Најпосле болно застенка набаре нечија невидлива рака му го стисна грлото.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тага ми го стисна грлото. Го гледав малото неподвижно кученце и не можев да верувам дека утре не ќе можам да го поделам со него кришум земеното парче леб.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не чини. Не со нож. Подобро би било да му го стисне грлото со своите долги прсти.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)