стигне (гл.) - дома (прил.)

Има време, стопанкаму, ќе стигнеме дома, море и свадба ќе направиме, и ќе се напиеме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Речиси со трчање стигна дома само миг пред тмурниот Никодин да се врати од работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
ќе ви речам - затоа што во шест часот можам да стигнам дома на вечера”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Исто така, целото дејство го снимив и од далечина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога со автомобилот стигнавме дома ти немаше сила да ги искачиш скалилата.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Пиевме вино, и се опивме, и јас и до ден-денес не знам како стигнавме дома и каде останаа девојчињата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Ми рече: „Не отворај го ковчежето ни дење ни ноќе, додека не стигнеш дома, кај Писмородецот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Веднаш се стрча накај бакалот, купи три франџули и со трчање стигна дома, кадешто сите во тишина намрштено ја чекаа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
А полноќ е и сигурно сега и тоа куче ќе стигне дома и за да ја граби...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Сврти лево, сврти десно, едно сокаче, друго сокаче. Си стигнал дома.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Брзо, речиси во трчање, го напуштив местото на настанот. Со возбуда стигнав дома.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас одвај чекав да стигнам дома и да му се пофалам на татко ми за тепачката.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Значи ако одиме сега лево од тука, ќе стигнеме дома – рече.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И одеднаш се стрчав побрзо за да стигнам дома...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Едвај чекав да стигнеме дома за да спијам или да се затворам во тоалетот кога сите ќе заспијат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога стигна дома, не ја најде својата љубена.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Стигнав дома. Татко ме погледна и се насмевна; тој одамна едвај гледаше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Нашата ќерка станува сѐ повесела и повесела,“ мајка му рече на татко.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Козите сами го познаваа патот. Се случуваше Чанга да ги остави, и тие непречено да стигнат дома.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)