Се раскуќуваше додека ја лечев Од бубачки, црвја и лоши зборови Од страв детски, од лутеж, од несон Од искра на наковална, од олово Стежнато во сачмата на крвта.
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Кога ќе се раздвижи воздухот стежнат во Скопската котлина?
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Штом ќе се набереше и стежнеше во душата - густи превези му ги затвораа видиците.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нозе ќе ѝ купам врз тело да ми стежне во нејната утроба да ме врати.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)