И како што беше стегнат во брич, целиот труп му се издаваше понесразмерен.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Самиот висок, добро развиен, тој имаше зошто да се држи гордо: беше стегнат во нова скаутска униформа, земена на послуга некаде од градот, на колкот му тупкаше скаутски нож, а в рака носеше троаглесто знаменце со извезен елен - амблем на нашиот вод.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Со десната рака го зграпчи неговото лице, а прстите од левата се стегнаа во менгеме.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пред вратата од катедралата стојат Богдан и Марија фатени под рак; Марија во едната рака држи букет цвеќе; облечена е во невестински фустан со широки набори и тантели, стегната во половината како балерина, а на главата бел превез и венче; Богдан е во црни алишта и со бело шамиче во малото џепче; насмевнати се, весели се; крај нив се неколку машки и женски прилики и неколку дечиња раштркани и неподготвени за сликање.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Грчот што ме беше стегнал во моментот кога Ана (кога Маргарита) почна да се качува по скалите кон коишто мене пристапот ми беше забранет, почна нагло да попушта под дејството на некаква сонлива малаксаност, пред статуата од бавни скали; одбив да мислам, доволно ми беше да знам дека и понатаму ја гледам, дека црвената чанта се качува кон улицата, дека со секој чекор црната коса ѝ потреперува врз рамениците.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И сите вие другите околу него се развревивте, со тивки зборови на одобрување и на восхит, оти тој човек успеа така милозвучно и вистинито сите мои поуки и насоки што дотогаш ги кажував да ги стегне во само неколку збора.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Но тој одмавна со раката сакајќи да ја смири вревата и едновремено да покаже дека има уште да зборува, та кога околу него повторно завладеа тишина, продолжи, обраќајќи ми се пак мене: ’Стариот закон нè учеше дека плаќаме за сите свои дела на земјава – око за око, заб за заб, така ни беше кажано, татко.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Барајќи го со поглед Марка, со изненадување виде дека грдомасниот слаб митролезец на нивната чета, Босанецот Мујо, со својот „шарец“, насочен кон влезот на земјанката, лежеше со кундакот стегнат во десното рамено, окото на нишанот и прстот на чкрапецот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Елефтерија дотропа до него, го фати през половина од задната страна, се стегна во него, се исправи со раменото под неговата мишка и рече без сериозно да го мисли тоа: „Забележуваш ли колку сум повисока?“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Стана, зграпчи грст снег, го стегна во грутка и замавна удолу, кон поточето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А првата работа, што ја носеше веднаш по себе тој ситен снег, беше пак да ја стегне во своето пепелаво замрзнување, да ја зачкрети во сите пори на снегот и да ја скамени целата земја.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И додека не успеваше ни да си поверува во таа своја мисла, неговото тело наеднаш се најде опсукано и цврсто стегнато во змискиот допир на онаа незаборавна слика кога забот просвире за влакно веднаш над неговото колено, и сиот се изви.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ме погали по глава, моето тупаниче го стегна во својата дланка и ме поведе.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)