станува (гл.) - непријатно (прил.)

Знам како да ја продолжам прикаската на братучедот Германа, но со мислата истрчувам кон крајот на прикаската и ми станува непријатно поради сето ова што му го приредувам на својот близок роднина и драг пријател.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Не беше само по механиката, вујко Едуар...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Во почетокот тоа му беше интересно, но подоцна му стануваше непријатно: му се причинуваше дека тие оживуваат, гледаат во него, го демнат од сите страни, го следат секое негово движење.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
” Кога го гледав толку великодушен... а јас што му бев на товар... почнуваше да ми станува непријатно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не треба да се мешаат работите...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Логотетот сѐ така еднакво се смееше, и веќе стануваше непријатно; тоа го почуствува и Филозофот и продолжи: „Оче Стефане; ако секој ден чиниш чтение, од утро до мрак, и така правиш шеесет години, колку чекори книги од твојата библиотека можеш да прочиташ? Не повеќе од еден до два чекора.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)