станува (гл.) - здодевен (прил.)

Дена дури догодина ќе оди в училиште и најмногу „паѓа”, на приказни и цртежи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Секогаш кога тој ќе почнеше да ѝ раскажува за принципите на Ангсоц, за двомислата, за променливоста на минатото и за одречувањето на објективната стварност, и притоа да употребува уште и зборови од Новоговорот, нејзе ѝ стануваше здодевно, се збунуваше и велеше дека никогаш не обрнувала внимание на такви работи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На Дена ѝ стануваше здодевно и ме тормозеше со некои глупави прашања, па решив да смислам нешто што ќе ја смири.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Поради тоа, што панорамата е еднолична - само рамнина - а покрај патот се нижат цели индустриски комплекси, патувањето станува здодевно.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ако јас гледам некоја играчка и при тоа го спомнам моето малечко, тебе ти станува здодевно, тебе тоа те разлутува, заради тоа што ти си се договорил самиот со себе дека поминале три години и време е да се заборави.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)