Тој ја потсетува на ветрот што тогаш ни фучеше на ридот, кога таа ги слушаше оние четири зборови, па лицето ѝ станува жално, жално, а по образот й потекува солза...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И јас, начекувајќи го ветрот, полугласно велам: – Јас ве љубам, Надја! Боже, што се случува со Надењка!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)