Арсо ни еден од нив не видел, а му стануваа веќе сосема блиски.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не стануваа веќе рано и не гледаа на работата со таква волја како порано; добитокот не го војвеа, ниту се грижеа многу за него, туку, како тој да им беше виновен: го тепаа, го колеа, го јадеа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)