Пламна. Крвта се згуснуваше во неговите прсти, стануваше тешка и опасна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Главата ѝ станува тешка, чувствува стегање на прстен околу клепките и додека во неа продира слаткото фрчење на носињата на внуците, Костадин лелујаво си го зафаќа синоќешното место.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)