станува (гл.) - голем (прид.)

Турските заемки стануваа стапици каде требаше нешто да земат, а без да бидат земени самите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
LIV Татко и Камилски, колку и да чувствуваа некакво задоволство од тоа што нивниот проект се наоѓаше при крај, имајќи доволно избрани заемки за да ја состават конечно листата на (без)опасните турцизми, не ги напушташе заедничкото чувство што не си го признаваа еден на друг дека можеби станале заложници на уште една лажна идеја, чии жртви обично стануваа големите балкански автодидакти.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Искушението станува големо за читателот: дали да се впушти во имагинацијата на еден автор, како и во перипетиите кога го водат во 1979 година во сталинистичка Албанија, на возраст од триесет и шест години, во составот на една културна делегација од Македонија?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во периодот од 1600 до 1660-та, на врвот на тогашниот маниризам, анаморфозата Leonardo Da Vinci, Анаморфотички цртеж станува голема мода; како концептуализмот во поезијата, како повеќеслојниот мадригализам со својата предизвикувачка хроматика и дисонанци во музиката, и како систематскиот сомнеж во вистинитоста на појавниот свет (картезијанството). okno.mk | Margina #26-28 [1995] 202
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Ја сака оти изговарајќи ги зборовите на Јулија, Беатрис, Корделија таа станува голема, колку и генијалниот Шекспир.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Познато беше тоа уште од времето на нацизмот; фолклорот во тој случај се претвори во политички обред на фетишизација на тестисите на Големиот Предок, чија една можна инкарнација станува Големиот Диктатор; мислам дека и немаше да ме разбере, оти Луција не беше интелектуално неограничена, иако беше многу работлива и чувствителна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Малку подоцна, Г-ѓа Морисон ќе ја запознае младата вереница Г-цата Робертс и ќе ѝ ја раскаже својата својата животна приказна: Во младоста, Марсиа (Г-ѓа Морисон), станува голема оперска ѕвезда во Париз, каде што и живеела.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Нарамникот е голем, може ќе има за цел ден, ама и тежината во неа исто така станува голема.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во најново време, кога има убивања и разорувања, има и директни преноси и бреацкинг нењс на ЦНН и ББЦ.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Никој не ги спомнува ни Шекспир, ни Набоков, а еве, уште еднаш се разорува Алепо и стариот сириски град уште еднаш станува голема празнилница на сите надежи.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Гледај го те молам, одеднаш станува голем советник за соочувувањето на себеси со животот!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му реков: „Семјоне, Семјоне, зошто луѓето го измислија огледалото? За да се видат колку се грди?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Глупоста стануваше голема, огромна. Започнуваше да мисли. Да се организира.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се обидуваше, со сите сили, додека ги имаше, сѐ до залезот на својот живот, да ги надополни овие две големи празнини, првин, станувајќи голема мајка на своето семејство и да трага по својата загубена татковина, останувајќи му верна на митот на враќањето во неа, носејќи ја постојано со себе врската на клучевите од напуштените куќи крај морето, крај Езерото, низ повеќе генерации на семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)