Го стави стапот на крстот, ги префрли преку него рацете, ги стисна тупаниците, и така, исправен и гневен, уплашен и збунет, исполнет со еден единствен копнеж, да му го дознае името на проклетникот, стигна на срецело и се отпушти меѓу поседнатите на камењата пред ковачницата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)