сретне (гл.) - во (предл.)

Грета: Ти си пострашен од горилите. Кога би те сретнале во џунгла веднаш би се искачиле на дрвја од страв.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Лобо: Баш си педер. (Се бричи) Да не билдам би сакал да сум влакнест како горила.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Беше помлад човек, се потсетив дека еднаш го бев сретнал во една од продавниците на Маказар додека купував некои нешта за себе таму. Се потсетив и на името, Јован.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Си помислив дека ветерниците не би имало смисла да се сретнат во ерата на атомот и на високата индустрализација.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Жената од Заечар ја сретнав во нашиот конзулат во Париз.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И додека на екранот се појавуваа убавите планински пејсажи на пелистерските планински височини, спикерот заклучуваше: Ако сте тргнале на одмор или планирате одмор, не заборавајте дека во светот постои вакво убаво катче за одмор и толку гостољубиви луѓе, кои денес можат да се сретнат во приказните...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
До пред неколку годнини нејзиното име можеше да се сретне во културните рубрики на националните весници, зашто таа активно концертираше, по правило во мали состави од по три до пет музичари, и се разбира на камерни концерти кои беа главно задоволувачки, некогаш и мошне добро посетувани.  Навистина, весниците никогаш не ѝ посветија поголем напис.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Човечките битија не доаѓаат во врска едни со други само површно, како две билјардни топчиња, туку преку поврзувања што се создаваат кога двајца луѓе ќе се сретнат во световите на доживувањата.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога нашите очи за првпат се сретнаа во препознавање, се сетив на Париз и долгите мерцедеси кои пловеа низ дождот кон Нотр Дам; мобилни стакленици, со јапонски физиономии зад стаклото и стотици никони кои се дигаат во слеп фототропизам, цветови од челик и кристал.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Баге само претпоставуваше дека тоа ќе биде илегалец, најверојатно маскиран или некако преправен, кого само тогаш ќе го сретне во животот и потоа никогаш повеќе нема да го препознае.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Како резултат на тоа, разбирливо е што поголем дел од неговите интимни познанства со жени никогаш не прераснале во посериозна емотивна врска.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Навистина, тој повеќе пати предупредувал една од своите девојки, Беатрис Вуд, млада актерка која што ја сретнал во Њујорк во 1916 (и која се уште е жива), никогаш да не ги меша сексот и љубовта, што според неговото мислење таа го правела во нејзината неуспешна врска со неговиот пријател Хенри Пјер Рош. (7) 110 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Слепо во споулавеноста барајќи пат кон тишини во кои не ќе зататни ни пушка ни топ, по богтизнае колку замаглени дни и студени ноќи, се сретнал во безживотен дол со калуѓер.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По толку години, секако предолго време и за најсвет живот, кираџиите и дрварите се колнеле во очите и во децата дека ги сретнале во дождливите есенски наквечерини, тројца, костур зад костур со долга брада, нечудни очајници и голтари до кожа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Несреќникот некако си ја затнал раната на рамото со земја и здробени суви лисја тутун.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тројцата останале во сеќавањето на луѓето и во ноќните прикаски како набожни проказници од нова балканска Библија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се сретнаа во хотелска соба во еден од поскапите хотели во градот - тој сакаше да делува великодушно, барем на првата средба.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
На втората тура ѝ се подотерав, нели никогаш не знаеш кого ќе го сретнеш во даден момент, а ти - во влечки!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Bo барањето на што поубедлива документарност при интерпретација на личните и општи судбини, зафатени од виорот на Балканските војни и Првата светска војна, покрај кажувањата на десетина преживеани учесници од Македонија (со кои успеав да се сретнам во Битола, во Солун, во Берово, во Горно Коњаре, Скопско, во Ваташа, Кавадаречко, во Слојштица Демирхисарско, во Жиово, Мариовско, во Претор, Ресенско и т.н.) ненадоместлива помош ми беа и белешките на учителот Милорад Марковиќ, односно неговиот „Воен дневник“, којшто во еден поголем дел е воден на боиштата во Македонија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Набргу потоа неочекувано се сретнаа во Државниот архив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но што можеа да имаат Татко и Камилски, со фанатичните службени препишувачи на времето, Бувар и Пекуше, кои случајно се сретнале во Париз, откриле заеднички афинитети како кописти и решиле да се спротивстават со нивната автодидактичка апотеоза на тогашниот култ кон науките во нивниот најголем расцут во XIX век?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Еднаш, кога училните светилки мрзоволно ќе трепкаат, ќе го сретнам во некоја сенка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Љубовниците успеваат да се сретнат во последен момент и Пол умира на рацете на Марсиа.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Го сретнав во градината кога замислено шетав пред да заминам во претседателската палата за да му ја предадам пораката на претседателот Бен Али со која југословенското претседателство го признаваше новиот режим на чело со него.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
XXII И така, крај ова Езеро, уште пред да започнат моите дипломатски години, пред да се сретнам во Тунис со Јасер Арафат, како амбасадор во државата која не постоеше, а денес на некогашната држава што не постои, а тогаш ја претставував, го открив Махмуд Дарвиш, големиот поет на Палестина, живата поетска легенда на арапските поетски пространства, кој задно со поетите кои го придружуваа, небаре излезени од воените ровови, дојдени да сведочат крај Езерото за нивната борба за слобода, за вистината на својот народ.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ретко ќе се сретне во поновата историја на народите револуционер со долгогодишен стаж, револуција со подолго траење од палестинската.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Судбината како да сакаше да се најдат двата големи поети во една точка каде што се соединуваат едниот со другиот егзил, каде што се остварува враќањето од него, неговиот можен крај, пред новите почетоци...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За волја на вистината, треба да се рече дека Арафат, придавајќи им во животот големо, понекогаш и пресудно значење на симболите, на пример, при говорот пред Советот во Њујорк го остави својот револвер во гардеробата на светската организација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Евреи, Црнци, Јужноамериканци од чисто индијанско потекло можат да се сретнат во највисоките рангови на Партијата, а управувачите на секој регион секогаш потекнуваат од населението на тој регион.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Осамените срца низ градот можеа да се сретнат во групи од пет до седум луѓе.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тие излегуваа од своите домови со паѓањето на првиот мрак и се се движеа бавно крај полуосветлените излози, се врткаа околу пластичните трафики во центарот на Метрополата, повремено можеа да се сретнат во слаткарницата „Крем“ или во винаријата „Бахус Мак“.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Утредента, ибн Тајко, враќајќи се со нарамокот собрани пенушки, сретна во дворот една од ќерките на Турците.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Се сретнаа во собата за разговори. Се прегрнаа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со скришен поглед се опули кон групата водарки и како од куршум пронижан ги наведе очите и го заврте тилот кон водарките, — го буцна магарето да повјаса да не го сретнат во тесното Мидово уличе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Марија, ја викнав. Не се огласи, Марија, Алјаска ја споменав, но не ти кажав за неа, за истражувачите и ловците со кои се сретнав во своето детство.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тој, еднаш сретнат во планинската колиба, десет часови по смртта на поднаредникот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Си се препознал – го отфрли моето тврдење Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога доаѓав кај вас ја сретнав во ходникот. Веројатно била на визита.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нив ќе ги сретнете во оној неугледен Регистар на забранети списи , ме упати тој.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Доста, жити Бога... И тоа го правам, ама обратно. Сѐ наопаку.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Би сакал, дедо Пандо, некогаш ова убаво да ти го раскажам.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Само една недела подоцна Коста и Јован се сретнаа во болницата во Елбасан. Коста како возач на Високиот, а Јован закован за креветот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Многу мајки си ги сретнаа во Оровник своите деца.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Врапче? Баш вчера го сретнав во „Веро“. Супермаркетот Веро.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Почнувајќи од 1971 година, со Случајни минувачи кои ги сретнав во 13:15, 16:23 и 18:11 во Загреб, што се состои од серија фотографии на минувачи снимени во наведените времиња, зголемени на 2x3м и закачени на централната фасада од главниот плоштад во Загреб, Димитријевиќ изложува џиновски фото-портрети на непознати лица кои ги сретнал случајно, на јавни места и во формат што обично се поврзува со рекламирањето и политичката иконографија - како билборди, на автобуси, во метроа, на фасади од згради, итн.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Брацо Димитријевиќ „Намерата ми беше да создадам еден контра-модел и да предложам контра-став на постојната, доминантна мисла“, вели Брацо Димитријевиќ (р. 1948 година, Сараево, поранешна Југославија)140 за неговата серија Случајни минувачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Од белиот завој уште повеќе му се истакнуваат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дејан го сретнав во дворчето. По два дена од мојот притвор сфатив дека можам да шетам низ тоа дворче заедно со другите мумии од одделот.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Таткова прва братучеда, по мајкина линија, замината во Цариград со семејството, кога заминаа и Окијаревци од Прилер, млада адвокатка се омажи со исламизиран сефард, со чиј син јас се сретнав во Париз и останавме во чудесни пријателски односи...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ова се разликува од чувството на “празнина” што таквите слики инаку ми го пренесуваа.2 Моето следно искуство со ЛСД беше во ситуација со која ментално заболените можат да се сретнат во една типична институција.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Поединците облечени во кибероблека ќе бидат во состојба да се сретнат во виртуелните реалности направени за двајца.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Светот станува соседство во кое едно лице оддалечено осум илјади милји може да биде “овде, под твојот прозорец”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Социјалните и политичките импликации на оваа демократизација на екраните се огромни.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„И?“ повтори Су. „И толку ми кажа Марко“, рече Као кој со Марка се сретнал во Прескот, во Аризона, во алејата што го носи името на некој си Вилијам Ејван, кој всушност е Васил Јовновски од селото Брајчино во Преспа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Овој пат Едо ѝ предложи на Летка следниот петок вечерта да се сретнат во Воден.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ниту тоа дали ќе се сретнат во Македонија или во Грција.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Без нога и со пустина во душата и срцето го сретнавме во Гаково, во Војводина.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Признава дека можел да слезе во Велес, меѓутоа, сметал дека како странски поданик би ѝ дал повод на полицијата да го следи, а со тоа би ги изложил на опасност другарите со кои би се сретнал во Велес.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)