Се спуштаат удолу по калдрмисаниот пат разофкани, распцуени и крвјосани…
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Тие беа некаде долу, во некакво подземно место - на дното на некој бунар, на пример, или во многу длабок гроб - но тоа беше место кое, веќе далеку под него, и самото се спушташе удолу.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се спуштаат удолу по калдрмисаниот пат разофкани, распцуени и крвјосани...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Бојан, цврст во рацете, набиен со некоја нова непозната сила и верба во себе, почна вешто да се спушта удолу.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)