Го земам телефонот и го вртам бројот; на Ема. И, само што ја спуштам слушалката и само што замавнувам двапати со чешелот по косата, таа е веќе кај мене тука.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
„Што е тоа? ... Чудовишно! Фантастично! ... Продолжи и чекај“. Ја спушта слушалката.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)