Посакуваа да ги споредат своите очи, својата коса, своите раце, својата лика, движењата, одот, бојата на гласот, своите особини.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во текот на моите дипломатски години се најдов во Типаза и Картагина, двата доминантни топоса на медитеранските екстази и историските негации кои се во генезата на филозофијата на апсурдот во универзумот на Албер Ками.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се обидував, да ја споредам својата судбина на балканскиот дел на Медитеранот, на Охридското Езеро, како негов некогашен дел со камиевската во потрагата по енигмите на природата и забрзаните одговори на историјата, посебно балканската историја, како и реакциите на големите поети на светот, кои овде ќе минат неколку рајски денови(Андре Френо)...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Кога сликата е завршена, гледачот може да ја спореди својата реченица со претходните кои ги содржат сличните зборови.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)