совлада (гл.) - свој (прид.)

Ако го совлада својот поданик, таа предизвикува пустош во него и околу него.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мораше да стане, зашто требаше да се погрижи за добитокот, а случката со волкот беше само причина, беше сила што му помага да ја совлада својата физичка слабост и немоќта на неговата волја.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Поднаредникот беше мртов а тој остана сам, далеку од својот опустен дом, остана сам, загубен и разнишан, бессилен да ја совлада својата болка.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Јасно е дека Стефан, за да пишува, мора да го совлада својот страв од “симболи и знаци”, со други зборови, од примени значења, од доктрина, литургија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сето тоа е дел од светот на неговиот татко, свет што го поднесувал во училиштето, во црква, на универзитетот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можеби тоа што им го даде не беше доволно за да ја покрие нивната долга изгладнетост, но во случајов не можеше да ја совлада својата себичност.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)