Дека е тој толку голем, што да му нема друг рамен, а Васил спечурен и крив, а тие се постојано заедно, граѓаните, здружени и со ѓупско и со турско, како по мека се собираат по нив и ги задеваат. Особено него, Лазора.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
„Не вревете, Атињани“4
јавните места, амфитеатрите
и пантеоните ги имате за провод
и лесен живот
за парење и галење
слугите не се за отфрлање
ни робовите, млади и помлади
не сте вие, граѓани
од неслобода засегнати
од немаштија и немоќ, напротив
вие гласате, беседите, мезетите
вие освојувате и патувате
наследувате и ќарите
мажи многубожни и безбожни
дури време е, скрасете се
доста пребиравте
меѓу реториката и политиката
меѓу мантиката и математиката
во вештини, о самољуби, доста се огледувавте
се наттрчувавте и надмудрувавте
заговаравте и преговаравте
недоветни доста се правевте:
сиромашните се собираат по плоштадите
агорите и аулите
првин тивки и потем бучни
првин слаби потем силни
првин малку потем многу!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Полиците се толку високи што, си помислува Едо, во секоја од нив собираа по цел диференцијал.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Моќниот лифт, кој одеднаш собира по 60 луѓе, за неполн минут ве искачува до највисоката топка на Атомиумот, а таа се извишува на 115 метри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Собираше по џебовите ситни пари зашто крупни немаше, мислејќи се што да купи: за весник беше доцна бидејќи се стемнуваше и веќе се палеа уличните светилки, а цигари ретко палеше освен во друштво.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Зошчо му се дури и кокошки, кога за Велигден собира по петшестотини јајца и пилиња?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Уште убаво ги распознава гласовите на своите дечиња, ги гледа како јазат по овошките и како ѝ принесуваат синолички што ги собираат по ридовите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
И почнавме и паспалот сосе пајажини да го собираме по водениците.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)