снема (гл.) - и (чест.)

На почетокот од есента, веднаш по доаѓањето на дедото Петко, во Скопје дошла и жената на Нанчо, не останала долго и тајно си заминала, а по некое време го снемало и него.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Снема и небо и земја. Сѐ под снег.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)