снема (гл.) - тага (имн.)

Да престане, да снема тагата голема за голиот живот на човек станал - скот.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Ми требаш како на поетот болката за инспирација во сонот да ја вратиш насмевката .... да ја снема тагата во моето срце.... да заспијам мирно, тивко...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)