Во случајот со фонографските системи на писмо, познавањето на системот на писмо претпоставува претходно познавање на врската меѓу знакот на писмото и конкретниот збор или фонетски сегмент од пониско ниво, слог или звук, во конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Мртовецот сметаше дека таа долго ќе му трае.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Момчето коешто старецот го задуши бучно и помпезно го покопаа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Фотографиите на Шварцкоглер се инсценирани фикции.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сѐ повеќе научници сметаат дека свеста е единствениот постоечки феномен, а не феномен што треба да се исклучи од сериозните експерименти.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
„ Како резултат на тоа производителите би биле присилени да го покачат квалитетот на својот производ, иако Сандерс смета дека корисниците веќе го зголемуваат притисокот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Херман сепак смета дека повеќето производители сакаат да снабдуваат со добар производ.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
По таа теорија, основниот принцип на целокупниот живот, вклучувајќи го и нашиот, е механичка, пресметлива, алгоритамска низа. (De Landa 1991) Ханс Моравец смета дека до 2030 г. луѓето ќе бидат потиснати од роботи, и дека нашата свест ќе ја складираме во машини. (Moravec 1988)
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Според едно стојалиште, животот и интелигенцијата функционираат на начин кој е сведлив, а со тоа и повторлив, на машина.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Некои сметаат дека Сандерс, и покрај своите добри намери, дава лоша информација, зашто производителите може веднаш да пуштат на пазарот лоши имитации на таблетите што добиле добри оценки.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој смета дека повеќето таблети опстојуваат на пазарот по 4 месеци, така што информациите ќе бидат корисни.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Само понекогаш сонуваше чудни соништа во боја.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
„Ако тестови како моите се прават почесто, така што секој месец сите таблети што постојат се тестираат, тогаш луѓето би знаеле што земаат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Според проценката на Херман, овој еволутивен процес е „речиси институционализиран“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се сметаше дека е убиено од локалниот олош.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Западната наука сѐ до денес се наоѓа на сериозни искушенија да биде што пообјективна штитејќи ги експериментите од секое субјективно корумпирање од страна на гледачот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тестовите сега се прават месечно и се објавуваат на неговата веб-страница и во магазинот „Eternity“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во есејот 'Subject-Object: body art' Циндѕ Немсер смета дека соочени со болката и ризикот на коишто е изложен уметникот можеме само да се повлечеме. (Со тоа сигурно ќе се согласат оние двајца што по појадок се беа онесвестиле за време на презентацијата на Орлан на конференцијата Virtual Futures во Ворвик, UK, 1995.) Немсер ја согледува уметниковата телесна нелагода како она што е во несклад со нивната цел да ги здружат субјективното и објективното јаство во еден интегриран ентитет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Треба да се нагласи дека оваа врска честопати е конвенционална, а без доволна основа се смета дека конкретно писмото е застапено во фонографските системи на писмо, додека идеографијата се смета за предвесник на писмото во неговиот филогенетски развој. 84 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Заедно со сликата на таблетата оди и листа на тоа од што е составена.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Беа вклучени, односно алармирани сите релевантни институции за коишто се сметаше дека се должни да помогнат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Нецелосно утврдена фактичка состојба постои кога на тоа укажуваат фактите или доказите кои странката без успех ги предложила во текот на постапката (чл. 344, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Исто така, сметаме дека конечно се созреани условите, сосем легитимно, да се постави прашањето за потребата од преиспитување на уставниот концепт на траен мандат на судиите, со сите негови позитивни и негативни аспекти – којшто кај нас се покажа како комплетно промашување, бидејќи наместо да стимулира независност и објективност на судиите, тој се извитопери во концепт кој поттикнува пасивност и незаинтересираност на судската фела за реалните проблеми на луѓето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тужителот може да ја преиначи тужбата до првото рочиште за главна расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
8. Второстепениот суд може да ја укине пресудата и кога странката бара нејзино преиначување, а може да ја преиначи пресудата иако странката бара таа да се укине (чл. 355, ст.2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако работникот не може да се пронајде на адресата на престојувалиштето од кое дневно доаѓа на работа [освен во случаите на оправдано отсуство од работа] или нема трајно или времено престојувалиште во РМ или одбие врачување – отказот се објавува на огласната табла во седиштето на работодавачот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ова Известување – со право – тој го третира како отказ, бидејќи во суштинска смисла тоа и е.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
2. Телесната повреда се квалификува како „тешка“ ако некому тешко му е нарушено здравјето и поради тоа ќе биде доведен во опасност животот на повредениот; или ќе му биде уништен или трајно и во значителна мера ослабен некој важен дел од телото или 202 некој важен орган; или ќе биде предизвикана трајна неспособност за работа воопшто или за работата за која е оспособен; или трајно и тешко ќе му биде нарушено неговото здравје или ќе биде нагрден (в. чл. 131, ст.3sq од КЗ). 3. Поради тоа што оваа машина работи под напон [на електричен погон] и под висок притисок има правен третман на „опасна ствар“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ќе се смета дека должникот е неспособен за плаќање ако во период од 45 дена од која било негова сметка, кај кој било носител на платниот промет, не е исплатен износот што требало да биде исплатен врз основа на важечките основи за плаќање (чл. 5, ст.1-2 од ЗС).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Орхан Авдиќ, и покрај добиените судски спорови против својот бивш и осветољубив работодавач, вели дека не би тужел повторно доколку му биде повредено некое работничко право – поради тоа што воопшто нема доверба во македонскиот судски систем и во синдикатот за кои, се чини сосем оправдано, смета дека се целосно партизирани!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Впрочем, постојат и случаи кадешто и неколкукратно е надминат овој шестмесечен временски период кога судијата мора да донесе 1. За овој лоциран проблем види го и списанието Direktna akcija – propagandni bilten Sindikalne konfederacije „ASI“; epoha II, #4; Beograd, 2009; str. 32-33; како и книгата на Франк Хантке: Синдикатите во XXI век – Прирачник за дискусија за синдикатите во земјите во транзиција (со предговор на Џон Монкс); Фондација „Фридрих Еберт“ – Канцеларија Скопје; Скопје, 2010. 302 пресуда, без притоа тоа да повлече било какви негативни репер- кусии по професионалната кариера на конкретниот судија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За оваа фактичка состојба С. С. смета дека сето тоа е смислено направено – бидејќи, во тоа време на промена на власта, постоеше партиска нетрпеливост и очигледна недоверба кон оние кои беа од „спротивниот табор“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во овој случај тој не го контактира Инспекторатот за труд, бидејќи нема доволно верба во истиот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Под нестручно и несовесно вршење на судиската функција се подразбира незадоволителна стручност или несовесност на судијата што влијае на квалитетот и ажурноста во работењето, и тоа:... – постапување со предметите спротивно на начелото за судење во разумен рок, односно одол- жување на судската постапка без постоење на законски основ (чл. 75, ст.1, ал.4 од ЗСуд).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Кога советот смета дека предметот е расправен така што да може да се донесе одлука, претседателот на советот ќе соопшти дека главната расправа е заклучена, а потоа советот ќе се повлече на советување и гласање заради донесување одлука (чл. 290, ст.1 од ЗПП). 5. Годишните одмори во судовите траат од 15 јули до 15 август [и ова се смета за „време кога судот не работи“].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Барањето странката може да го поднесе во текот на постапувањата пред домашните судови, а најдоцна шест 43 месеца сметано од денот на правосилноста на одлуката.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По изјавата за пребивање се смета дека пребивањето настанало оној момент кога се стекнале условите за тоа (чл. 326, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По завршувањето на доказната постапка, судот, по одржано- то советување и гласање во октомври 2009, со меѓупресуда,5 го одби тужбеното барање на Јакшиќ за надомест на штета како неосновано затоа што тужителот, наводно, самиот – поради својата небрежност – се довел себеси во состојба на ризик по неговото здравје, а доколку сметал дека таа задача е опасна по неговиот живот требало да одбие да ја изврши.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Заради синдикална активност, него не може да му се намали платата или да му се откаже договорот за вработување; а работодавачот може – за времето на вршење на должноста – да му даде отказ само со претходна согласност на синдикатот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Второстепениот суд може да ја укине пресудата и кога странката бара нејзино преиначување, а може да ја преиначи пресудата иако странката бара таа да се укине (чл. 355, ст.2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако тужителот не ја плати судската такса во рок од 15 дена од денот на поднесувањето на тужбата, се смета дека тужбата е повлечена (чл. 146, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По изведувањето на сите докази, двете странки, почнувајќи од ту- жителот, имаат право накусо да му се обратат на судот со заврш- ни зборови, со кои се резимираат правните и фактичките аспекти на предметот (чл. 289, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ова решение второстепениот суд ќе одлучи и кои спроведени дејствија, зафатени со суштествената повреда на одредбите на парничната постапка, се укинуваат (чл. 358, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Затоа Божиновски смета дека отказот намерно е даден по започнување на важење на новото законско решение, за да – на некој начин – тој биде „казнет“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Граѓанин или правно лице што е незадоволно од одлуката донесена врз основа на дискреционо овластување и кое смета дека таа одлука е донесена поради корумпираност, може да поднесе претставка пред Државната комисија за спречување на корупцијата.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тужба, платен налог, вонреден правен лек, пресуда, решение донесено во постапка поради смеќавање на владение, како и решение против кое е дозволена посебна жалба, ќе се достават лично до странката која е физичко лице, односно до нејзиниот законски застапник, односно полномошник.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, нашиот фокус е насочен кон тоа што во македонското процесно право не постои никакво [процентуално] ограничување на висината на сумата која може да се плати на име парнични трошоци, а која би требало да се врзе за висината на вредноста на спорот (на пример, да се воведе заштитна одредба која би предвидувала дека трошоците за водење на судски спор не би можеле да надминуваат повеќе од 1/3 од висината на главното побарување за коешто се води конкретниот спор).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако, пак, тој [тужениот] – во рок од осум дена од денот на известувањето за повлекувањето на тужбата, не се изјасни за тоа, ќе се смета дека се согласил со повлекувањето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Секоја странка е должна да ги изнесе фактите и да предложи докази врз кои го заснова своето барање или со кои ги побива наводите и доказите на противникот (чл. 205, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
А според ЗРО – сите мерки предвидени со овој или друг закон, како и одредбите на овој или на другите закони, колективните договори и договорите за работа кои се однесуваат на посебната заштита и помош на определена категорија на работници, а посебно на оние за заштита на инвалидите... не се сметаат за дискриминација, ниту смеат да бидат основа за дискриминација (чл. 8, ст.2sq од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
А, пак, приватен тужител е лице кое поднело приватна тужба заради гонење на кривични дела кои се гонат по приватна тужба (чл. 21, ст.1, ал.6-7 од ЗКП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Второстепениот суд, со решение, ќе ја укине пресудата на првостепениот суд и ќе му го врати предме- тот на тој суд на повторно судење, ако смета дека – заради правилно утврдување на фактичката состојба, треба да се одржи нова главна расправа пред првостепениот суд, освен ако одлучил сам да одржи расправа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По приемот на одговорот на тужба, судот може да ги носи сите решенија што може да ги донесе и при претходно испитување на тужбата (чл. 270, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По доставувањето на тужбата до тужениот, за преиначување на тужбата е потребна согласност од тужениот, но и кога тужениот се противи судот може да дозволи преиначување ако смета дека тоа би било целесообразно за конечно решавање на односите меѓу странките...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Интересно е тоа што во овој случај, судијата се повикува на судската пракса на неколку други судови, меѓу кои и на Врховниот – како највисока судска инстанца кај нас, односно за почит е тоа што се прави обид за воведување на т.н. „прецедентно право“, а се избегнува буквалистичкото и позитивистичко толкување на законите.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ова сведочење судот превиде дека овие наводни очевидци немаа никаква потреба да бидат а, згора на сè, и воопшто не беа присутни во просторијата каде се одвиваше работата и отстранувањето на 199 дефектот, односно отпушувањето на затнатото црево на машината за малтерисување со помош на армирана шипка.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
По изминувањето на осум работни дена од објавувањето на огласната табла се смета дека врачувањето е извршено (чл. 75, ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во вршењето дискрециони овластувања секој избран или именуван функционер или службено лице е должно одлуките да ги донесува совесно, водејќи сметка за сите факти и околности на конкретниот случај и за начелото на законитост и справедливост.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
136 Вредно за истакнување е тоа што Р.М. има учествувано на неколку работнички протести, главно за да покаже солидарност кон своите колеги, и смета дека „работниците треба да бидат поагресивни во борбата за своите права“ и без страв да си го бараат она што им припаѓа!
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Инвалидност може да настане поради болест, повреда надвор од работа, повреда при работа или професионални болести.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, штетата настаната во врска со опасен предмет, односно опасна дејност, се смета дека произлегува од тој предмет, односно дејност – освен ако се докаже дека тие не биле причина за штетата (чл. 159, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
При ова, заштитата се сведе само на вонсудска заштита пред самиот работодавач, слично на онаа народната „кадија те тужи, кадија те суди“, и на дополнителна т.е. секундарна заштита, пред надлежниот основен суд; 7 6. У.бр. 139/2005-0-0 од 21.XII.2005; У.бр. 161/2005 од 22.XII.2005; У.бр. 134/2005-0-0 од 29.III.2006; У. бр. 187/2005-0-1 од 10.V.2006; У. бр. 111/2006- 0-1 од 24.I.2007; У.бр. 188/2006-0-0 од 4.IV.2007; У.бр. 170/2006-0-1 од 6.VI.2007 и У.бр. 263/2009-0-1 од 22.IX.2010. 7. Некои од овие „кастрења“ на одредби од процедурален аспект имаа смисла бидејќи, на овој начин, се одбегна дуплирање на истите одредби во повеќе одделни закони – затоа што постапката за заштита на работничките права, кај нас се третира како посебен вид граѓанска постапка и, според тоа, е регулирана со ЗПП (2005), со ЗИ (2005), потоа со ЗОП (2007), како и со ЗМРРС 23 – исто така, повеќе не постои одредбата која велеше дека над лежниот орган кај работодавецот е должен, пред донесувањето на одлуката по барањето, односно по приговорот на работникот – да побара мислење од синдикатот во кој тој членува, како и задолжително да го разгледа и за него да се изјасни, ако синдикатот доставил такво мислење (чл. 146, ЗРО/03 – ПТ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ваквата ситуација продолжува сѐ до 2005, кога 264 почнуваат да важат новите законски решенија од трудовоправната сфера, со што границата за пензионирање се помести за цели четири години (од 60 на 64 за мажи) и воедно се помести и правото за добивање надомест до пензија, во случај работникот да биде прогласен за „технолошки вишок“ а има одреден број години работен стаж.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Странката која смета дека надлежниот суд го повредил правото на судење во разумен рок, има право да поднесе барање за заштита на правото на судење во разумен рок до Врховниот суд на РМ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Барањето содржи: – податоци за подносителот на барањето и правниот застапник, – податоци за предметот и постапката за која странката смета дека ја сторила повредата на правото за судење во разумен рок, – образложение на причините за наводно сторената повреда на правото за судење во разумен рок; – изјава за побарување на правичен надомест и – потпис на подносителот на барањето.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
б) Правните средства за заштита на работниците се зголемија од три на четири експлицитно споменати, плус еден имплицитно одреден правен инструмент – меѓутоа, ќе забележиме дека тие се „расфрлани“ во различни членови и не се групирани на едно место: – Првиот заштитен инструмент е писменото барање до работодавачот да го отстрани кршењето на правото (чл. 181, ЗРО/05): a) имено, aко работникот смета дека работодавачот не му ги обез- бедува правата од работниот однос или крши кое било од неговите права – може да поднесе барање до работодавачот, овој да го отстрани кршењето, односно да ја исполни својата обврска; б) исто така, ако работникот смета дека, со писмената одлука на работодавачот, е прекршено неговото право може – во рок од осум дена од врачувањето на таа одлука, да бара од работодавачот истото да го отстрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
ЕСЧП, во точката 52 од својата мериторна одлука, луцидно го појаснува ова право и вели: Овој Суд смета дека е [наполно] бесмислено Конвенцијата да регулира како [да] тече постапката за таа да биде правична, брза и сл. – доколку, претходно, не го обезбеди круцијалното [човеково] право на суд.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работодавачот е должен да ја штити и почитува личноста и достоинството на работникот, како и да води сметка и да ја штити приватноста на работникот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Второстепениот суд, со решение, ќе ја укине пресуда- та на првостепениот суд и ќе му го врати предметот на тој суд на повторно судење ако смета дека, заради правилно утврдување на фактичката состојба, треба да се одржи нова главна расправа пред првостепениот суд – освен ако одлучил сам да одржи расправа. (чл. 359, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работодавачот е должен да обезбеди ниеден работник да не биде жртва на вознемирување и/или полово вознемирување (чл. 43, ЗРО). 6. Структурата на договорот за вработување е законски регулирана, и тој особено треба да содржи: 1) податоци за договорните страни, нивното живеалиште, односно седиште; 2) датум на стапување на работа; 3) назив на работното место, односно податоци за видот на работата за којашто работникот го склучува договорот, со краток опис на работата што ќе ја врши; 4) место на вршење на работата – а ако не е наведено точното место, се смета дека работникот ја врши работата во седиштето на работодавачот; 5) време на траење на работниот однос – кога е склучен договор за определено време; 6) одредба за тоа дали се работи за работен однос со полно или пократко работно време; 7) одредба за дневно или неделно редовно работно време и распоредување на работното време; 8) одредба за висината на основната плата, која му припаѓа на работникот за вршење на работата според закон, колективен договор и договорот за вработување; 9) одредба за другите надоместоци кои му припаѓаат на работникот за вршење на работата според закон и колективен договор; 10) одредба за годишниот одмор, односно начинот за определување на годишниот одмор и 11) наведување на општите акти на работодавачот во кои се определени условите на работа на работникот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Второстепениот суд, со пресуда, ќе ја преиначи првостепената пресуда, ако смета дека фактичката состојба во првостепената пресуда е правилно утврдена, но дека првостепениот суд погрешно го применил материјалното право (чл. 361, ст.1, ал.4 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Стечај или реорганизација над стечајниот должник се спроведува кога тој е неспособен за плаќање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тој, по завршувањето на овие два спора, има добиени уште други два – кои, со оглед на расположливиот простор само ќе ги споменеме: а) за неисплатени испратнини и б) за направен долг по основ на немање здравствени сини картони. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Не треба да се докажуваат фактите што странката ги признала пред судот во текот на парницата – но судот може да нареди да се докажуваат и вакви [неспорни] факти, ако смета дека странката со нивното 159 признавање оди кон тоа да располага со барање со кое не може да располага.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Максималното пропишано полугодишно траење на овој тип постапки, наместо да биде правило, тоа е само редок исклучок.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако синдикатот, во рок од осум дена, не се изјасни за давање или ускратување на согласноста, се смета дека е согласен со одлуката на работодавачот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, за оној кој не е правник – можеби и апсурдно делува податокот дека за спор од 100 ЕУР, парничните трошоци [теоретски, но и практично] може 2. На пример: Нешевски vs РМ (Жалба бр. 14438/03, Пресуда од 24.IV.2008); Ѓозев vs РМ (Жалба бр. 14260/03, Пресуда од 19.VI.2008); Димитриева vs РМ (Жалба бр. 16328/03, Пресуда од 6.XI.2008); Димитриевски vs РМ (Жалба бр. 26602/02, Пресуда од 18.XII.2008) и др. 303 да изнесуваат и 500 ЕУР па и повеќе, што зависи од околностите под кои се одвива секој конкретен случај.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Другите писмена ќе се достават лично кога тоа со овој закон изрично е определено или кога судот смета дека поради приложените исправи во оригинали 132 или од некоја друга причина е потребна поголема претпазливост (чл. 137, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ваквата систематизација, во 2008-та, ја врши тогаш новоназначената директорка (С.Гавриловиќ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во поглед на работната атмосфера во оваа установа, за период кога беше директор – Зефиќ оправдано смета дека не може објективно да ја анализира ситуацијата од перспектива на останатите вработени, бидејќи таа ним им беше „надредена“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Инвалидот кој е оспособен за одделни работи, се смета дека има здравствена способност за 145 склучување на договор за вработување за тие работи (чл. 19, ст.3 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако тужениот не поднесе одговор на тужбата во определениот рок, судот ќе донесе пресуда со која го усвојува тужбеното барање [т.н. пресуда поради неподнесување на одговор на тужба], но само ако бидат исполнети следниве услови: 1) на тужениот тужбата и поканата за давање одговор на тужба му биле уредно доставени; 2) основаноста на тужбеното барање произлегува од фактите наведени во тужбата; 3) фактите врз кои се заснова тужбеното барање не се во спротивност со доказите кои тужителот ги поднел или со 294 општопознатите факти и 4) не постојат општопознати околности од кои произлегува дека тужениот од оправдани причини бил спречен да поднесе одговор на тужба.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Ако самиот оштетен поднесе кривична пријава или стави предлог за остварување на имотноправно барање во кривичната постапка ќе се смета дека со тоа ставил предлог за гонење.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
И покрај тоа што сѐ уште не ги добил своите средства, нашиот соговорник е сигурен во тоа дека нивните побарувања ќе бидат подмирени – а, како што вели, „каматата си тече“, па кој и да ја преземе компанијата ќе мора да ги плати нивните побарувања.6 Тој е свесен и дека допрва им останува доста борба, но дека ќе истраат и ќе ги остварат своите работнички права. 1. Интервјуто го водеше Горан Секулоски, на 11.III.2011, во Велес.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Јавниот обвинител на РМ, вишиот јавен обвинител, основниот јавен обвинител за гонење на организиран криминал корупција и основ- ниот јавен обвинител или од нив овластени лица – на јавноста и на средствата за јавно информирање им обезбедуваат пристап до информациите за состојбата на криминалитетот и други прашања од општо значење од работењето на јавното обвинителство, под услови пропишани со закон (чл. 8, ЗЈО). 5. Тужител во кривична постапка е јавниот обвинител и/или приватниот тужител.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Архивскиот број под кој е заведен предметот во Основниот суд Велес е: П.бр. 62/08.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Испратнината се исплатува со денот на престанокот на работниот однос, а барањето т.е. давањето согласност за откажување од правото на испратнина од страна на работодавачот, односно од страна на работникот се ништовни! (чл. 97, ЗРО). 8. Адвокатската тарифа кај нас, согласно Законот за адвокатура (2002), ја носи Собранието на Адвокатската комора на РМ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Работите за кои се оценува работната способност на осигуреникот ги опфаќаат сите работи кои одговараат на неговите телесни и психички способности, а се смета дека одговараат на неговите досегашни работи (чл. 38, ст.1-4 од ЗПИО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Второстепениот суд, со [своја] пресуда, ќе ја преиначи првостепената пресуда, ако: 1) врз основа на расправа, утврдил поинаква фактичка состојба од онаа што е утврдена во првостепената пресуда; 2) првостепениот суд погрешно ги оценил исправите или посредно изведените докази, а одлуката на првостепениот суд е заснована исклучително врз тие докази; 3) првостепениот суд, од фактите што ги утврдил, извел неправилен заклучок за постоењето на други факти, а врз тие факти е заснована пресудата и 4) смета дека фактичката состојба во првостепената пресуда е правилно утврдена, но дека првостепениот суд погрешно го применил материјалното право (чл. 361, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
А под „работен однос“ се смета само времето поминато во работен однос кај ист работодавач, како и времето кај претходниот работодавач – на кој, поради настаната статусна про- мена, правен следбеник е последниот работодавач.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Плетон не го ставил потписот: - тој сметал дека латинската црква е дури и поголем непријател на слободната мисла, отколку православната (во тоа време грчка).
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Едни сметале дека е подобро чалмата на султанот отколку митрата на папата.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сметаше дека е добро човек да го следи текот на историјата, но самиот го правеше спротивното.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми, впрочем како придојденик во градот, без рода и блиски, ако се исклучат козите, тие туѓи организми во семејството кои со времето толку соживејаа и станаа дел од него имајќи го на ум брат ми партиец, сметаше дека не е толку мудро да се мешаме во политиката на домородците, зашто и кога ќе имаме право за некоја работа, тешко сите да ни поверуваат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми потем се потсетуваше на општата мисла дека, по победата над фашизмот, партијата, според старите модели на Француската револуција што ги презедоа и осиромашија протагонистите на Октомвриската револуција, мораше да смета дека на Балканот, по петвековното отоманско владеење, класната борба ќе заврши како нешто сосем друго.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка ми беше добродушна жена и немаше сили (ниту сметаше дека ѝ е дозволено јавно да го проценува однесувањето на татко ми) да се спротистави на инаетот на татако ми, така што таа секогаш тој негов инает го поддржуваше, не како инает, туку како негово право, па дури и правда.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Немој да сметаш дека моите мотиви се врзани за нешто како што е обожувањето.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас верувам“, рече Владе, „дека под она ’беше фрлен скраја...’, Нико Кочо мисли на тоа дека Никола не бил закопан според желбата и достоинството што самиот сметал дека го има, тоест во гробот што уште за животе самиот си го спремил до олтарот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кој смета дека ова е несоодветен брачен чин, нека каже сега, или замолкне засекогаш!
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Додека Вера, одново ја прелистуваше книгата раскази на еден голем европски автор (за кого сите теоретичари и литературни критичари сметаат дека е вистински гениј), трудејќи се да си ги долови сите пропусти направени при првото читање, да ги одгатне сите потенцијални значења и нормално да се коригира во проценката што ја имаше за него, нервозно си ја корнеше горната усна и незадоволно мрмореше како може токму него да го сметаат за гениј, а историјата на книжевноста да му изгради споменик за вечни времиња.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Реалноста никогаш не е таква во моментот кога вие сметате дека реално ја доживувате.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Никогаш стручна литература за која што тој сметаше дека не е доволно едуциран, без разлика колкав беше хонорарот.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Заради него јас уште во седмо одделение почнав да го читам Достоевски и тој ми стана омилен писател (потоа го препрочитував, особено Браќа Карамазови и Злосторство и казна).
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Едвард Смит дури смета дека единствена цел на овие филмови е „во суштина, испитување на нашите способности за поднесување на досадата”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сепак, сметам дека треба да се одбележи дека помеѓу Витгенштајновите разлози за спротиставување на интенционалистичкото објаснување, се наоѓаат и извесни поенти кои можат да се јават единствено како резултат на неразбирањето на она што тоа го носи во себе.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова, заедно со паралелните поенти извлечени во врска со првите две прашања, сугерира дека е можно да се раздвои Витгенштајновото гледиште дека значењето на изразите во јазикот, главно конституирано од правилата за нивна употреба, мора да биде јавно по карактер, од неговото гледиште дека не е можно нечие разбирање на некој израз или правило да се состои од една внатрешна когнитивна состојба на таа личност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Можно е дека нема да ти напишам баш сѐ за Musicmaster, но сметам дека ти веќе имаш одредени информации, а јас баш и не сакам да фурам опширност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Специјализирал во областа на аеронаутиката.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Расел бил импресиониран од она што Витгенштајн му го кажал и покажал, и се согласил да напише предговор за делото кое се појавува 1921 година со наслов Logisch - Phil osophische Abhandlung во последниот број на списанието Annalen der Philosophie.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Имено, Валери Соланис, чие сценарио наречено S.C.U.M. Manifesto Ворхол одбил да го филмува, се обидела да го убие, сметајќи дека нејзиното сценарио заслужува да биде снимено.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Важен е и еден друг аспект; имено, некои посебно радикални мејл- теоретичари одат толку далеку што сметаат дека демократичноста на мејл-артот е најсовршениот естетски барометар досега, т.е. колку пораки испровоцира нечие дело (и воопшто, самиот одговор на нечие дело веќе е признание) тоа значи дека е повредно.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се смета дека тој го проектирал авионскиот мотор на млазен погон.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се смета дека дека тогаш во „мрежата” имало околу 10 000 творци okno.mk | Margina #15-16 [1995] 9 од сите континенти.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Загриженоста која Витгенштајн го наведува да тврди дека поседувањето на когнитивни состојби во „прво лице” е неконзистентна со ограничувањата на заедницата во поглед на нивното стекнување и коректната употреба, е иста со онаа која понапред ја идентификувавме во врска со платонизмот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во мејл-арт мрежата може да се вклучи секој, без никакви предуслови, и денес се смета дека тоа е најмасовното уметничко движење во историјата на човештвото.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Оваа перспектива, како што е познато, укажува дека во определувањето на тоа што некој знае, треба да се започне со приватните дадености во неговата свест, од каде треба да се започне процесот на надградување, кон заклучоците за она што може да постои покрај нив; идејата е дека на тој начин човек барем започнува со нешто непогрешливо и несомнено.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Германскиот превод на Раселовиот вовед бил изоставен, бидејќи Витгенштајн сметал дека воведот би бил површен и полн недоразбирања доколку би му се одзела елеганцијата на Раселовиот англиски стил.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На второ место, човек не може а да не забележи дека во литературата за овие прашања постои изненадувачко прифаќање без двоумење на философската психологија за која Витгенштајн смета дека е особено релевантна за размислувањата околу следењето на правилата и нивната поврзаност со аргументот за приватниот јазик. 66 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во тој случај се смета дека сложената пропозиција е вистинитосна функција на елементарните пропозиции за кои се зборува.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Меѓутоа, Ворхоловиот пасивен воајеризам, кој својата интервенција ја сведува на одбирање на субјекти за свое набљудување, па со тоа и изгледа либерален и безопасен, се покажа како опасен кај агресивните егзибиционисти како Ондин, што можеше да го чини и глава.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Витгенштајн смета дека овие две тврдења „стојат” или „паѓаат” заедно: но мојот аргумент е дека тие се независни.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Витгенштајн, се чини, смета дека доколку разбирањето е една внатрешна когнитивна состојба, тогаш и правилото може да се следи само еднаш, а, според тоа, може да постои и приватен јазик.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Инсистирањето за вистинско време не е толку воочливо кога се применува на субјект или сиже кое е доволно атрактивно само по себе да го одржува вниманието (документарно интересен настан), но кај Ворхол тоа е склопено со некои толку монотони, репетитивни сижеа (односно објекти, дејства) кога се во прашање концептуалните дела, што уште повеќе ја продлабочуваат нивната монотонија.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Од картезијанска гледна точка, знаењето во „прво лице“ на психолошките состојби е непроблематично, бидејќи кон нив ни е отворен директен и транспарентен пристап, додека знаењето за нив во „трето лице”, како и знаењето на она за што обично сметаме дека го претставуваат, е мошне проблематично, како што покажуваат скептичките аргументи.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
За да има дословно значење, реченицата мора да изразува или вистинита или лажна елементарна пропозиција, која им доделува извесна дистрибуција на вистина или лага на елементарните пропозиции.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Сметам дека постои можност она што изгледа најисправно во Витгенштајновите гледишта во оваа област, имено, барањето за јавни ограничувања во поглед на стекнувањето и употребувањето на компетенцијата за следење на правилата, може да биде замаглено по пат на неговото поврзување со вакви незадоволувачки последици.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Колку убавини да се среќаваат во Париз, сепак, кога се слуша за неговите идни развојни концепции, кои треба да станат стварност по триесетина години, кај секого оживува своевидна заинтересираност, зашто се смета дека во периферните длови на овој град ќе изникне нешто екстравагантно, нешто единствено, зашто се знае дека тоа се случува во најубавиот град на светот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Анѓа докажува дека е неспособна за работа и бара само едно: да добие пензиичка, зашто смета дека токму сега дошол моментот за тоа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се смета дека во 1980 година од оваа река ќе се испумпуваат годишно 3 милијарди кубни метри вода.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секој наш турист не се смета дека бил во софија ако на враќање со себе не понесе кожни ракавици и родопски ќебиња или некаков сервис од порцелан.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Според планот на домаќините се смета дека некаде околу 1980 година, јужниот брег ќе биде исполнет со шатори и кампинзи, со големи летувалишни комплекси какви што има на „Златните песоци“ и на „Сончевиот брег“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И затоа секој што застанал и зјапи во витрините на кабарињата, на бистроата, во бутките со порно литература, во кафеаните каде што се нуди само голотија, во кината каде што се екранизират порно филмови и на чии влезови, за пропаганден ефект, задолжително стои забелешка дека „гледањето на филмот е строго забрането за луѓе под 18 години“, е некој дошлак во Париз, некој турист и гостин од некоја странска замја, кој можеби дошол тука, на „Пигал“, за да каже, кога ќе се врати во својот крај, дека бил на „Пигал“, зашто се смета дека тој е еден од симболите на француската метропола.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кога се движите низ овој град, сметате дека сообраќајот се одвива без ред, но и во тоа безредие постои некаков ред, зашто ако беше поинаку би настапила бркотница и би дошло до сообраќајна катастрофа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во душата исти, заблудени синови и ќерки, како половина од главата на детето кое ми се смешкаше во детството, сметајќи дека јас сум единствениот што ја има таа претстава во главата: Невидливата е претворена во црвено масло, како нашите во минатото тазе лузни по абдомените, од кои се извадени протозоите.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
На кои може да се смета дека ќе ја преземат во свои раце. 100.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Денес се смета дека околу 5% деца на ХИВ позитивни мајки ќе бидат заразени од вирусот.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Сметаме дека токму неговото творечко испреплетување на разни медии е она што Ле Гак го прави интересен и, во крајна линија, го квалификува да влезе во ова хибридно и „копиљско“ списание кое има тенденција да ја руши „светоста“ на медиските канони.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ако меѓу вас постои некој кој сè уште смета дека е предодреден за повисоки нешта, имал четири години да ја докаже вистината.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Вообичаениот симбол (како славејот, на пример, кој често се поврзува со меланхолијата), дури и ако се препознава само договорно, сепак не е знак (како семафорот) затоа што тој веројатно пак буди длабоки чувства и се смета дека поседува својства што се вон она достапно само за голото око.“ (Речник на книжевни термини) 72.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Сепак стариот не сметаше дека е спогодбата заклучена дури не им изнесе на своите квартиранти некои строги прописи од домашниот ред и свои предупредувања од кои најважното беше дека тој нејќе ни да чуе за
нив, и подобро веднаш да си одат, само ако имаат некоја сколободија со власта, било таму од кај што дошле, било овде, кај што се сега.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
(Сметам дека мора да се умре емотивно, во спротивно сопствените чувства ве убиваат). Тоа е точно.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Истиот проблем како со Новело во Станар.” •Освен ова, дали сте задоволен со Сомнеж? •Хичкок: „Само во извесна мера.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
2. Јас лично сметам дека е соблазнувачко девојчиња да се учат дека нивниот статус зависи од вкусот што можат да го предизвикаат во устите на момчињата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Реков: „Да ви објаснам. Кога на лицето има премногу непотребни изрази, тогаш тоа лице наликува на истуткано парче хартија.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Некои сметаат дека науката е неутрална и дека ова е проблем на вредносни проценки.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Само, смета дека општеството би требало да се заштити од него.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Трема (1950), означуваше враќање кон рафинираниот англиски филм на таинственост и злостор; возбудлив филм што Хичкок не го сака бидејќи смета дека во него улогите се погрешно поделени, што веројатно е точно.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Кога непријателот навлезе наваму, жандармите ја напуштија куќата и се сневидоа некаде, а луѓето што сметаа дека од вратите и прозорците ќе имаат некаква полза - им ги удрија копачите и скепарите, па ги исподигаа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тој смета дека куќата не се состои од yидови, туку токму обратно, од прозори.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Хундертвасер смета дека секој има право на преобликување на околината, дури и кичесто, ако тоа му се допаѓа.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тој сметал дека, времето одминувало, а на Грција, сé повеќе и повеќе, ѝ се заканувала непосредна опасност од словенската и комунистичката “наезда“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
За разлика од воените планери, во СОЕ сметале дека не е потребно да се чека да се организираат движењата на отпорот и да се чека на сојузничка интервенција, напротив тие биле убедени дека е потребно да се продолжи со реализирање на осмислените акции уште во периодот пред војната-изведување на саботажи над стопански објекти, патишта, железнични пруги и др., за да се забави германското снабдување и напредување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тој сметал дека во целата оваа ситуација е вмешана Москва и дека сé се решава со Москва.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Нивните лидери сериозно сметаат дека Грција и Бугарија ќе ѝ отстапат територии на нова Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Ако овде бидат испратени оружје и муниција во доволен број Илиќ251 повторувам Илиќ смета дека е можно повторно да се освои и да се задржи прилепскиот аеродром, како и да се продолжи со нападите на вооружените групи“.252 Истиот ден од истата мисија била испратена и пораката во која се истакнувало дека “бугарската пешадија е бескорисна и се повлече минатата вечер оставајќи го целосно отворен патот јужно од Прилеп.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Илиќ сметал дека во случај оваа маршрута да биде прекината Германците би биле присилени да ја употребат, во поголем дел Вардарската долина и на тој начин нивното уништување би било полесно и повлекувањето кон север невозможно.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Но ја потенцира изјавата на Цветко Узунувски-Абаз дека Грците “навистина сѐ уште не се сложиле во однос на гласањето, но смета дека и тоа е само академски и изгледа уверен дека и Грците ќе се сложат“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Примерна задача на Тито уште во текот на војната било прашањето за обединување на териториите кои биле под италијанска окупација (Истра, Јулска Краина, Трст), а прашањето за обединување на Македонија, сметал дека не требало да се поставува “акционо“ и дека неговото решавање требало да уследи на мировна конференција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во заклучокот на меморандумот сметал дека е потребно првата група да се упати на територијата на Порече што е можно побрзо со цел да се искоритат добрите временски услови, нивно организирање и извршување на поставените задачи. 64
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
5. Во случај да не одговорите на ова писмо, НОВ и По на Македонија ќе се сметаат за слободни да го преземат она што сметаат дека е потребно.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
За предвидените акции на железничката пруга “јужно од Скопје“ сметал дека се потребни поопсежни подготовки.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Како што известува Еванс бил присилуван да зборува но одбил и побарал дозвола понатаму да не присуствува на такви состаноци што му било одобрено од потполковникот Едмондс.335 Членот на британската мисија Едмондс сметал дека за британските мисии било важно Киро Георгиевски да “формира борбена сила во областа Преспа“, а не само да “испраќа регрути кон север.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тој сметал дека испраќањето помош на Киро Георгиевски во областа Преспа “би го зголемило нашиот воен успех“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Маклин сметал дека тоа е добра шанса, доколку не се сака војната во Европа да се продолжи, и колку-толку да се попречи германското повлекување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во однос на преземената задача сметал дека пертизаните биле „премногу големи оптимисти“ бидејќи “локалните селани во поголем број се непријателски расположени кон партизаните“ и “за целото наше движење тие ја известуваа бугарската армија“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Сметал дека по завршувањето на војната „нема да има конфликти меѓу Грците и Македонците за независна Македонија што верувам е сѐ што нѐ интересира нас како воена мисија со извршување на одредени воени задачи“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Мекдоналд сметал дека причината за таквото негово однесување бил “недостатокот на опрема“.288 Врз основа на наредбата од 29 септември од страна на ГШ на НОВ и ПО на Македонија мисијата при Првата македонска бригада Brasenose требало веднаш да се испрати кај ГШ.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Тие сметале дека не би требало да има еден општ пропаганден план за Балканот кој не би водел сметка за различните карактери и политички ситуации на петте држави на кои тој се однесувал т.е. Романија, Југославија, Бугарија, Турција и Грција.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
ГШ на НОВ и ПО на Македонија сметал дека по ослободувањето на Македонија повеќе нема потреба од пресој на сојузнички воени мисии во Македонија посебно што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со “реакционерни“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање на пропаганден материјал.299 Шефот на британската воена мисија во Македонија Милер, го известил Фицрој Маклин за наредбата добиена на 8 декември 1944 година, да ја напуштат територијата на Македонија бидејќи нивното присуство во “Главниот штаб повеќе не било потребно“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во однос на политичката ситуација во Македонија, во меморандумот сметал дека таа е конфузна поради што предлагал поголема внимателност во почетната фаза на организирањето и барал да биде обезбеден “со инструкции за политиката на владата на Неговото Височество во однос на политичките работи во Македонија“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Скопската шмизла е површна во духот, но затоа поседува исклучително високо ниво на ароганција кон оној што не ѝ одговара и најчесто смета дека треба да привлекуе внимание и сите да се вртат околу неа.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Можеше, со право, да се смета дека тој ја поседуваше најголемата приватна библиотека во земјата, а некои велеа дури и на Балканот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Пак за крунски сведок го земаме Тезауро, кој смета дека небото е „восочна плоча“ (cerula) во која природата го вцртува „она што ќе го измедитира“; притоа, за своите тајни таа создава загадочни знаци и симболи.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Вистина, Бојан никогаш порано не се нашол во ваква положба, за да знае како мајка му ќе се постави, како ќе го преживува тоа, но сепак беше убеден дека таа цврсто верува во него, верува дури и повеќе одошто е потребно и смета дека нејзиното момче е цврсто, смело, решително и умно, па може насекаде и во секоја прилика да се снајде и да се постави како што треба, знае да ги совлада сите тешкотии.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој сметаше дека многу повеќе, се исплатува садењето компири, одгледувањето овошје, пред сѐ сливи, од кои во овој крај правеа надалеку позната ракија, што во секое време и секаде може да се продаде.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Воздржувајќи ги солзите, Горда посака да се зафати со нешто и да ѝ помогне на жената околу кујната, но жената сметаше дека тоа е понижувачки за неа (за неа или за Горда?), па Горда остана да седи крснозе, да пуши цигара по цигара и да гледа изгубено во детето, што играјќи си на подот заспа меѓу играчките.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Потоа настаните почнаа да се одвиваат како на грамофон со труба, на напуканата плоча ставена на погрешна брзина: предвоениот доктор заедно со својата животна придружничка реши пензионерските денови да ги заврши во родното место, кое сметаше дека најпосле заслужило славниот сограѓанин да ги остави своите коски на прадедовските гробишта штотуку здобиени со нова реформистичка управа; младата мајка се уштутка во одеднаш испразнетата куќа, со доенче во едната, а скрипти во другата рака, не знаејќи дали попрво да готви ручек или да пере пелени, па најпосле најми дадилка и се префли на фармација.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не, не сум толку категоричен како Claude Lanzmann, кој смета дека од овие настани не може да се прави фантастика.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Реакцијата на насловната беше бурна, и од страна на Евреите и од страна на Црнците, сите сметаа дека се длабоко навредени. (п. п) okno.mk | Margina #8-9 [1994] 101
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додека оваа пошлост’во чист облик предизвикува само добронамерен потсмев, онаа другата - која што, како што вели Набоков, е особено снажна и опака, кога лажноста не е очигледна и кога се смета дека вредностите кои таа ги имитира му припаѓаат, со право или не, на највисокото ниво на уметноста, мислите или чувствата - се чини, предизвикува тегобност. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 161
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Иако долго се мислело дека од кокаинот може да се развие само психолошка, сега се смета дека со постојана употреба може да се развие и физичка зависност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Поаѓајќи од една натприродна визија за светлината, исусовецот езотерик, ги проучува нејзините појави и примени, сѐ до laterna magica, за која се смета дека тој ја открил.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ален Вотс (Alan Watts) смета дека речиси нема разлики во квалитетот на природното и со дроги предизвиканото доживување, само што дрогите можат да го забрзаат доживувањето и дозволуваат можност за манипулација и претерано исцрпување на невронската активност на мозокот. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 149
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Бидејќи филмското разгледување на секоја од деветнаесетте милиони жртви на СНН -како мапата во природна големина - би им се потсмејувало на човечките напори, се сметаше дека е добро полето да се скуси, ако не и намерата, и да се пронајде, по пат на случаен избор, претставник на жртвите чиешто искуство би помогнало да се објасни овој феномен.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тој тврди дека искуството е во голема мера определено од страна на јазичните навики на заедницата, и дека секоја одделна структура претставува одделна реалност: Никогаш не ќе се најдат два доволно слични јазика, за да може да се смета дека ја претставуваат истата општествена реалност.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И покрај големиот број на дроги кои творците низ историјата ги користеа за поттикнување на креативноста, сметам дека психоделичните дроги имаат посебно значење за творештвото, првенствено затоа што, во една фаза на своето делување, нудат најсодржински и непознати искуства, кои надарените личности можат потоа да ги транспонираат во уметничка форма, без оглед на цената што ја плаќаат, а таа неретко може да биде висока, што ќе го видиме од подоцнежните излагања.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
До сега никој не умрел од преголема доза на канабис, но се смета дека смртоносна доза на марихуана е 1,5 лбс ако се изеде одеднаш, што е доволно цела една армија да го види Господ.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сметам дека сум рожба на таков сон на маж И сон на жена која престорена бран Ги носи сите желби на доцната доба.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Сметам дека времето на загубените вредности Мој Императоре продолжува да живурка:
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Англискиот јазик на Милан и Кети, за кој таа сметаше дека е шармантен, па дури и експресивен, со сета збиеност, сега ѝ беше одбивен.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Таа имаше температура и тој сметаше дека, ако лежи, температурата ќе ѝ се нормализира.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Прелата е ако се смета дека со напишаната песна завршува асоцијативниот круг, метаморфозата на видливото во невидливото.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Доколку пак, тој се јави на закажаната едукација, ќе се смета дека е едуциран по однос на утврдената неправилност.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Барањето за поведување на постапката се поднесува до одговорното лице кај работодавачот, а освен работникот, вакво барање може да поднесе и претставник на синдикатот, лице надлежно за работите за безбедност и здравје при работа или за управување на човечки ресурси и претставник на вработените, по писмена согласност на работникот кој смета дека е изложен на вознемирување на работно место (чл. 19).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Далеку од привилегирани, овие лица се дел од прекаријатот, еден од најзагрозените делови од работништвото;17 д) како исклучок работниот однос склучен со договор за определено време може да се трансформира во работен однос на неопределено време и пред истекот на максималните пет години за кои може да се склучи, доколку работникот работи повеќе од две години на работното место кое е ослободено по основ на пензионирање или други основи, а работодавачот обезбедил финансиски средства и смета дека има трајна потреба од работникот (чл. 1 од ЗДЗРО/апр.11) .
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
За оваа проблематика види повеќе во анализата за примената на Законот за спречување и заштита од дискриминација изготвена од Вера Коцо, пензиониран судија во Врховниот суд на РМ, достапна онлајн на http://www.ihr.org.mk/images/pub/IHR-brosura_web_diskriminacija.pdf. 12 Чл. 13 од Законот за инспекцијата на трудот – Пречистен текст (2002). 17 стапи на работа на денот кога е предивдено, ќе се смета дека не засновал работен однос доколку тоа не го пријавил истиот ден!?
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Авторите на оваа анализа сметаат дека оваа глава би требало да содржи и упатувачка норма со која ќе се предвиди дека со колективните договори на ниво на работодавец ќе се изврши групирање на одделни работи, односно работни места и задачи и во сферата на јавниот сектор.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Работниците и претставниците на синдикатите на работниците кои сметаат дека се оштетени поради неисполнување на обврските што произлегуваат од пренесувањето, можат да побараат судска заштита (чл. 68-д, ЗРО/05 – Пречистен текст), а одредбите од членовите 68-а и 68-б важат и кога за пренесувањето на активностите е надлежно повисоко тело (чл. 68-в, ЗРО/05 – Пречистен текст). 25 Според чл. 32 ст. 5 од Уставот на РМ (1991): „Остварувањето на правата на вработените и нивната положба се уредуваат со закон и со колективни договори.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Во периодот од 2010 до 2014 најпрво дојде до дефинирање на статусот на вработените во јавните претпријатија врз основа на работата 101 Согласно чл. 36 ст. 1 од Законот за судовите: „Странката која смета дека надлежниот суд го повредил правото на судење во разумен рок, има право да поднесе барање за заштита на правото на судење во разумен рок до непосредно повисокиот суд“, додека пак според чл. 6 ст. 1 од Европската конвенција за човекови права: „Секој, при определување на неговите граѓанските права и обврски или кога е кривично гонет, има право на правично и јавно судење во разумен рок, пред независен и непристрасен трибунал основан со закон“. 102 Закон за јавните претпријатија, Сл.весник на РМ, 38/96. 103 Закони за изменување и дополнување на Законот за јавните претпријатија, Сл.весник на РМ – 97/10, 06/12, 119/13, 41/14 и 138/14. 107 која тие ја вршат, па така за јавен службеник се смета вработен во јавното претпријатие кој врши работи од јавен интерес согласно со закон и за нив се применуваат одредбите од овој закон, посебниот закон од соодветната област и Законот за јавните службеници,104 додека пак вработените кои вршат помошни и технички работи немаат статус на јавни службеници и во однос на нивните права, обврски и одговорности од работен однос се применуваат одредбите од Законот за работни односи (чл. 1 и 2 од ЗИДЗЈП/12).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Работодавачот може да го откаже договорот за вработување поради причини за кои се дава отказ без отказен рок, само по претходна согласност на синдикатот чиј член е работникот кој се штити од отказ или од надлежниот инспектор на трудот доколку кај работодавачот не е формиран синдикат или работникот не е член на синдикат, а доколку синдикатот во рок од 8 дена не се изјасни, ќе се смета дека се согласил со одлуката на работодавачот (т.н. премолчна согласност).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Доколку работникот кој смета дека трпи вознемирување на работното место, а поради тоа му е нарушена здравствената состојба, има право до завршување на постапката, да биде преместен во друга работна просторија, односно работна средина (чл. 28), додека пак на лицето кое го врши вознемирувањето или го злоупотребува правото на заштита од вознемирување, работодавачот може да му изрече една од мерките за непочитување на работниот ред и дисциплина, а ако во рок од 6 месеци повторно изврши вознемирување, може да му го откаже договорот за вработување (чл. 29).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Рокот за поднесување на барањето е 6 месеци од денот кога последен пат е извршено однесувањето кое претставува вознемирување на работно место (чл. 21) и тоа задолжително треба да содржи: (1) податоци за подносителот на барањето; (2) податоци за вработениот кој смета дека е изложен на вознемирување на работно место, ако не е подносител на барањето; (3) податоци за вработениот кој се смета дека врши вознемирување; (4) краток опис на однесувањето за кое оправдано се смета дека претставува вознемирување на работно место; (5) траење и зачестеност на однесувањата кои се сметаат за вознемирување на работно место, како и датумот кога последен пат е извршено тоа однесување и (6) наведување на факти и докази (чл. 20).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Пред да биде поведена постапка за заштита од вознемирување, предвидена е обврска работникот или друго лице ангажирано со договор кое смета дека е изложено на вознемирување на работното место, писмено да се обрати до лицето за кое смета дека го вознемирува и да му укаже на тоа дека неговото однесување е несоодветно, неприфатливо и несакано, а се со цел мирно решавање на спорната ситуација, без притоа лицето кое трпи вознемирување да бара законска заштита (чл. 17).78
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Закони за изменување и дополнување на Законот за минимална плата, Сл.весник на РМ - 30/14 и 180/14. 121 117 работодавачот не се јави на едукацијата во тој случај се смета дека истиот успешно ја завршил и дека е едуциран.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Доколку во закажаниот термин лицето над кое се спроведува едукацијата не се јави на истата, ќе се смета дека едукацијата е спроведена.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Беше 93 Оваа комисија ја сочинуваат претставници на МТСП, репрезентативните здруженија на работодавачи и репрезентативните синдикати. 102 продолжен рокот, од 3 на 5 работни дена, во кој странката која ги добила предлогот и документацијата од министерството надлежно за работите од областа на трудот, треба да се изјасни дали прифаќа мирно решавање на спорот, а ако во овој рок надлежното министерство не добие одговор за прифаќање на предлогот за мирно решавање на спорот од другата страна, ќе се смета дека предлогот за поведување постапка не е прифатен (чл. 13 од ЗИДЗМРРС/14); б) исто така, беше зголемен рокот, од 3 на 5 дена од денот на прифаќањето на предлогот за мирно решавање на работниот спор, во кој страните можат да определат помирувач, односно арбитер од Регистерот.94 Ако тие тоа не го сторат во предвидениот рок, ваквата обврска паѓа врз министерството надлежно за работите од областа на трудот (чл. 14 од ЗИДЗМРРС/14); в) со бришењето на чл. 51 од овој закон (чл. 39 од ЗИДЗМРРС/14) се укина(!) правото на помирувачите и арбитрите на плата, придонеси и надоместоци од плата согласно со закон и колективен договор, па сега помирувачот, односно арбитерот имаат право само на надоместок за нивното учество во постапката за мирно решавање на работниот спор, кој паѓа на товар на надлежното министерство.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Се смета дека сочинител на тие стихови е Соломон самиот, оти мудрец и поет бил.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Филозофот се прекрсти, се поклони пред логотетот и рече: „Го најдовме Папокот на светот, за кој се смета дека го крие истиот запис како оној во одајата што немаш сила да ја отвориш“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Јас нема, пречесен, да те убедам дека видението – собитие стварно беше, оти нема да ми веруваш, но душата моја сѐ повеќе смета дека тоа нечестивиот ми испрати ангел лажен, црн, на бело престорен, и дека тоа го стори и како знак на опомена и до тебе, и до царството наше; сѐ почесто си мислам дека тој ангел нечестив предупреда беше, пророштво дека на дворецот твој допрва ангел таков со букви лажни и ука согрешена сосем – ќе дојде.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Значи, ние сметавме дека тие се надвор, а ние внатре; тие пак, Луција и нејзината партија, Фискултурецот и, подоцна Земанек, нѐ сметаа за еден вид отпадници од општеството, речиси чудаци, и сметаа дека тие се внатре, а ние надвор од општеството.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Извикуваа пароли во кои славеа прогресот на народниот дух, ослободувањето од дотогашните лажни вредности, викаа: „Да живее народната уметност!“, ги застрашуваа сите оние за кои сметаа дека не се декларирани.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се разбира, животот одвреме навреме ќе им одреди на овие свои избраници кога да го изведат казнувањето и со какви средства.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа е општоважечко правило.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А можеби се оддалечуваме и од реалноста“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Именуваната Цвета Басотова всушност сметаше дека мојата интервенција е единствениот начин да си го поврати овој домашен раритет.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И дали навистина можам да си претпоставам кој од нас двајцава има право да смета дека се наоѓа на вистинската страна?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А и нови потреби ќе се јават. Еднаш, кога се уште му пееше петлето на Боге од Бањи, лично му реков: зар мора мртовечките сандаци да се прават само од штици.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Не ѝ припаѓаше Таша на твојата сорта. Не знаеше да праќа онакви абери.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Би сакал“, побарав, „другарката Басотова и лично да го потврди надрасканото во нејзината изјава.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Веќе знам дека се наоѓам на страната што губи!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Посебно ми паѓа тешко фактот дека оваа измислица треба да компромитира познат учесник во борбата за слобода", нагласува во своето сведочење другарката Басотова.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и Басотова смета дека ако постоела забуна во врска со вашата пријава ова е добар момент да се затвори случајот кој и без тоа правно не постои бидејќи покренатото обвинение е без секаква основа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Значи ништо не знаеш за нив, а најмалку знаеш за нивните карактери и за тоа дека тие без зборови а само со нивните женски абери умеат да си го добијат она за кое сметаат дека им го должиш.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Може и од друг материјал.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во идниот момент беше дури и поодреден: тој сметал дека трагата што ќе го доведе до татко му веројатно водела кон борците што гостувале во нивниот дом по онаа позната борба зад Сина Скала.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нивна задача е да спроведуваат некои важни упатства и да ги штитат интересите на нарачателот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Притоа, по правило, секогаш тој го избира вистинскиот момент.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Во нашево ново време ќе завладеат и нови техники.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сметав дека можам да бидам среќна со тој човек. Во тоа верував и уште верувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Му реков: „Имај на ум, се случува и тоа, а и мене ми се има случено, дури кога ќе згрешиш да сфатиш дека животот има задолжено специјални избраници и помеѓу луѓето за кои сметаш дека посебно те ценат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Јас сметам дека со неповторливо богатство се надарени само нашите лични доживувања, приказните што ние ги создаваме: разнобојни, шумни, богати, со насмевки на бои што ќе ги откриете само во опашот на паунот, и се разбира, да не заборавиме, кај виножитото.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„А ти сметаш дека мора да постојат општоприфатливи критериуми дури и при вреднувањето на шегата“ се смеам јас „а притоа забораваш дека смислата за хумор нѐ има одминато.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сметам дека ќе умеам да ја сместам мајка ми во таа празнина.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Едноставно речено: на вистината не смееме да и ги затвораме очите; јас сметам дека секоја приказна што се случила и веќе живурка треба да се здобие и со нозе.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Веројатно во првите моменти сметаат дека во таков облик се јавува летањето?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Што се однесува до мене нема потреба да одлучувам, мислам дека имам одлучено!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Однесувањето на луѓето во случајот со Кошевски а потоа и во мојот случај ми помогна да сфатам дека многумина од нас, борците, кои бевме спремни да си ги дадеме и животите за оваа слобода, сметаа а и уште сметаат дека ние сме авторите и создателите на праведноста.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Нејсе, јас искрено сметав дека не му беше местото помеѓу нас.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој сметал дека станува збор за праведно решение кое за жал не е поткрепено со лична молба, а на суштинскиот дел му недостасувале и валидни податоци; притоа барањето пристигнало со прилично задоцнување, што се сметало за спротивно на духот на прописите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А веќе утре ќе узнаат дека летањето е и нешто повеќе.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Другарката Басотова смета дека станува збор за забуна, или обично препознавање, или пак само намера да се оцрни името на наш виден учесник во војната.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој бил речиси сигурен дека станува збор за поединец од групата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дека ние сме заслужните за нејзиното воведување па затоа и нам треба да ни припаднат привилегиите што доаѓаат со нејзиното постоење.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Вам ви останува правото по излегување од затвор да побарате начини и патишта за разрешување на неусогласеностите помеѓу вас и божем оштетената Басотова доколку и понатаму ќе сметате дека тврдењата на двете страни, и после овој увид, се спротивставени.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не постои отуѓениот предмет бидејќи не бил отуѓен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Другар Ѓурчин, другар Ѓурчин!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Што се однесува до ковчезите за сахрани, јас најсериозно сметам дека им минува времето. Наскоро ќе се најдат на отпад.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој навистина згрешил кога одбил да замине во духовниот свет бидејќи ми е познато дека добил таква понуда кога се возобновуваше нашата црква.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За жал, вашето љубопитно око не може да втаса до сите мои тајни.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тоа е единствената можност да се продолжи со утврдувањето на фактичката положба, се разбира под услов судот да ја прифати вашата пријава како валидна“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Таа самата ме упатуваше како да ја изведам работата - додаде Иван. – Досега се снаоѓав самиот, но за другите активности, мислам на обврските што му претходат на погребот како и за самиот погреб, потребна ми е поддршка и помош.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сметаше дека на овој начин сигурно ќе разбере нешто за Иле.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Во кој контекст сметаат дека овој начин е вообичаен, и кој начин на размислување ги поткрепува?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали сметаат дека ваквиот начин ги збогатува нивните животи?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Национализмот му дава на прашањето на идентитетот поголемо значење од она што јас сметам дека е потребно.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Мојот став е дека невклученоста во академскиот свет допушта одредена слобода, вклучувајќи ја слободата да се прекршат некои правила - на пример, да се употребува терминот деконструкција на начин којшто можеби нема да биде во согласност со неговото точно Деридијанско значење, - и да се повикам на автори за кои не може воопштено да се смета дека ја застапуваат деконструктивистичката метода.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Заедно со една група луѓе учествував во деконструкцијата на одделните начини на живот и мислење, преку преиспитување на конститутивните ефекти на специфичните ситуации во нивните животи во областите на моќ кои имаат облик на социјални структури.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој смета дека централниот механизам на овој модерен облик на моќ е продуктивен, наместо ставот дека тој е контролирачки или рестриктивен, - животите на луѓето всушност се формираат преку овој облик на моќ.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За членовите на професионалните дисциплини кои сметаат дека имаат пристап до објективното знаење, критичкото размислување не е можно.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Најпосле, општо се смета дека разговорите вклучуваат двајца или повеќе луѓе кои наизменично земаат збор и кога секој мора да чека прилично долго време за да дојде на ред.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како што се чинеше дека Еми сѐ посилно ги поддржува овие анти- аноректички активности, јас ја охрабрував да ми помогне да ја разберам основата на тие активности во нејзиниот живот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Otto Hahn: „Некои луѓе сметаат дека авторизирајќи ја репродукцијата на вашите редимејди, го негирате својот херојски став со презир кон трговијата, став кој го држевте четриесет години; со други зборови го уништивте митот. Марсел Дишан: Ах, се жалат, квичат! Мораат да кажат: „Тоа е страшно, подлост, срам.“ Ќе им одговара да ме затворат во категорија, во формулар. Но тоа не е мојот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали овој начин на однесување кон другиот е како скроен за нив?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Концепцијата на Фуко (1980), беше дека модерната моќ е конститутивна или „позитивна“ по својот карактер и ефектите, а не репресивна или „негативна“, не е моќ која се потпира на забрани и ограничувања.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
За своето учество во активностите на потчинување на сопствениот живот, таа смета дека тоа се активности на ослободување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ништо не е пречекано со толкав презир од “официјалното”, “владиното” учество на периферните земји во настаните како што се биеналињата, можеби заради причината што моќните земји сметаат дека на тој начин се спротиставуваат на одразот на сопствениот имиџ.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ова особено доаѓа до израз во едно писмо што Дишан ѝ го испратил во 1957 на Американската федерација за уметност од Хјустон: „Гледачот го доведува делото во контакт со надворешниот свет преку своето дешифрирање и интерпретирање на неговите внатрешни квалитети и“, вели тој, „допринесува во креативниот чин“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Овој јазик зачува сѐ што сметавме дека е вредно пред социјализмот (од кубизам до надреализам) кога постоеше континуитет на развој со остатокот од Европа од почетокот на овој век.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тие луѓе сега се способни да се спротивстават на овие ефекти, како и на структурите за кои сметаат дека се неправилни.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како биле запознаени со овие техники на комуницирање, и кои ситуации за првпат ги довеле до примена на тие техники?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дијалог помеѓу две различни нивоа на гледање не е можен.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Би сакал да ја започнам мојата дискусија за деконструкцијата со едно признание - јас не сум академик туку, додека да најдеме подобар збор, терапевт.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во случајот на Палестинците, тешко е да се избегне извинувањето кое многумина од нас сметаат дека треба да го направат заради нашиот национализам.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Треба да бидеме под страшна присила за ова да го означиме како „разговор“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Исто така ја поттикнував, врз основа на овие посакувани правци на развој, да размисли и да каже што смета дека е важно во нејзиниот живот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Таа ги прифатила овие практики како форма на самоконтрола и како суштински во трансформирање на нејзиниот живот во некој прифатлив облик - кој би бил израз на нејзината самоактуализација.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Борини, која го сретнала Фаерабенд додека студирала медицина на Беркли една деценија порано и која се омажила со него шест години подоцна, се вклучува во разговорот спорадично - на пример, откако го запрашав него зошто смета дека некои научници му се толку многу налутени. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 97
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Наместо да ја тераме публиката да дојде до уметничко дело, ние ја бараме нејзината поддршка... Публиката од сѐ прави просечност. Уметноста нема ништо заедничко со демократијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со една попустлива насмевка, оваа претстава ја гледа Фаерабендовата жена, Грација Борини, четириесетгодишна Италијанка, физичар(ка) чиј манир е толку смирен колку што е Фаерабендовиот жесток.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Г0ј се однесува на мажествени момци што сакаат други мажествени момци, кои ја ценат мажественоста и ја негуваат блискоста со други мажи, кои ја отфрлаат женственоста, кои сметаат дека аналниот однос е „крајно деградирачки и одвратен за мажественоста“.348 Еве како е тоа срочено на нивната страница на интернет:
Значи, ти си нормално машко што, ете, сака други машки – можеби многу.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, бидејќи, главно, не ни се појавуваат како изреки, туку како перцепции за светот или како чувства однатре или како длабоко лични и оригинални пронигби, тие и понатаму кај многу луѓе обезбедуваат извесна приврзаност на интуитивно рамниште.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сексуалната различност и дисидентност веројатно може да биде појдовната точка за покатегорично, посвесно, попрагматично застранување од природата и од сѐ што во општествениот свет важи за природно.
„Секогаш кога говорот или движењето или однесувањето или предметите покажуваат извесно застранување од најдиректниот, најполезниот, најмрзеливиот начин на изразување или суштествување во светот“, напишала Сузан Зонтаг пред речиси педесет години, „можеме да сметаме дека имаат ‘стил’“.473 Без стил или облик, нема такво нешто како култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Овие предвидувања, верувам, превидуваат една пресудна размисла.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Адам, кого веќе имав пригода да го цитирам, ја објави својата докторска дисертација (која стана првата од многуте негови книги), по име Опстанокот на доминацијата: инфериоризацијата на секојдневниот живот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сметав дека тактика на прикривање би ми била недостојна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Иако таквите изведувачи честопати прават исклучително напорни работи на сцената, за нив не се смета дека постапуваат, туку дека настапуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Барем од Кант наваму, конвенционално се смета дека телесната убавина и уметничката убавина будат мошне различни видови на одговор кај нормалните (хетеросексуални) човечки субјекти.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Присвојувањево е типично за машката настојчивост да си бара статус на универзален субјект – статус на некој кому никогаш не му се строго забранети ниедно искуство и ниедна општествена улога.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И не, „г0ј“ не е збор на јидиш за „рисјанин“: тоа е „геј“ или „гај“ (дечко, бел. на прев.), со нула наместо средната буква.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сакав да вградам сѐ во една единствена сеопфатна теорија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што Зонтаг напишала во „За стилот“ наредната година:
Стилот е поим што важи за секое искуство (било да зборуваме за неговата форма, било за неговите својства).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Приказот на Адам за општествената доминација и за нејзините последици и натаму има голема објаснителна моќ.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Свесната свест на (некои) геј-мажи самата е суштина на тој клинамен, на тој отклон од привлечната тежа на очигледното, на начинот какви што се работите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Бидејќи машките геј-практики честопати се пројавуваат во детството, долго пред почетокот на сексуалната активност, и бидејќи изгледа во голема мера се неповрзани со каква било сексуална активност, искушение е да се смета дека претставуваат појава што е сосема независна од еротскиот живот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Еден од тие ревносници дури и рече дека за нашето бебе ќе било подобро да било мртвородено отколку да го одгледуваат луѓе што се ‘збунети околу својот род’“ (48).
Меѓутоа, она што е упадливо во ова сведоштво е неговото настојување на, буквално, „семејните вредности“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А тоа му дава на кампот демократски полнеж, со што се заслабнуваат елитистичките или аристократските тенденции на машкиот геј-естетизам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Историчарите на уметноста со векови пишуваат за историјата и за функцијата на стилот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Машкото натпреварување обично е поучна глетка и треба да се очекува дека ќе предизвика уважителен поглед кај гледачите, додека глетката на женски натпревар, на жени заденати в бoj... е тоа, барем во очите на гледачите мажи, некако несреќно се преиначува во приказ на нешто недолично, абјектно и неугледно, на нешто што е непријатно блиску до женско борење в кал.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Архаична е, застарена.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури си имав и хипотеза за причините поради кои Џуди Гарланд ги привлекува геј-мажите. (Но, бидејќи Ричард Дајер веќе се имаше толку добро осврнато на неа, мислев дека нема потреба од мои натамошни шпекулации, иако сметам дека Дајер пропуштил по нешто овде-онде и дека има уште за кажување).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Жените навистина имаат што да загубат во оваа состојба, макар било тоа и нешто за што машката геј-култура смета дека не вреди ни да се задржи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова е она што Ахил најпосле го открива за себе, откако ќе го убие Хектора во пустиот обид да ги искупи сопствените погубни грешки.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога таа врска ќе препукне под притисокот на врховниот напон, исходува отворање простор за непредвидлива возможност и за слобода во секој емоционален и општествен однос – каква што е еротската страст – за чија цврстина како врска и за чиј идентитет како страст дотогаш се сметало дека засекогаш го оттргнуваат од царството на изборното.
Во овој контекст, сцената на судирот мајка-ќерка вбризгува здрава доза стварност; внесува поостро сфаќање на политиката на романтичноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Далеку од тоа дека е неизбежна судбина за маж.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За разлика од спортските ѕвезди, забавувачите на кои работата не им е да победат на натпревар, туку да изведат сценарио на сцена – било да е тоа сериозен театар, брoдвејски мјузикл, некоја опера или балет – поради тоа се феминизираат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Меѓу механизмите за справување со општествената доминација за кои Адам сметал дека им се заеднички на разните угнетени групи што ги проучувал беа и оние што ги нарекол „бегање од идентитет“ и „внатрегрупово непријателство“.440
Овие фрази упатуваа на општествените и на индивидуалните стратегии преку кои припадниците на угнетените групи гледале да ги смалат личниот цех и психолошката болка на општественото отфрлање.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Самото нејзино постоење го драматизира функционирањето на културниот поредок, а не на природниот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Напротив, тие се многу основани – работата е само во тоа што основата им е во нашето општествено постоење, а не во природата на нештата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Иако критичарите досега биле восприемчиви, особено последниве две децении, за важноста на срамот, на насилството и на стигмата во историското досие, повеќето од нив и натаму сметаат дека извесни облици на [настраното] искуство се забранети.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Новоздобиените со моќ можеби ќе покажат некаква склоност да избувнат и да имаат незгодна нарав – директорите може да си ги малтретираат подредените, богатите домаќинки можеби ќе си ги мачат прислужничките – но театралностите, главно, треба да се неспојливи со достоинственоста на контролата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но има многу луѓе, а некои од нив се жени, кои не го делат тоа мислење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И колку поголем авторитет имаш, толку е поневеројатно дека „ќе шизнеш“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А ќе беше и двојно поомаловажувачка во контекст на машката геј-љубов: бидејќи машката хомосексуалност во мажественоста гледа суштинска еротска вредност, да се претставиш себеси или да го претставиш партнерот како да се одликува со женствена идентификација, па уште и да ја изложиш таа женствена идентификација на јавен потсмев, би било да се омаловажиш себеси или да го омаловажиш дечкото како сексуален предмет и како средство за остварување сексуална фантазија.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А тоа е причината поради која и предметите на културните студии се до лудило тешки за анализа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Најпосле, меѓутоа, сфатив дека дури и да можам да изнесам сѐ, да си ги објаснам и да си ги оправдам методите, да ги предвидам и претпазливо да се осврнам на сите можни приговори против мојов проект, да ја разгледам и критикувам работата на моите претходници и да изградам единствена, кохерентна, кумулативна расправа, никој не би истрпил еден таков сложен, волуменозен потфат и не би сакал докрај да го прочита грамадниот том што би произлегол од тоа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа налага откажување од сета надеж дека некогаш на светов ќе се најде соодветен објективен корелатив на она што го чувствуваме и задоволително средство за негово изразување.303 Ако општествените посредства отпочеток не се сфатат како нужни (и само) симболични, а не изразни, ќе се смета дека се крајно недоволни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеби тоа е и она што ја зајакнува склоноста на геј-мажите да се идентификуваат со нејзиниот разулавен лик.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Само отстапувањето од зададеното може да создаде култура и да го даде растојанието и оттргнатото промислување кои се нужни за културна дејност.
Во извесна смисла, хомосексуалноста е култура.
И ете зошто му требаме на општеството.
Каде би биле без пронигбите, без безобразлукот, без нетрогнатата критичка интелигенција што ја дава геј-поткултурата?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Играта е таа што им дава на машките гледачи алиби и покритие за задоволството да ги гледаат играчите, исто како што таа на играчите им дава оправдание да се покажуваат.287
Спортовите, особено (но не исклучиво) тимските спортови, се доживуваат како дејство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ете зошто на коментатори на културата како Камил Палија и Харви Менсфилд, кои мешетарат со такви предрасуди или ги мобилизираат за да им дадат на своите ставови божемна убедлива разумност, секогаш им успева да си најдат восприемлива публика – публика која е и тоа како готова да си ги фрли во вода наводно „политички коректните“ уверувања (кои, како прво, очигледно не ги ни пригрнала многу ревносно и искрено) во корист на нешто што лесно, но делотворно, се протнува како чиста природна стварност и како очигледен здрав разум.
Ова само покажува колку од она што го сметаме за стварност е, всушност, општествено конституирано без да престане да ни изгледа стварно.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Општествената прифатеност, декриминализацијата на геј-сексот, легализацијата на хомосексуалните општествени и сексуални институции, тргањето на пречките за истополовиот брак, за воената служба, за свештенството и психоанализата, заедно со други дотогаш забранети професии, не треба да се побрка со крајот на сексуалната нормативност, а камоли со падот на хетеросексуалната доминантност.
Сигурно, има такви што сметаат дека општествена рамноправност премолчено имплицира афирмација на суштинската нормалност на лезбигеј-луѓето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Морам да кажам дека ме чудат луѓе на кои навистина им се допаѓа филмов, а демек ги навредува тоа што некои од нас сметаат дека сосема му стои звањето – најкампест филм на сите времиња!
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, Пруст сметал дека единствениот начин геј-мажите да го надминат посакувањето стрејт-мажи и да успеат да се посакуваат меѓусебно, би бил да се прелажуваат, да ги глумат вистинските мажи какви што самите толку катастрофално не успеале да бидат и што е можно подолго да ја одржуваат шарената лага (иако никако нема да им успее да се преправаат многу долго).319
Така било, се разбира, во старите лоши времиња, пред геј-ослободувањето, кога геј-светот сѐ уште бил поларизиран поради поделбата на кралици и трејдови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А во тој случај веројатно ќе ги отфрлиме, како што ги отфрла Ахил.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Понатаму, бидејќи вдовичлакот е една од малкуте родово особени, конвенционални женски улоги што нашироко се многу почитувани и бидејќи носи одредена општествена моќ и престижност, кога геј-мажите ќе ја запоседнат, тие ги лишуваат жените од монополот на неа и од општественото достоинство што им се згрнува бидејќи се нејзини единствени сопственички.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Џоан Крафорд сосема доминира со видното поле, а секој нејзин зрачец чувство – незаборавно забележан со беспрекорната глума, со мајсторското осветлување на нејзиното лице и на тој нејзин дивен тен и со сјајните камера и монтажа – веднаш и речовито му се телеграфира на гледачот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И токму како што голем број уметнички дела што силно ни го привлекуваат вниманието се нечисти или мешовити во однос на стандардот што го предлагам, исто толку нешта во нашето искуство кои не би можеле да се подведат под поимот уметнички дела имаат некои својства на уметнички предмети.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Без баш да ја помеша таа вредност со убавина, тој, сепак, ѝ дава значителна естетска вредност, опирајќи му се на секој начин на оценување што би инсистирало да се примени врз предметот построг, посериозен или посодржински склоп од надворешни стандарди, било морални, било естетски.
Камп-сензибилитетот така го оправдува „светот како естетска појава“ (нешто што Ниче сметал дека може да го прави само грчката трагедија или Вагнер).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Понатаму, бидејќи многу од тие практики имаат облик на извесни дејства што се поврзуваат со девојките и со жените, може да се толкува дека искажуваат длабока, основна, вродена, изворна, нестандардна (женска) родова ориентација, а не (геј-) сексуална ориентација.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Веќе имав вложено извесни напори да си ги изградам сопствените вкусови, за кои сметав дека се посебни и кои, според мене, го изразуваа мојот особен однос кон мојот историски миг, кои ги изразуваа мојата избрана припадност на одредени движења и стилови во современата уметност и култура и моите политички вредности.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И се разбира дека ослободувањето на геј-луѓето од општественото угнетување, како и растурањето на некогаш универзалниот консензус за темелната патологија на хомосексуалноста, кои служеа да го оправдаат тоа угнетување, претставуваат апсолутно значајни многу обемни и неверојатно брзи промени, за чие значење не може да се претера.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Насловната на Војс најавува дека неговото посебно издание ќе содржи „Портрети на радикални животи“ и навистина е тешко да се замисли живот порадикален од оној што го опишува Калифија-Рајс.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Книгава е објаснувањето што не го побараа. Таа е објаснувањето што сметам дека, сепак, им го должам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во 1979 година Дик Хебдиџ напишал една прочуена книга што целосно се занимава со „значењето на стилот“, за кое сметал дека е клучот за разбирање на идентитетот на некоја малцинска поткултура.385
А уште во 1964 година, Сузан Зонтаг распалила „против толкувањето“, против оној вид ликовна критика што ја претпочитал содржината повеќе од стилот, што изгледало дека е зависник од значењето и доследно наумен да изнаоѓа уште значење, постојано ново значење.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Бескомпромисно ја брани естетската автономност на секој културен артефакт што смета дека вреди да се преземе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во секој случај, сметаме дека во спортски натпревар се одвива вистинско надигрување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Оние што мислат дека им се задира во основите на општественото достоинство или дека дури им се подриваат тие основи, можеби нема добро да го примат тоа неспорно политичко натрапување – особено кога општествените повластици што одат со нивниот конвенционален родов идентитет се веќе толку малобројни, толку раштркани, толку привремени и кога толку лесно се губат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-културата нема иднина.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, сосема ќе бидат во право ако приговараат на губењето на тоа нешто.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Досеткава, да беше насочена кон друг, а не кон себе, или кон некого друг, а не кон саканиот, ќе поминеше како чисто омаловажување поради имплицитното уназадување на маж од благородната положба на машката достоинственост во пониската положба на женската тривијалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мешајќи ги занесните преносители на сексуалното идолопоклонство со едно одвоено, речиси клиничко вреднување на убавината, геј-мажите остваруваат некој вид беспристрасност во односот кон еротските предмети што им го приближува доживувањето на сексуалната желба до доживување на чисто естетско созерцание.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тргајќи ја настрана експлицитната содржина на филмот во прилог на неговата мелодраматична моќ и раскошниот црносериски [филмноаровски] стил, уживањето на кампот во него како да го оправдува тврдењето на Сузан Зонтаг за аполитичниот карактер на кампот, за неговото претпочитање на естетиката за сметка на политиката, за неговата неутралност „во однос на содржината“ и за неговиот „начин на гледање на светот како естетска појава“.268
Токму ова воздигнување на убавината до степен на врховна вредност (не само убавината на Џоан Крафорд туку и убавината на беспрекорниот мелодраматичен и кинематографски стил) и оваа релативна рамнодушност кон политичките услови во кои се остварува естетското совршенство, ја ставиле машката геј-култура на лош глас – особено меѓу феминистите – дека има реакционерна политика, дека е непријателски устроена против жените, дека ги прифаќа угнетувачките општествени состојби, дека промовира митски, а не критички однос кон примените вредности и дека соработува со силите на општествена доминација.
Но, машката геј-култура многу-многу не ја секираат критичарите и не се срами од своите љубови.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не, не е тоа хомофобична жалопојка од христијанската десница: тоа е промоција на интернет на „г0ј“-идентитетот, „Нов идентитет во машката сексуалност“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа е однатре, нужно на страната на културата.
Зашто, што е културата ако не отклонување од природата, од зададеноста на светот, особено од зададеноста на општествениот свет, од очигледноста на човечкото постоење и од сето она што има врска со него, а што непромислено го земаме здраво за готово?
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Сакав да ја објаснам целата геј-култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Зашто го нагризува култот на романтичноста кон неволевото, го нагризува неговото промовирање на задолжителни романтични врски, му го нагризува идеализирањето на емоционалната неслободност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Мажите во нашето општество не ги повикуваат редовно на сцената за да се покажуваат или за да уживаат на очиглед од мешовити публики.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
На страниците што следуваат ќе видиме некои речовити сведоштва за ова. За разлика од Фелоус, јас не сметам дека родовата отклонетост е клучна за разбирањето на машкиот геј-субјективитет.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Камп-вкусот ѝ го врти грбот на оската добро-лошо на обичниот естетски суд“, вели Зонтаг; „тоа е начин на вреднување – не суд“.273 Настрана сите естетски критериуми според кои може да се суди за таквиот предмет, камп-естетизмот ја поддржува формата – стилската кохерентност на еден целосно остварен стил – како вредност сама по себе.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Затоа, да се бараат општествените основи на субјективитетот не значи да се побиваат најдлабоките чувства и интуиции на луѓето и да им се сведуваат на статус на обични илузии и делузии.359 Тоа, едноставно, значи да се објаснуваат.
Втората премиса ми е дека работните обрасци на машкиот геј-субјективитет не треба да се стремат да ја оградат родовата ориентација од сексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Можеби тој импулс му го зацврстила поддршката што ја добивал од „своето и од семејството на партнерот и од стрејт-соседите“, која шокантно спротивна на згрозеноста што ја изразиле „на интернет неколкумина хомофобични ОЖМ кои се идентификуваа како стрејт и кои почнаа да му се обраќаат на Мет со женското име, затоа што вистинските мажи не затруднуваат.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Проектот за обид да се конкретизира значењето на стилот не е нов.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Има ли воопшто нешто во тие стереотипи или зад нив?
Токму зашто сметав дека вреди сите тие прашања да се сфатат сериозно, решив да држам предмет за тоа „како да се биде геј“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Исто така, тоа е она што ги прави општествено незгодни за жените – односно, за нормативно женствените жени (лезбејките не ги чувствуваат истите стеги) – иако таквата незгодност можеби се намалува во САД, особено откако во 1972 година Конгресот го донесе поглавје IX од Законот за изменување и дополнување на Законот за образованието и откако, оттаму, се зголеми застапеноста на ученичките и на студентките во средношколскиот и во факултетскиот спорт.288 Кога се работи за мажи, бидејќи за натпреварувачките тимски спортови се смета дека претставуваат дејство, играчите во спортскиот натпревар не изгледаат како да ѝ приредуваат претстава на некаква публика, која природно се собира околу нив, привлечена од природно занимливата глетка со мажи заденати в бој.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И токму како и секое зафаќање со поетиката, една студија за машката геј-културна поетика мора да се сконцентрира на дефинирање и на артикулирање на формите како ствари самите по себе.
Ако, и покрај сѐ, и понатаму постои ризик ова разгледување на поетиката на машката геј-култура да излезе есенцијалистичко, готов сум да го прифатам тој ризик – не само затоа што, откако голем дел од кариерата ми поминал во оспорување на есенцијалистичките пристапи кон лезбејската и кон машката геј-историја,161 сметам дека антиесенцијалистичкото досие ми е беспрекорно чисто туку и затоа што сметам дека ако таквиот ризик ме одврати од истражување на машката геј-култура, тоа ќе значи откажување од секаква надеж дека може да се утврдат нејзините особени одлики и да се определи нејзиниот својствен гениј.
Да започнеме со една забелешка што пред четириесет години ја изнесе антропологинката Естер Њутн.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Здивената мајка која, доведена од своето неблагодарно дете до една крајност на чувствувањето, „шекнува“ треба да ја драматизира – да ја мелодраматизира – преломната точка во секоја љубовна врска што, дотогаш, изгледала неизбежна, безусловна, неволева.
Мајчинската врска истовремено е и најневолевиот и најконвенционалниот од сите општествени односи.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не ја велича само можноста да се „има место на масата“ (48), потсетувајќи на насловот на злогласната книга од десничарскиот полемичар за геј-прашањата Брус Бауер.458 Не; таа содржи и лирски призвуци на сентименталната секојдневност што повеќето денешни новинари и тоа како би се срамеле да ги објават:
Откако дојде бебето, има скапоцени мигови кога Мет и јас можеме да се видиме насамо.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури тогаш ја сфаќа емоционалната јаловост на тоа јуначко дело – неговата неможност да го надомести загубениот Патрокло и да му го ублажи чувството на одговорност за смртта на најсаканиот другар.302
Според Илијадата, човечката општественост зависи од одржливоста на чисто симболичните трансакции.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како компаративна студија за Црнците, Евреите, лезбејките, геј-мажите, логорашите во концентрационите логори, за децата и за другите штитеници на „тоталните институции“, таа беше ран класик на лезбејските/геј-/квир-студии, а и денес вреди да се чита.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
И нема што да читаат романи, да гледаат филмови, да запишуваат предмети, да гледаат изложби и да одат на културни фестивали што се фокусираат на геј-мажите.
Во 1978 г., канадскиот социолог Бери Д.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Општествените конструкции, со други зборови, не се неточни и погрешно е да се смета дека општествената анализа имплицира дека темелните интуиции за светот ни се заблудени и неосновани.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Нашата семејна конфигурација е неминовно контроверзна“, признава, „дури и за лезбејките и за геј-мажите, особено за оние што сметаат дека главнотековноста е најдобрата стратегија за обезбедување граѓански права“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Иако машките и женските може, а и мора, да се појавуваат на музичката сцена“, напоменува Милер, „тие не се еднакво добредојдени на неа: исполнителката секогаш ќе има предност зашто за неа се смета дека ја претставува таа сцена, како нејзин знак, нејзинa чинодејка, нејзина суштина и нејзино величие; додека мажот таму го трпат под услов, со инфериорноста или со потиснувањето на сопствените дарби, да помогне да се воздигнат нејзините дарби“.283 Ако маж ја заземе сцената и си ја присвои, тоа ќе значи дека се откажува од своите машки акредитиви, како што бргу им се обелоденило на Фред Астер и на Џин Кели.284 Далеку од тоа дека го консолидира машкиот родов идентитет, чинот на појавување на сцената повлекува одредено количество родова беља за машките изведувачи – беља што, од своја страна, предизвикува низа сложени стратегии за нејзино ограничување и за справување со неа.
Она што важи за бродвејската сцена важи и воопшто за изведбените уметности и за самата изведба. (Иако не треба да ги пренебрегнеме и локалните варијации: Џон Клам нѐ потсетува дека „британските мјузикли историски се сосредоточувале на мажите, од Ajвор Новело и Ноел Кауард до Жан Валжан и Фантомот.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Џоан Крафорд, во Најмила мамичке, и покрај тиранството врз Кристина и покрај многуте испади на хистерично малтретирање, не може ни со ченгел да ја извади кај својата усвоеница почитта што смета дека ѝ следува – а токму затоа и мора да кука што ја нема и да вложува онолку јалово насилнички труд за да ја добие.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Не; тој, вели, бил длабоко вознемирен од низа обележја на предметот, кој застапувал работи за кои Џон сметал дека се стереотипи за геј-луѓето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, дури и по Стоунвол (или особено по него), предосудената тактика да се смажестиш и збучиш за да бидеш пожелен баш и не изумрела.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Се разбира, сосема е во согласност со логиката и со имплицитната политика на машките геј-културни практики да се смета дека никому природно и автоматски не му следува право на такво достоинство и дека е нечесно да се бара општествена повластеност на туѓа сметка во свет во кој некои луѓе се дисквалификуваат од сериозна размисла поради нивната општествена обележаност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, од многу причини не се поврзуваш со „ГЕЈ“.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Имале право во Нешнал ривју што сметале дека немало потреба од никаков коментар.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тоа е она што ги прави општествено соодветни за мажите, како и потврдни и консолидирачки за машкиот родов идентитет, според поимањето во Бергеровата анализа.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Секогаш кога говорот, движењето, однесувањето или предметите пројавуваат некаков отклон од најдиректниот, најкорисниот, најбезразумниот начин на изразување и на суштествување во светот, можеме да сметаме дека имаат „стил“ и дека се и автономни и примерни.391
Токму затоа што стилот е отклон од нормата и начин на автономно постоење, бидејќи истовремено е и чуден самиот по себе и пример за себе – бидејќи самиот за себе си е нешто настрано – ете, токму затоа е тешко да му се објасни значењето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но, самите спортски настани и натаму си задржуваат родова кодираност инаква од кодираноста на сценските изведби.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Толкувањето, според нејзината полемичка критика, го сведувало „уметничкото дело на неговата содржина“, а потоа таа содржина ја толкувало за да извлече од неа значење.386 Зонтаг жестоко ѝ се противела на психологијата, како и на хегемонијата во либералните кругови на психолошкиот хуманизам.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но таа секојдневно упорно настојуваше да ме ослободи од сите тие обврски, за кои, веројатно, сметаше дека е прерано да ги носам на себе и успеа во тоа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Напредните слоеви на српскиот народ уште по Првата светска војна ја согледаа вистината за македонскиот национален ентитет, па не беше само Коста Новаковиќ што во 1924 год. изјавуваше: „Јас сметам дека секој народ, па и Македонците, треба да добие право на самоопределување…
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Напредните слоеви на српскиот народ уште по Првата светска војна ја согледаа вистината за македонскиот национален ентитет, па не беше само Коста Новаковиќ што во 1924 год. изјавуваше: „Јас сметам дека секој народ, па и Македонците, треба да добие право на самоопределување…
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој смета дека Македонците како литературен јазик си го имале старословенскиот – сѐ до половината на минатиот век, иако грчкиот во многу области веќе беше почнал да го заместува.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
17. Како претседател на Тајниот македонско-одрински кружок во Петербург (натаму: ТМОК), па со тоа и во ТМОРО, Мисирков не е и не можел да биде против револуцијата како метод (впрочем, тој и самиот смета дека резултатите можеле да се постигнат и „со вешти, мали народни движења“!), но категорички се изјаснува против Востанието во тој момент, како поради очевидниот неуспешен крај, со сите народни страдања, така и особено поради реалните опасности за распарчување и заграбување на Македонија од соседите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таа исто така смета дека МекКинон го изневерува карактеристичното етичко стојалиште на феминизмот, сведувајќи го феминизмот на едно посегање по моќ.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Денес многу луѓе сметаат дека се премногу зафатени за да читаат.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Корнел смета дека иако МекКинон „површно го отфрла сонот за симетрија, кој нас нѐ одмерува според машката норма,“ таа сепак“ не може а да не западне во оној мошне стар сон, имајќи ги предвид границите на нејзиниот сопствен теоретски дискурс, кој нужно се откажува од жената како женственост, бидејќи таа може да „гледа“ единствено од маскулинистичка перспектива“(151).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Најдобра опција е последната. Првата опција едноставно не се исплатува, а за втората сметам дека воопшто не може да биде изведена.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Се смета дека нашите студенти се сѐ помалку способни да ги изведуваат старите ритуали - читање, или анализирање, или пишување со цел и јаснотија. Кој може да ги обвини?
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Оваа статија помага да се разјасни зошто Маркс би сметал дека на фразата “марксистичка идеологија” би можело да & се приговори, и колку била нераскинлива марксистичката употреба на” идеологија” од неговото карактеризирање на сопствената мисла како “научна”. 3.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Очигледно сум сметал дека мора да ја покријам целата приказна со дождливи сцени и референции на “The Waste Land” и “A Farewell to Arms”.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Бидејќи смета дека свеста е централен ментален феномен, тој сака да отпочне едно сериозно испитување на свеста во нејзините рамки, и се обидува да ја докрајчи теоријата дека умот е некаков компјутерски програм давајќи предлози за преобразување на нашето проучување на менталните феномени на начин кој би ја оправдал надежта за повторно откривање на умот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Серл смета дека оваа дисциплина страда од фактот дека некои од нејзините најприфатени втемелувачки претпоставки се погрешни.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Корнел смета дека ќе биде потребно повеќе философска рефлексија (од еден специфично деконструкционистички вид) во која сака да се впушти МекКинон, за да се избегне соучеството со маскулинизмот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Сметаше дека доволно прочитал и доволно видел во својот живот за да умее тероризмот да го смести кај поединци и нивните криминални групи наместо кај цели народи или пак држави.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
- Што значи тоа? - На крајот од седумдесетите години, читателите на ревијата за музика „Џубокс“ можеа да го дадат својот глас за гитаристот за кој сметаа дека е најдобар во СФРЈ.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ова звучи доста охрабрувачки, особено за оние кои сметаат дека нивната лоша комуникација со светот се должи на недостаток на луѓе со кои можат да разговараат.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Но, како што е запишано во делото на Вајлд, младиот Греј, воопшто не ѝ посветува внимание на поуките од двајцата пријатели, па и понатаму смета дека единственото нешто што заслужува љубов е актерката.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кутриот, станува за резил затоа што не може, ниту, пак, смета дека треба да се корегира.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ороспиите сметаат дека пеењето е момент на човекова слабост дека треба да си ги контролираш чувствата и дека тие не се предодредени да сочувствуваат со тажните во светот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Партиите бараат театрот да им припадне затоа што сметаат дека сѐ што може да им ја утврди популистичката политика, треба да биде нивна сопственост.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
„Јас сметам дека за ваков небрежен однос кон нас се виновни Првото читање, Тетратките, Боичките, Моливот и Гумата. Таа е везден со нив!“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Талес знаел што зборува: водите се живи организми, тивки освојувачи кои го ронат брегот, и ја завземаат површината која сметаат дека е нивна.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
За жал по првиот мандат власта се смени, а опозицијата веќе не сметаше дека тоа е добра идеја. Штета. Затоа што само тој ден ти ме сакаше.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Може да се смета дека домашната територија на овој пар се генерира од едноставните компоненти - внатре-во-главата (коишто делумно се научени а делумно наследени) и од оптичките знаци на сините и жолтите објекти.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сега, за униформата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Веисхедел ја фали модерната уметност поради „изворната сила“ но смета дека е само „преодна“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јас секако, не сакам со ова да изразам дека униформата може да делува и да наредува независно од содржаниот во него човек, но ми се чини дека слободно може да се тврди, со блескава униформа дури и слабичките градоначалници - дури и тие може да бидат прифатени на служба.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Сметам дека пораките што ги восприемаме во голема мера се вообличени со формата преку која доаѓаат до нас.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тој смета дека тие го претставуваат хаосот во светот, како и неговата релација со тој хаос.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И сé започна имено од кралската облека.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Слободоумците, секако, можат (со лична одговорност за тоа) да сметаат дека пред лицето на природните закони е сеедно, дали прастар оклоп или куса облека на кочијашот го облекува началникот, но во очите на искусните и сериозни луѓе, ова прашање секогаш ќе има предност пред другите.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Активноста на модулите и репрезентациите формира статичен “модел на светот” и се смета дека ефектите на учењето всушност претставуваат операции на реформулирање на овој модел.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Затоа, сметајќи дека сите денес постоечки униформи само во мала мерка ја задоволуваат оваа битна цел, јас сметам за неопходно да се состави специјална комисија по овој повод, која ќе добие препорака да ја скицира униформата на градоначалникот. 128 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тие сметаат дека степенот на сложеност е поврзан со големината на најмалиот можен опис на поведението на системот. okno.mk 87
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Обратно, класицистите можат да се спасат од баналноста и крутоста само така ако во лицето на маниристичкиот брат не го гледаат исклучиво знакот на Каин, туку и заедничкиот однос спрема апсолутното. okno.mk 249
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во секој случај, се смета дека формирањето на домашна територија произлегува од внатрешен територијален нагон или инстинкт, со прецизна централна локација во мозокот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тој смета дека кога архивите ќе се создадат, тие стануваат авторитативни институции.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Од времето кога почна да се смета дека секој, кој ја фали облеката на кралот - ја вели вистината, а секој, кој вели дека облеката ја нема - тој лаже.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кога ќе биде готов со тоа совладување, можеше да смета дека стасал дома.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сметаше дека ќе дојде време и таа да ги покаже своите заби.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Упорно ја следеше до првиот маркет. Сметаше дека тоа ќе биде вистинското место за почетна средба.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сметаше дека штом таа ќе биде до него, лесно ќе ја врзе на кратко ланче.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сметаше дека ваква вест без друго може да причека, по можност и да се премолчи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сметаше дека не е добро одненадеж да зачука на нивната врата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сите сметаа дека мажачката ќе ја закова в место. Рака на срце, таа се обиде.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Па се труди и да те опече и да те помести од место барајќи ги твоите колена, за кои, најверојатно, во неговата глава смета дека ти се ерогена зона бр. 1... меѓу другото зашто само тие ти се подоткриенки, разголенки.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ликовите во сеќавањево не се измислени, а ако случајно сметаат дека не се опишани реално, може да се пожалат на дружењето во среда.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Но сѐ друго, како она дека бил оженет со некоја Митра, дека ги предводел побунетите славјански селани против византиските и солунските господари, и дека токму тој, односно, ја основал населбата во Потковицата и бил првородственик на Акиноските, си противречи со сѐ што досега знае историјата за Григорие Акиндин: „...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Драги мој! Верувам дека е рајот нешто пријатно, но сметам дека благонаклоноста на народот не е нешто помалку сакано и дека не се мами тој кој се жртвува за неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
За него се знае дека бил прилепчанец и дека ги предводел зилотите против исихистите, против исусовиците на Григорие Палама, на него упатува и името на стопаните на Имотот, Акиноци, за кое може да се претпостави дека откако се ослободило од грцизираната форма - Акиндин, по пат на скратување и со испаѓање на интервикалното в - за кое, пак, денешнава македонска јазична наука смета дека било наложено од бугарските, односно од српските презимиња: Акин-ДОВ, Акин-НОВИЌ, ја добило денешнава чисто македонска форма Акин-ОСКИ.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сметаме дека ќе биде интересно за вашите читатели ако им ги соопштиме имињата на оние бугарски претставители кои по 450 години на 15 март 1871 г. се собраа во престолнината на некогашната византиска слава и величие за братски да се посоветуваат како да си ја уредат својата црква на која до пред десетина години ѝ се закануваше опасност да стане плен на фанариотите; таа и денес од нив страда насекаде во несреќна Македонија.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Имено, на бреговите на долот и во урнатините на Градиште, богомилите, кои науката, зашто смета дека потекнуваат од планината Бабуна, прилепско, ги препознава уште и како Бабуни, во времето на цар Самоил, тука засновале своја населба.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Јарбол врз јарбол, железо врз железо, греда врз греда, еден куп шрафови и шрафови, и удирање на чекани, целиот облак трепереше како хармоника од тие удари.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Денес веќе секој човек поодделно смета дека преку неговата личност се навредува целото општество.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Инженерот не може да го објасни тоа, некои работници имаат доверба во него, сметаат дека е исплатливо.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И така, значајното лице се симнало по скалите, седнало во санка и му кажало на кочијашот: „Кај Каролина Ивановна!“, а самото откако раскошно се завиткало во топлиот шинел, ја задржало онаа пријатна положба, од каква што не можеш ни да измислиш подобра за рускиот човек, то ест, кога самиот на ништо не мислиш, а меѓутоа мислите сами влегуваат во главата, една од друга попријатни, не оставајќи ти дури ни таков напор да луташ по нив и да ги бараш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но значајното лице, меѓу другото сосема задоволно, од домашните семејни нежности, сметало дека е пристојно за пријателски односи да има пријателка во другиот дел на градот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Но, додека Монтескје грижно ги чуваше разликите меѓу позитивните закони и универзалните начела на правдата, Хердер сметаше дека ништо не ја надминува мноштвеноста на колективните души: сите наднационални вредности - правни, естетски или морални - лишени се од својата врвна власт. 21 Хердер има тенденција да стави точка на онаа древна заблуда на разумот што се состои во стремежот човечките дела да се истргнат од нивниот контекст и да се издвојат од околината во која се произведени за да може да се просудуваат соодветно на вонвременските критериуми на Доброто, Убавото, Вистинитото.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој смета дека казнувањето на наркоманите во американските градови едноставно создава примамлив и опасен пазар кој се шири и вон границите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се плаши да разговара со него за ова, зашто тој ќе смета дека е „неблагодарна“, после сè што сторил за неа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ќе се обидеме да кажеме по некој збор за секоја одделно.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И херменеутичката филозофија и когнитивната наука сметаат дека јазикот е лоциран во усогласеното однесување и интерперсоналните односи, а не внатре во „умот“ на секој поединечен човек (Winograd i Flores, 1987).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Абел сметал дека појавата на антитетичка двојна смисла се забележувала на „најстарите корени“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Имено, може да се смета дека оргазмот е кулминација на прилично долг психички процес, полн со препреки, којшто кај невротичниот пациент, доколку страда од импотенција или фригидност често не се довршува.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За таквите пациенти лекарите сметаат дека имаат “ментални” или психијатриски проблеми.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Лена отсекогаш сметала дека мајка ѝ го „изневерува“ бракот, дека „живее во лага“ и е „неблагодарна“ што ги користи домот и парите на нејзиниот очув, а ја изневерува неговата доверба.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во Аргентина, матичната земја на Кортасар, се смета дека Аргентинците не настанале ниту од ацтешките ниту од другите домородечки божества, туку од утробите на бродовите што пристигале на брегот на реката Ла Плата од сите страни на светот, а особено од Европа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во научниот медицински дискурс, пациентите кои (на медицинските тестови и испитувања) не покажуваат никакви знаци на физичка болест, се смета дека имаат соматоформни пореметувања ( somatoform disorder, DSM - III - R, 1987; Ford, 1983).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Бендоу признава дека за малолетниците дрогата можат да ја купуваат возрасните, но смета дека е малку веројатно тоа и да го прават. 72
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Најзначаен дел во првата глава е истакнувањето на двата суштествени моменти на идеологијата, за кои авторот смета дека или се мешаат или бидуваат занемарени.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Бидејќи објаснувањата на “идеолошката” акција, како што покажува витгенштајновската ситуација, не можат да бидат ослободени од апсурдноста и парадоксалноста, Саркањац смета дека познатата Витгенштајнова констатација за “општата болест на мислењето” слободно може да се промени во “општа болест на идеологијата”, од која идеологијата не може да се ослободи, иако постојано ќе се обидува да го најде лекот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Гил ван Брусел, начелник на Одделението за наркотици при Министерството за здравје во Амстердам, смета дека ваквиот пристап претставувал клучен фактор за успехот на холандската политика: „младите можат да ја купуваат дрогата во кафулињата и да видат дека е релативно безопасна. Тие исто така можат да видат дека здравјето на уживателите на јаките дроги е сериозно нарушено“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Голем број од нив сметаат дека нивната работа е да лекуваат болни луѓе, така што не би биле спремни да препишуваат потенцијално опасни дроги дури ни на пациенти кои го сакаат тоа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тој смета дека легализацијата би ја зголемила достапноста и потрошувачката, што од морална или практична гледна точка би било неприфатливо.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пациентите кои на прегледите покажуваат јасни знаци на физиолошки заболувања, но тие главно се разултат на психолошки фактори, се смета дека имаат психофизиолошки пореметувања.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во оваа полемика едно од мислењата го застапува политичкиот аналитичар Даг Бендоу (Doug Bandow) кој се залага за легализација.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Укинувањето на кривичното гонење би ја зачувало законската забрана за уживање на дрога со што веројатно донекаде би се обесхрабрила побарувачката, додека луѓето што се загрозуваат само себеси не би се апселе. Со тоа би се намалило оптоварувањето на полицијата и би се снижиле трошоците за издржување на затворот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ние би можеле да ја забраниме продажбата на дрога со помош - на автомати, но ни малолетниците не набавуваат алкохол од автомати, што сепак не го спречи преголемиот број на деца да дојдат до алкохол во количини доволни да ги уништат и своите и туѓите животи.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Смета дека конечно ја добива заслужената казна затоа што го „напуштила“ семејството толку години порано, кога било полно со проблеми и му требало помош.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Корисниците исто така би можеле многу полесно да ја увидат разликата помеѓу супстанцата која се смета за прилично безопасна и останатите дроги од кои државата и понатаму се обидува да ги лиши.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Елиот Кари (Elliot Currie) одговара дека најголемото зло во врска со овој проблем произлегува главно од тешкиот данок што наркоманијата го наплаќа од зависниците, нивните семејства и пошироката заедница.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дури ни систем што секому би овозможил да користи дрога, но само на клиника, не би ја елиминирал побарувачката за дрога од црниот пазар. Конечно, таквиот систем претерано би ги оптеретил лекарите.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ако рационалното објаснување не мора да биде она вистинското, туку само едно можно, плаузибилно објаснување, тогаш, “повикувањето на идеологијата при поединечните или заедничките (идеолошки) акции не може да биде валиден доказ за причинско-последичната врска меѓу идеологијата (идеолошкото знаење) и (идеолошката) акција на поединецот”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Укинувањето на кривичната одговорност сепак во потполност не би ги решило сите проблеми поради кои сметаме дека легализацијата би претставувала најдобра опција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сето ова е постигнато во еден светоглед во кој умот и телото се одвоени, за телото се смета дека е составено од делови, чии што правилно управувани операции ни дозволуваат своеволно да манипулираме со нивните функции (Kleinman, 1986).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сметам дека привлекувањето на истополови единки се јавува како резултат на некои вонредни изместености. Тие не се ненормални.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Имаат средства, често и премногу, па сметаат дека се дел од високата општествена групација.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
5.2. AI, психологијата, и антропоцентричкото ограничување Една работа е да се набљудува дека AI е на истиот брод со когнитивната психологија (делејќи така иста судбина), но сосем е друга работа да се специфицира природата на односот помеѓу овие два сопатника. AI истражувачите разумно малку можат да сметаат дека инженерската заедница ќе креира вистински „сличен на мозок” (т.е. вид на вештачки мозок кој ги отелотворува сите релевантни аспекти на вистинските мозоци) компјутер; така, ние сме оставени со единствен избор да се искористи една алтернатива, „небиолошки интерпретативна” имплементација (т.е. компјутер) како материјална основа за нашите напори кон машинска интелигенција.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
На пример, тој смета дека: Зборот „конструкција” денес доведува до конфузија, за него треба да биде дадена Lock-овска или Kant-овска интерпретација. George Kelly го користи зборот во Kant-овска смисла (Rychlack 1991, стр. 85).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
На пример, главниот приговор на Ry- chlack е дека компјутерските модели на умот кои се развиени во AI и когнитивната наука се фундаментално некомпатибилни со Kelly-евата теорија за персонален конструкт (1955), и тој смета дека Kelly е во право. ]е потрошиме малку време во текстов разгледувајќи ја детално оваа изјава.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тие се задоволуваат со тоа да лутаат по електронските патеки на киберспејсот и да влегуваат во системите по ќеф. На киберпанкерите „не им е незгодно“ да ги уништат или искористат информациите што ги наоѓаат. Презриви потомци на хакерите, тие сметаат дека девизата на постарите „Гледај но не допирај” е чиста глупост. „Една од работите која нѐ разликува од хакерите е нивното верување дека „информациите се моќ“. Ние велиме „Моќта е моќ“, вели Св.Витус.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Психолошките описи на човечкото однесување и искуствата за кои се смета дека одразуваат „интелигенција” можат исто така да сугерираат операционални цели за AI заедницата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Во право сте, господине, на Запад не престануваат предрасудите, посебно од доменот на јазиците, се смета дека на Балканот има голем број јазици и безброј непознати идиоми и наречја.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Камилски сметаше дека трагајќи по ослободувањето на османските зборови од тврдината, ќе ги ослободи и луѓето од затвореноста.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се сметаше дека првиот чекор кон таа повисока цел беше создавањето јазик за сите од сите јазици!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој сметаше дека има доволно аргументи за тоа и ќе настојува од своја страна да не се должи премногу за овој збор, макар што претпоставуваше дека неговиот пријател би можел да има друго мислење и аргументи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко, за разлика од Камилски, го поврзуваа други асоцијации и идеи со тврдината, која ја имаше постојано пред своите очи кога беше на чардакот, најчесто со своите книги.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
XXI Најмногу автодидакти се создаваат во доменот на јазикот, лингвистиката. Секој човек говори и затоа смета дека е господар на својот јазик.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се разбира, прифати Татко, Аполинер смета дека војната, односно војната меѓу јазиците може да се избегне многу лесно, само со една постапка.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сметав дека го исполнив својот долг.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Јас сметав дека не можеше да се бара виновник во една ваква бизнисменска зделка во која, како и во секоја друга, постоеше ризик на инвестиција.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Од аголот на социјалната антропологија, денес се смета дека не постои една дефиниција што би била прифатлива за повеќето стручњаци. Маргина 36 135
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Пол Фехтер, напротив, 1914 г., во својата книга „Експресионизам”, поимов го ограничил на германските современици за коишто сметал дека треба да се посматраат во контекст на една специфично нордиска, метафизички обоена и вонвременска уметност.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
„Мислителот, кому неволјите на заедницата секако му лежат на срце, подобро би направил себе си како цел да ја постави вистината а не заедницата, бидејќи на неа посредно и на подолг рок со вистината, па дури и со горката вистина, ѝ се служи подобро отколку со едно мислење што смета дека треба да служи за сметка на вистината, а всушност со таквото порекнување на најстрашен начин однатре ги разорува основите на една вистинска заедница.”
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Така Грците тврдат дека државата Македонија всушност не постои, Бугарите ја признаваат државата, но не и словенските Македонци што живеат во неа (т.е. тие се Бугари што тоа сѐ уште не го сфатиле), а голем дел од Србите сметаат дека сето тоа всушност е само „јужна Србија”, и дека Македонците всушност се Срби изложени на бугарско влијание.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Сметам дека дизајнот би можел да стане место на пресек на тие две струи.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Се смета дека палестинските водачи тогаш ќе ја направат историската грешка поставувајќи услови за нивното учество, односно на тој начин влегувајќи во играта на Хенри Кисинџер, кој маневрираше зад кулисите за да ги исклучи од историскиот процес едновремено и Организацијата за ослободување на Палестина, СССР и ООН, да ја заклучи Конференцијата во Женева за да се појде по политичкиот пат на решавање на судирот, чекор по чекор , што одеше во прилог на стратегиските интереси на САД во однос на мирот и заштитата на израелските интереси.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Амбасадорот Петер Себастијан набргу ќе биде заменет од амбасадорот Роберт Пелетро, и тој длабоко проникнат во сите енигми и тајни на палестинското прашање уште во далечната 1970 година кога во Аман ги имаше првите разговори со преставниците на Палестинската ослободителна организација за време познатиот црн септември.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ние сметавме дека оваа поделба претставува голема историска неправда.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Едгар Морен, оваа состојба на месијанска идентификација на вечниот суверен со правото на владеење над судбината на народот, овој вид на делириум во владеењето, го толкува како нарушена психолошка визија на суверенот, блиска до митската интерпретација на власта од страна на вечниот владетел, особено во годините на залезот на животот, кога конечно смета дека власта која ја има му иде од далеку и оти му е доверена од бога и дека само пред него треба да одговара!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тоа беше критичното време за Палестинците кога во Јордан ќе ја создадат нивната државичка во држава, а по терористичките напади на водачите на радикалните крила на Арафатовиот Фатах, Жорж Хабаш и Најеф Хаватмех, кралот Хусеин ќе смета дека чашата била прелеана и ќе нареди Палестинците да го предадат оружјето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тогашните моќници во светот, генералниот секретар на ООН Курт Валдхајм, Кисинџер и Громико, министри за надворешни работи на САД и СССР, беа во принцип согласни за среќна разврска.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
За разлика од Катон, Сципион, сметаше дека Картагина треба да продолжи да постои! Картагина му се противеше на Рим. Голијат против Давид!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тунискиот претседател веднаш прифатил: Во 1974 година, вашата организација прифати еден план за поделба на мојата земја, Палестина, меѓу Евреите и нас.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сметаше дека револуциите најмногу ја разместуваа рамнотежната точка на секое суштество, на секоја општествена заедница.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бугаринот лежеше покрај грмушката и таму се истури цел рафал, па тој побегна, а јас останав и понатаму на истото место, дрвјата ме покриваа.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Командирот и заменикот на првата чета ги оставија раниците, па сметав дека бездруго ќе се вратат. Тоа беа нечисти раници и празни.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Сметаше дека е во ред тој, како „ машко“, да добие најмногу; но колку и да му дадеше, тој постојано бараше повеќе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сѐ што Партијата смета дека е вистина, вистина е.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За вековите на капитализмот се сметаше дека не создале ништо од вредност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Знаеше дека во преградата веднаш до него, ситната жена со пепелава коса, работи на просто пронаоѓање и бришење од печатот на имињата на луѓето што беа испарени и за кои, според тоа, се сметаше дека никогаш не постоеле.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој речиси ја игнорираше Џулија, очигледно сметајќи дека Винстон може да зборува и во нејзино име.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога пловиме по океанот, или кога предвидуваме затемнување, ние често сметаме дека е згодно да претпоставиме дека Земјата се врти околу Сонцето и дека ѕвездите се оддалечени милиони и милиони километри. Па што дека?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Турците, кои избегнуваат алкохол, ги прифатиле со радост овие семиња и ги приготвуваат во најсвечени седенки, но тој смета, кашлајќи забележа дубровчанецот, тој смета дека оваа пијачка наскоро ќе се служи и по ановите и по меаните, а особено меѓу оние што се нарекуваат поети и кои главно, и во неговиот Дубровник, ноќе ги пишуваат одите на своите љубени, и како месечари ланѕаат на месечина, пијани од љубов и изветреаност.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но, истовремено сметаме дека и работничките права се важен сегмент од корпусот на човекови права, сегмент без кој целината е нецелосна.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Затоа, ги покануваме сите оние што сметаат дека е можно одредено подобрување на сознанијата презентирани во неа, да нѐ контактираат и да го споделат своето мислење со нас.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Тие сметаа дека склучувањето на договори за работа на определено време за пет години е предолг временски период.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Според нив, со бришењето на работничката книшка ќе дојде до зголемување на административните постапки и судските спорови и, од тие причини, тие сметаа дека не е добро да се укинат овие одредби.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Со потписот на приемот на платниот налог се смета дека сторителот 65 се согласува да ја плати глобата, и тоа во рок од осум дена од денот на приемот.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Правата на претставниците на ра- ботниците за заштита при работа се делумно проширени во некои области, но нивните овластувања, од друга страна, се намалени со укинувањето на правото да побараат прекин на работата ако сметаат дека тоа ја загрозува безбедноста и здравјето на работниците.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Сметаме дека тоа ќе биде доволно за заинтересираниот читател да може самиот да ја провери промената која е коментирана.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
При тоа, во случај синдикатот – во рок од осум дена, да не се изјасни за давање или ускратување на согласноста, се смета дека е согласен со одлуката на работодавачот – т.н. презумптивно одобрение.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Нормално одреден број на стопанственици сметаат дека одредени права се многу високи и дека треба драстично кратење.“
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Ако, пак, работникот смета дека со писмената одлука на работодавачот е прекр- шено неговото право може, во рок од осум дена од врачувањето на таа 27. Некои од овие кастрења на одредби од процедурален аспект имаа смисла бидејќи, на овој начин, се одбегна дуплирање на истите одредби во повеќе одделни закони, затоа што постапката за заштита на работничките права кај нас се третира како посебен вид граѓанска постапка и, според тоа, е регулирана во Законот за парничната постапка (Сл. весник на РМ – 79/05, 110/08 и 83/09), со Законот за извршување (Сл. весник на РМ – 35/05, 50/06, 129/06 и 8/08), потоа со Законот за обезбедување на побарувањата (Сл. весник на РМ, 87/07), како и со Законот за мирно решавање на работните спорови (Сл. весник на РМ, 87/07).
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Секогаш сметаше дека Стојан е во право, а Јован греши.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Значи, таа вечер кога Нанчо ја фати вошката на моето рамо, ми рече Ти фатив една овца! па сметајќи дека не го разбирам што ми кажува, дообјасни Вошка ти се шеташе на рамото, дојди ќе ти дадам прашок! јас не мислев на вошката туку на тоа дека седам во првата клупа и дека ако таа може и по темница да се види, тогаш во светлата училница секако и од далеку може да се забележи.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Каде ќе нѐ одвее ветрот на дедовците, таму ќе стигнеме, кога ќе смета дека е време дедо Костадин ќе ги отвори вратите на вагонот и одеднаш ќе го пушти и ќе нѐ забери назад, поблиску до здивот на предците!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И Бај Шишко смета дека претходна локација на селото е Новосељ оти само од тука,вели, може бишка да избега преку Пеква Капина и Рамнинката до Главито.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Критичарот Владислав Ходасеевич сметал дека со отпечатувањето на романот „Дар“, Набоков ја завршил својата романсиерска должност и дека сега треба неговата уметничка вселена да се облече во нова форма.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Кралот Фридрих несомнено го поддржал во таа намера, со оглед на тоа што се смета дека поседувал најмалку петнаесет пијана Зилберман. 14 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Музиколозите сметаат дека фугата во три гласа е веројатно скоро идентична на онаа која Бах ја импровизирал пред кралот Фридрих.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Што нема да ме спречи и понатаму да сметам дека Ешер му е супериорен на Бах. 48 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Луѓето сметале дека тие композиции се „помпезни и конфузни“, но имало и такви кои сметале дека тие се ремек-дела без конкуренција.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Јас и Бил се согласуваме речиси во сè, освен во една работа: тој смета дека неодамна требаше да ја викне Кери Вошингтон како гостин во своето шоу, додека јас мислам дека тоа требаше порано да му текне и почесто да му текнува, барем до промената на власта (во Бушовиот режим Кери е лута опозиционерка, а лутината преубаво ѝ стои).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Имаше во таа негова запршка разни лути зачини: еден дебел камионџија што се заканува секому што ја оспорува историската вистинитост на неговата вера, еден ѓоа-научник што ги учи децата дека луѓето и диносаурусите се создадени во ист ден, една згодна девојка што смета дека Бог ги мрази педерите, еден пастор што намлатил дебели пари од продажба на своите молитви на ДВД, еден американски сенатор што верува во доаѓањето на Судниот ден кој ќе потепа пола човештво, еден протестантски проповедник што е убеден дека хомосексуалноста е болест, еден рабин што го толкува Холокаустот како заслужена небесна казна за неговиот народ, еден арапски музичар што се залага за верските права на муслиманите вклучително и правото на ликвидација на бласфемичарите, една мајка што ги убила своите деца затоа што Бог така ѝ наредил, еден оџа што попува дека света задача на неговата религија е истребување на неверниците, неколку мормони што веруваат дека луѓето со поинаква боја на кожата се грешни, разни исламски маченици што вршат самоубиствени акции, колони христијански фанатици што паѓаат во фанатичен транс, неколку Евреи што трескаат глава од ѕид, неколку претседателски кандидати што не веруваат во теоријата на еволуцијата...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Океј, можеби сметам дека Америка е новата Римска Империја... но кога паднал Рим, уследиле стотици години на Мрачниот среден век - а тоа е нешто што јас не би сакал да го доживеам!
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Налетав на дузина интелектуалци мудруваа гласно ко кучиња чопор се јадосав, сакав да ги ишамарам сите сметав дека тука не припаѓам воопшто Од сите тие повраќаници гнасни почна да ми се превртува желудник блеев ко теле во ѕидови празни во салата не видов ниеден згоден задник Се чуствував како бескомпромисен лудак од тие бескорисни пијавици гадни со дебели задници фотељи што дупат одвратни џганови интелектуални Отидов до паркот и налетав на старци заљубени парови се шетаа често во паркот не видов интелектуалци го вратив спокојот и срцето на место
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Татко, со месеци, се распрашуваше, трагаше по најпогодното место од каде што сметаше дека најбезбедно ќе ја мине границата тајно, заедно со семејството.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко сметаше дека постои апсолутна рамнотежа помеѓу законите на биолошката, природната еволуција и социјалното, односно историското еволуирање на човекот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Само тој сметаше дека Дон Кихот не успеал да го најде излезот кон светот затоа што не успеал да го открие вистинскиот распоред на книгите во својата библиотека кои водат кон вистинскиот излез.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татковата потрага се исцрпуваше во неговите книги за кои сметаше дека ја дополнуваат вистината на балканскиот човек, а Мајка сметаше дека најголемата книга си беше самиот живот, која беше најцелосна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сметаше дека адвокатската професија, за која изучи и се обучи во Цариград, ќе го одржува на дистанца во земјата чиј режим брзо се менуваше, а правните институции не влеваа голема доверба.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И затоа сметам дека ова училиште најмногу ќе ѝ одговара на внуката Ервехе, додека е со нас!“
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Таа сметала дека нејзината штитеничка, со малкуто француски и грчки што ги знаела покрај албанскиот јазик, ќе успее да ја следи наставата во едно од тие училишта.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Охридска каза; дека истото село, според пописот на Охридската каза, било одредено од турската власт како дервеџинско село што го чувало патот што водел од Охрид, преку манастирот Свети Наум, за Горица (денешна Корча), за Арнавуд Белгради (денешен Берат) и за Авлија (денешна Валона); дека манастирот му плаќал данок на господарот на Охридската каза Џеладин-бег; дека во одобрението на Цариградската Порта за градење на нов храм, стои оти манастирот е во Охридска каза, дека иконата на свети Архангел Михајло што е подарена од Влашкиот кнез Александар Наруци во 18 век стои: „На манастирот Свети Наум, Охридска каза; дека и други управувачи на Влашко: А.Апсиланти, М.В.Сукул, и К.Мирузи, кои сметале дека нивната земја порано била под духовно раководство на Охридската архиепископија, му подарувале подароци на манастирот како светилиште на таа архиепископија; дека во минатиот век, во манастирот по разни поводи (на прошетка, на панаѓур или на одмор) навраќале австрискиот, грчкиот и рускиот конзул, кои во писмата до своите влади го опишувале значението на овој манастир давајќи податоци дека тој се наоѓа во Охридска каза, Битолски вилает и дека манастирот имал големо богатство со кое го издржувал училиштето во него, а ги помагал и другите училишта во Охрид.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Хегел го критикува либерализмот, зашто смета дека тој е извор на вечни општествени смутови и нереди.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Смета дека е тоа најдобриот начин за да им помогне на своите, за да се „спаси семејството”.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
А потоа и онаа помисла: ако навистина сметам дека доброволно дозволувам да ме води животот, од каде тогаш чувството дека доцнам иако втасувам речиси на време на автобуската постојка?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Замислете си ја сега збунетоста на еден поединец кој сериозно смета дека никој не е повикан да суди и да пресудува за неговите радости како и за треперењата на неговата вознемиреност.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Како и да е јас сериозно сметам дека неговите гледања во врска со соништата ја бркаат целта : да го откријат лажовното во вистината.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дуда веројатно сметаше дека за да легнат туѓите прашања во моите раштимани мисли потребен е ангажман и на рацете а не само на зборовите.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зарем сметаш дека и во тој случај ќе останевме неизвалкани?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Всушност помислував дека станува збор за повик повторно да се втурнеме со сето месо и со сета крв во потребата на нашата глад и жед.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тогаш сметав дека станува збор за екстаза во која највидно место заземаше токму страста.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Дуда додека ме потчукнуваше со десната рака левата ја префрлуваше преку бујните гради за да ја придржи торбата што ѝ висеше на нејзиното десно рамо, за да не ѝ падне. - Подобро да го потчукнуваш со левата.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Или ако бевме спомнати како сведоци кои сметаат дека е најумно да го заборават она што го слушнале?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Таа сметаше дека грабнувањето на двата стола е всушност најмалата казна што можела да ѝ се одреди на кафеаната со оглед на сите вознемирувачки ноќи што ни ги приредуваа гостите на овој локал.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Сепак тој смета дека на Владарот никој не смее да му го оспорува правото да владее.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се разбира, јас сметав дека и оваа приказна на мојот пријател Раде е измислена за да се оправда политичката ликвидација на двајцата видни партизани за кои многумина сметаа дека веројатно застраниле.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Како што беше веќе речено, на спомнатиот симпозиум, уводниот дел на известието на професорот Седларов беше изоставен бидејќи тој сметаше дека вметнувањето на личните збиднувања и видувања можат да ја намалат вредноста на научниот приод толку сериозно третиран во забелешките навдени во светите книги.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Затоа тој смета дека таа посебност е смислена за да збуни.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој смета дека неговото дамнешно напуштање на Земјава сум го нарекол безумно капитуланство.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А малку подоцна додаде оти смета дека поставил сосема коректно прашање.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
_____
32 Се смета дека под планината Галичица која го дели Охридското од Преспанското езеро, постои едно трето, подземно.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се зборуваше дека следната година татко ѝ и мајка ѝ ќе ја поведат назад на Земјата; таа сметаше дека тие тоа треба да го сторат, иако тоа чинеше илјадници долари.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Триесет години подоцна кај него сè уште постоеше истата Margina #21 [1995] | okno.mk 109 преокупација добро видлива во интервјуто со француската критичарка Дора Валие (Dora Vallier) во кое вели: „Колку повеќе стареам и го совладувам медиумот, толку повеќе им се навраќам на најраните искуства.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Доста време поминав со потполно скршени, луди луѓе, и дефинитивно сметам дека е потребно во срж да се измени почетното образование и подготовката на професионалците што работат со таквите луѓе.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Но тој ми зборуваше за неговите односи со неговите колеги на работа во „Мејнс” (мрежа од електрични кабли што одат под земја во градовите) а претходно имав слушнато некои работи и за неговите односи со татко му.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
- Да, токму тоа; последните години од немиот филм, големите синеасти, па дури и целата продукција, достигнаа извесно совршенство, па може да се смета дека изумот на звучниот филм го расипа тоа совршенство. Margina #21 [1995] | okno.mk 23
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Она што луѓето најмногу ги вознемирува не е потребата да ја потиснат желбата, туку потребата да го сокријат она што го сакаат, го работат и мечтаат.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ако А и Б се љубовници, а Б и Ц имаат одреден однос, а притоа А смета дека постои само односот А и Б, тогаш настануваат неверството, измамата, љубомората.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Затоа се смета дека неговиот интерес за детската уметност не е израз на некаква потрага по предметот или формалните идеи кај детските цртежи, туку фасци нација од раскошната имагинативност која прилично им недостасувала на неговите слики од детството.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Да го земеме, на пример, студентот по медицина кој од колеџот минува на медицинскиот факултет.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
2. Сметаме дека особено во денешново време било кои форми на ескапизам - па и оние што се повикуваат на тнр. „аполитичност” - се несоодветни и често контрапродуктивни;
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Кога размислувам за тоа време сега, сметам дека неговите искуства во Првата светска војна, во тенковскиот корпус во Африка, и во кралскиот воздухопловен корпус мора да оставиле голема трага во него, а и несреќниот живот со мајка ми... но тој никогаш не ми зборуваше што му значела „војната” лично и, како што си претставувам, имал премногу големо чувство на пристојност и лојалност кон неа за мене да ми зборува за таков вид нешта.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Мислам дека тоа треба да се обиде.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ширум светот, многу експерти сметаат дека тој процес треба да се преврти, студентите прво да видат како луѓето живеат па дури тогаш да тргнат кон другите гранки на медицинската наука.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Добро, се сложувам со тебе, можеби и не било сѐ токму по тој ред, како што јас си претпоставувам, но ако имало барем малку мајчинско чувство во неа, морала да постапи така, морала да се наоѓа само неколку чекори зад ќерка си.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Горе го чувам тој список, на катот. Во долапот. Во најгорнот дел. Под неговата Козачка капа.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Можеби сакал да ги сочува тие имиња барем за себеси.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Напротив, сметам дека сето време ја следела ќерка си, се прикрадувала зад неа, сакала да се увери дали Аксја ќе постапи токму онака како што била посоветувана, според напатствијата што самата ѝ ги дала...
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Зошто го сторил тоа? Не знам. Сметал дека треба да го стори и го сторил.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Зар навистина сметаш дека постои некој кој би убил заради Сузи па ти сега сакаш да му се светиш?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Господи, сѐ ми се чини оти некој или нешто те прогонува“, ѝ реков.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
КЕВА: (Предвреме остарена и свената од тешки напори се да му угоди на својот маж со маченичка ревност која оди, до ропска покорност, сметајќи дека тоа е нејзина должност и нејзина судба. Облечена е сета во сив тон.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Некои други модернисти навистина тврдат дека ние ја спознаваме реалноста, но неа ја определуваат како нешто што конвенционално е согледано како само нејзина претстава.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сепак, овие забелешки не ги оправдуваат оние кои сметаат дека единствено уметникот е способен правилно да ги претстави своите творби, да ги оживее и да ги измени низ едно естетско уредување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така Беркли, како и Лок и Хјум, смета дека ние можеме да ги спознаеме само нашите перцепции, но прифаќајќи ги нив како самата реалност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Декарт смета дека ние ги спознаваме само нашите идеи, или ментални слики, и дека затоа имаме потреба од процедури што би ја верификувале нивната соодветност со нештата во светот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За претходните генерации се верувало дека не го разбираат светот толку коректно и потполно колку што го разбираме ние.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Она што треба да се прифати како вистинито и морално треба да е определено не од божјите свети декрети, туку само од човечкиот разум.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Останатите модернисти исто така сакаат да ги идентификуваат и да ги стават под прашање нашите најосновни претпоставки.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во Tractatus-от 3.23 Витгенштајн вели: “Барањето за можност на едноставните знаци е барање за одреденост на смислата”.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој смета дека кога не би постоеле некои зборови што го имаат добиено значењето по директен пат, непосредувани со други зборови, тогаш тврдењата не би имале одредена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Оттаму и неговата изрека „Sapere aude! Имај смелост да дознаеш!
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој повторно е непријателски расположен кон авторитетот, дури до иконокластички степен на наслада.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тој, исто така смета дека претходните генерации не биле во право и дека не може многу да се научи од нив (ако тие и треба да се проучуваат тоа е главно заради идентификување на грешките со кои не навлекоа во форма на дихотомиски пристрасности и логоцентрични предрасуди.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Мешавина од елиптични формули, длабоко нејасни или претерано едноставни, кои се разјаснуваат исклучиво преку набљудување спроти светлоста на париското сонце, бидејќи според мислењето на авторот, делото е ориентирано во правец исток/запад, иако може да се каже дека токму низ тој прозорец низ којшто е претставено делото, Бојс исчезнал во синилото.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За нивните традиционални гледишта кои што сѐ уште се прифаќаат поради навиката и предрасудите се смета дека го оневозможуваат прогресот на човештвото кон подобро знаење. 76 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Видовме голем број карактеристики - некои од нив значајни и централни - кои што ги споделуваат Деридините учења и философиите и идеологиите што им претходат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Деридините гледишта се применуваат на јазикот општо, па според тоа, мора да се применат И на неговите сопствени списи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Да се смета дека Деридината философија е антропоцентрична може да се чини погрешно, бидејќи тој го отфрла поимот за унифициран човечки субјект.25
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Карактеристичен белег на модерната ера е убеденоста дека ние не можеме да ја спознаеме самата реалност.23 Додека кај теоретичарите од Средниот век беше прифатено дека можеме да имаме и дека имаме контакт со реалноста или барем со еден дел од неа, модернистите често мислат дека ние сме во допир само со нејзините претстави (representations).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дали таа содржи какво и да е експериментално расудување за фактичките прашања и постоењето? Не.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Лок се откажува од поимот за супстанција, Беркли ја отфрла материјата, а Кант смета дека ние никогаш не го гледаме светот каков што „навистина“ е.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Гледиштето дека неговите учења радикално прекинуваат со традицијата е едно од оние нешта што го прават Дерида во голема мера дел од неа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ретроспективата што тој ја замислил предлага пријатна „прошетка“.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Модернизмот е исто кака антропоцентричен.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Иако нацртан не можеше да се движи, З беше среќен и не сметаше дека живее еднолично.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Таквата негова мелодија течеше сè додека А не почна да смета дека и самиот е гулаб.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Според нив, територијалните освојувања се повлекуваат пред економската размена, на тој начин заменувајќи ги традиционалните „воени држави“ со „трговски држави“.47 Тие сметаат дека глобализација 46 На пример, Гиденс ја дефинира глобализацијата како „интензивирање ширум целиот свет на општествените одно си кои ги поврзуваат далечните локации на таков начин што локалните случувања се обликувани од настани што се случуваат многу милји далеку од нив, и обратно“. Anthony Giddens.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Види Hast- ings Donnan and Thomas M. Wilson, Borders: Frontiers of Iden- tity, Nation and State. (Oxford: Berg Publishers, 1999), 60 35 Сепак, Пелерин смета дека тоа повеќе било присутно во модерната ера, кога трудово-интензивните индустрии биле двигатели на растежот.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Терминот ‘border’ обично се користи при дискутирањето за психолошките разлики и при потенцирањето на региони а не линии повлечени на географски карти. ‘Frontier’ генерално се однесува на територијалната експанзија на нациите или цивилизациите во дотогаш „празни“ области. ‘Border- land’ обично се смета дека означува регион во рамките на една држава што е под значително влијание на меѓународна граница.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
- Десеттиот гимнософист: Додека самиот не смета дека е подобро да биде мртов отколку жив!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Беше примен и од тогашниот претседател на Рерублика Македонија, Киро Глигоров, од ресорните министри, посети неколку потенцијални фармери, предели во Македонија каде што сметаше дека ќе има најдобри услови за новата козја револуција во земјата на некогашната бела контрареволуција на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Инженерот Декостер сметаше дека неговата мисија ќе прерасне во парадигма во регионот, зашто Македонија ја сметаше за мирна земја, која го избегна големиот конфликt по братоубиствените војни на Балканот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Едни сметаат дека Рузвелт имал информации за подготовките на нападот на Јапонија врз Перл Харбор, меѓутоа, не ги известил воените експерти во Перл Харбор, со единствена цел — да ги внесе САД во војна со Јапонија "од задна врата".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но, што да се прави со Босна и Херцеговина, каде што ниту една националноста нема апсолутно мнозинство? (Во време на изборите за Уставотворното собрание во 1921 година црногорските партии кои го поддржуваа федерализмот ги добија речиси сите црногорски гласови)".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Меѓу другото, печатот сметал дека искажаните пофалби во полза на Народноослободителното движење и на Тито од страна на британскиот премиер би можеле да бидат вовед во преземањето мерки за реорганизација на Југословенската влада, за да се овозможи создавање обединет фронт меѓу "владата на кралот Петар ИИ, со онаа на маршал Тито".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тоа тој го потврдува и со својата опсервација дека ако се одржи слободен и фер плебисцит, тој би резултирал со формирање на „слободна Македонија“, а со тоа би се анулирале „грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Излагањето на Идн го поддржал и американскиот министер за надворешни работи, Стетиниус, кој сметал дека е пожелно да им се сугерира на Бугарија и Југославија да причекаат во нивните преговори до одржувањето на Мировната конференција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека левите сили ќе создадат атмосфера во која дискусиите по прашањето на границите ќе бидат можни.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Доколку би се создала таква атмосфера, сметал дека "правдата би морала да превладее наскоро", но ако отсуствувала правдата, тогаш и атмосферата ќе изчезнела.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Адамиќ сметал дека во таа ситуација "Обединетите нации би требало да бидат тие што ќе обединат и ќе изнајдат формура за акција, со што оптимизмот на Салвемини би станал реален".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во анализата на состојбите на Балканот посебно внимание експертите на Форин офис обрнале на терминолошките разлики.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според него, повлечените граници биле узурпирани, а фактот што немало „независна македонска држава“, според Еванс, не бил резултат на отсуството на македонскиот патриотизам туку со право може да се смета дека е тоа „една од грешките или лапсусите на историјата“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
ГШ сметал дека нема потреба од нивно присуство, особено што одделни членови на британската и американската воена мисија доаѓале во допир со „реакционерните“ елементи, ја клеветеле нова Југославија и се занимавале со растурање пропаганден материјал.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но биле убедени дека "непомирливо спротивставување секако ќе покаже Србија, која полага право и смета дека југословенска Македонија е дел од Србија".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од тие причини, тие сметале дека е потребно да се стави јасно и категорично на знаење дека идејата за формирање југословенско-бугарска федерација тие "не можат да ја сметаат како алтернатива" за поширока балканска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според информациите што му биле достапни, тој сметал дека на Балканот, во тој момент – крајот на 1943 година, имало две чувства, едното проруско, а другото прозападно.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во поглед на мерките кои би требало да се преземат, сметале дека е потребно да се имаат предвид „алтернативни политики“, преку кои на Британците им се отворала можност предметот да го прифатат секогаш до онаа граница кога тие не би смееле да покажат дека заканата кон нивните интереси била преголема и од тие причини предвреме да не се придржуваат кон мерките што би можеле да го забрзаат директниот конфликт со Советската влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во врска со прашањето каква ќе биде иднината на Балканот, дали ќе има некој вид федерации, Радиша истакнал дека искуството од минатото покажува дека тие не ја донесе заедничката безбедност на Балканот, односно "не ја зачуваа балканската неутралност или обединетост во војната против Оската".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На изненадување на сите, Донован се согласил да се стави под контрола на тој орган.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но тука се поставувало прашањето која е алтернативата за тоа?
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тоа на македонските претставници им било соопштено на островот Вис за време на разговорите со претседателот на НКОЈ, Јосип Броз Тито.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Британците биле сосема свесни дека во однос на Народноослободителната и антифашистичката војна, уште од самиот почеток на војната, го помагала движењето на генералот Дража Михаиловиќ, кој и ја започнал војната против нацифашизмот во април 1941 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Кон ова се придружил и Влавијанос, кој го истакнал грчкиот пример на соработка меѓу ЕЛАС и Владата во емиграција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека би било добро да се воспостави контакт со него и покрај фактот што Михајлов би можел да „игра двојна улога“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тој сметал дека тоа прашање можеби веќе било разгледувано меѓу НОД и Италијанците.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Поради таквата подредена положба на Велика Британија и неможноста да има некакво свое влијание во однос на советското напредување во Романија, Бугарија, Југославија, а и во Грција ако на власт дојдат комунистите, британскиот политички естаблишмент сметал дека би било пожелно да се направи обид барем Југославија да се придобие на британска страна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Косановиќ сметал дека "со обединета, федеративна и навистина демократска Југославија, најголемиот дел од националните проблеми на Балканот, српско-хрватските, српско-бугарските, македонските, италијанските, југословенските ќе бидат решени".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во рамките на овие „алтернативни политики“ се предвидувало: „А) Отфрлање на нашата поддршка на комунистичките движења во југоисточна Европа и да создадеме поумерени елементи.“
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Шаренкоф нагласил дека во минатото македонското прашање било користено од "династиите и големите" сили.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во однос на Албанија сметале дека за Советската влада таа е интересна само преку „локалното комунистичко движење на отпорот“ и тоа што можеле да го „поврзат кругот меѓу Тито и ЕАМ во Грција“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Таа заедница би требало да биде алка меѓу Западот и Русија, а не обид за изолирање на Русија зад редица тампон-држави исправени против Русија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека тие две чувства треба да се обединат, а тоа единствено би можело да се постигне ако балканските народи се слободни.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во однос на резултатот од плебисцитот, тој бил сосема сигурен во крајниот исход, прогласување на "слободна Македонија", од што се плашеле и Грците и гркофилски настроените експерти на Форин офис.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тоа го потенцирал и фелдмаршалот Сматс, кој сметал дека со советското навлегување на Балканот биле загрозени британските интереси во Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во врска со границата со Македонија, тој сметал дека таа кај Преспа и Кајмакчалан би требало да остане непроменета.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во Вашингтон, вопшто е констатирано со чудење и нелагодност во разговорите со официјални лица и во печатот дека во говорот се наведени факти за состојбата на герилата во Југославија кои не одговараат на тукашните известувања.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Салвемини, во однос на ова, сметал дека "мора да се создаде нова атмосфера", без која ништо не би можело да се реши.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од тие причини, тој сметал дека е неопходно и без многу двоумење „да им ги разјасниме на Русите нашите посебни интереси во Источниот Медитеран, а оттука и во Грција и Турција, воедно и нашите интереси каде било на Балканот“, но потенцирал дека „со секој преземен чекор“ Британците би морале да бидат „многу внимателни и да не оставиме импресија на директен предизвик“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Милан Гавриловиќ и Слободан Јовановиќ сметаат дека српската единица, во рамките на Југославија, треба да ги опфати сите територии каде што се населени Србите, без разлика дали тие се во мнозинство или во малцинство.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
И затоа не би требало да биде изненадување тоа што британскиот фелдмаршал Сматс, во упатеното писмо до Черчил, ќе нагласи дека и покрај нивната помош на Тито, НОВ и ПО на Југославија не се однесувале лојално и дури сосема бил во право кога сметал дека Титовата "супремација во Југославија" ќе им наштети на британските интереси.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
А „еволуцијата на министерот (се однесува на британскиот премиер Винстон Черчил, б.м.) за успесите на маршал Тито во оваа војна се изненадувачки, а многу посматрачи во оваа земја веруваат дека тој ги претставува во многу порозова слика од онаа што навистина егзистира, иако нашите информации за вистинската ситуација... се неодредени“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но оваа нивна политика се променила пред „околу два месеца“, кога тие започнале отворено да ја „поддржуват ЕАМ и да ја критикуваат“ британската политика.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Решението го дал Бејли, кој сметал дека е потребно, за да се избегне инволвирањето на Владата, Стефанов да биде поканет во Лондон како гостин на Полската влада.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во однос на прашањето за југословенско-бугарската федрација Стејт департментот сметал дека таквата федерација повеќе би претставувала пречка отколку фактор на стабилност во југоисточна Европа, образлагајќи го тоа со фактот дека "соседните несловенски држави, вклучително и Турција, тоа би го сметале како опасност за нивната безбедност".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Единствено Луис Адамиќ сметал дека „балканскиот дух избива во преден план и е многу поконкретен отколку што е обично“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од тие причини, Сарџент сметал дека британски долг е неговата земја да застане зад заштитата на интересите на Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но и тој бил свесен дека за да се постигне заедница на слободни балкански народи, неоходни се демократски влади во секоја од балканските држави и сметал дека таков капацитет во себе носат новите лидери излезени од народниот отпор, кои имаат концепција за демократски поредок на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Британскиот амбасадор во Бугарија, Рендел, сметал дека е можно, одвреме-навреме, со "подмитување, на некои насилни елементи од Македонците, кои се против Михајлов" да се обезбеди нивно активно учество на британска страна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека не е доволно само да се биде слободен туку било потребно "да има правда", бидејќи "слободата и правдата се нераздвојни една од друга".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во поткрепа на тоа тој сметал дека би требало уште веднаш да се започне со практична акција, а како пример го навел ослободителното движење во Југославија, во кое биле вклучени комунисти и некомунисти.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во дефинирањето на терминот "балкански дух", Косановиќ сметал дека е голема грешка зборот "балканизација да се употребува со омаловажување".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На 14 декември Тито испратил телеграма до ГШ на НОВ и ПОМ со која ги запознал дека на „протест на Англичаните и Американците, ние ги оставаме и натаму нивните воени мисии кај вас во Македонија, исто како и советската“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На прашањето на Доливети, како може Балканот да излезе од стегите на реакционерните сили, Богдан Радиша сметал дека тоа е можно единствено ако се возобнови старата девиза: „Балканот на балканските народи“ и таа да биде обновена во формулата за балканска заедница на слободните балкански нации.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Неизвесноста била прекината на 26 јануари 1945 година, кога Форин офис испратил инструкции до своите дипломатски претставници во Бугарија и во Југославија, со цел со нив да бидат запознаени владите на односните земји.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметале дека може да има отстапување од тоа, но само во случај "ако власта во Србија во иднина помине во рацете на поненационалистички елементи".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но, британскиот интерес бил насочен кон Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Така тие сметале дека „Словенија (вклучувајќи ја предвоена Словенија плус Приморско и делови од Истра), Хрватска (вклучувајќи ја Славонија, Хрватска, Далмација и делови од Истра) и Србија можат привремено да бидат ограничени на принципот на апсолутно мнозинство.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во барањето начини за заштита на своите интереси, Британците од своја страна сметале дека со формирањето на една "унија од сите балкански држави, сојузнички и непријателски, и со вклучување на Турција во федералната држава, би се решиле балканските проблеми".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Обичните луѓе на балканските народи сакаат ослободување од коруптивните домашни владеачки класи.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во телеграмата на К. Фотиќ до Божидар Пуриќ во однос на реакцијата во американските политички кругови по повод говорот на Черчил се вели: „Во добро известените кругови овде (Вашингтон, б.м.) се смета дека говорот на Черчил не само што не ја зајакна положбата на Тито и партизаните на теренот туку пред сојузниците покажа дека исклучителната поддршка на партизаните од страна на Англиската влада е заснована на нереална ситуација на теренот, туку како дел на англиската империјална политика.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
114 Соединетите Американски Држави, спротивно на одлуките донесени на Техеранската конфренција, па и на држењето на владите на Велика Британија и СССР, зазедоа став со кој т.н. „војнички акции“ се одвојуваат од основните политички начела и општествени проблеми на Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според неговите информации, неколку „унгарски Македонци, кои претходно целосно му било предани на Михајлов, сега поради нивните симпатии спрема Германците“ ја изгубиле неговата довербата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека прашањето би можело да се реши единствено од луѓе кои се "чесни", односно, како што нагласил Салвемини, "од народот, кој е чесен".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тие сметале дека во случај „Македонија навистина да е независна, бугарскиот отпор кон оваа солуција можеби не би бил голем, особено по изгубената војна“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
На крајот, во својот заклучок, Доливети ќе истакне далековидно дека учесниците на тркалезната маса се убедени дека е потребно и "во интерес на балканските земји да остварат полна соработка во рамките на европската демократска заедница и во склоп на светската заедница; и дека таму ќе има целосна соработка со големите сили на Обединетите нации, врз основа на еднаквост".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според нивните анализи на советското инволвирање во Грција, британските експерти сметале дека во почетокот на војната тие не покажувале поголем интерес за она што се случувало во Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Исто така, тој сметал дека „Балканот мора да ја сфати глобалната смисла на оваа војна, а тоа е дека ние мораме да создадеме слободен свет во кооперација со трите големи сили во слободниот свет – Русија, Велика Британија и САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тоа свое тврдење тој го поткрепувал со фактот дека и самите Британци кои го помагале ЕАМ работеле против себе.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тој дури и ја набележал можноста, во случај ако македонското малцинство не ѝ прави сериозни проблеми на Грција, а во "интерес на праведноста", Грција да ги почитува малцинските права и да се однесува "строго но и пријателски, без дискриминација" на Македонците.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Тој сметал дека при анализите требало да се има предвид огромното проруско чувство на Балканот, кое било инспирирано од отпорот на народот на Русија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Се смета дека Москва ваквата англиска политика ќе ја прими со недоверба.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од своја страна Влавијанос сметал дека "демократската атмосфера нема автоматски да ги реши проблемите", но сметал дека таа атмосфера би создала подобри методи за нивно решавање.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но покрај тоа, тие сметале дека е можно да го контролираат и тој да работи за нив ако биде ставен под контрола на Заедничкиот генералштаб.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
А/Д 1 добиле информации од Грција дека "Иван Михајлов е во Будимпешта и дека се обидува да воспостави контакт со Британците за доброволно ангажирање", а грчкиот премиер "лично барал да биде информиран дали е тоа точно и енергично барал овој непомирлив непријател на Грција да се држи подалеку од неа".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Треба да се има предвид фактот дека Тито во своите планови за иднината на Југославија сепак предност им давал на териториите кои биле под италијанска окупација (Истра, Јулијска Краина, Трст), а за прашањето за обединувањето на Македонија сметал дека тоа не би требало да се поставува "акционо" додека не заврши војната.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Сметал дека „обединета, демократска, независна заедница на балканските народи, која би претставувала цврсто крило меѓу Русија и остатокот на Европа, би била солуција за Балканот“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Меѓутоа, во новонастанатата констелација на силите на Балканот, кога советската армија се наоѓала во Романија, Бугарија и во еден дел на Југославија, британскиот политички врв сметал дека е беспредметно да заговара една таква заедничка федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Реакцијата на Молотов била дека тој не може да зборува во име на Југославија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Затоа нивниот став бил против склучување таков сојуз пред склучувањето мир меѓу Бугарија и Обединетите нации.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Групата на Бранко Чубриловиќ би била задоволна доколку босанско-хрватската граница стане граница меѓу хрватската и српската единица.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Нејасното мислење за слободата, според него, добило конкретизирање со тоа што балканските нации „сакаат да ги тргнат народите и земјите на Балканот од дофатот и меѓусебното дејствување на империјалистичките сили, независно дали се од Оската или не“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Дипломатскиот претставник на САД во Швајцарија, Хју Р. Вилсон (Hugh R. Wilson) напишал дека „Женева е толку полна со претставници на малцинства и на поробени делови, сите настојуваат да го предизвикаат вниманието на една или на друга влада, така што јас сметам дека е препорачливо да се игра крајно сигурно во однос на секој од нив и да не им се дава можност да сметаат дека ние им даваме ним каква било помош или поддршка“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во однос на санитарниот кордон, Салвемини сметал дека тој е насочен против Русија и дека треба да се напушти.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Но сметал дека тоа би било последното средство кое би се применило доколку биде одбиено барањето за плебисцит на Македонците во делот на Македонија под Грција.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Од своја страна екпертите на Форин офис имале одредена резерва кон сугестијата на Рендел "за подмитување на Македонците".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во однос на ова Адамиќ, од денешна перпектива а во тогашна ситуација на достапни информации, сметал дека "ако има демократска атмосфера нема да е важно каде се повлечени граничните линии".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Според него, тоа пред сè било насочено против "луѓето кои со векови се борат за слобода.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Просто сметаше дека ова е прва неформална размена на мислења по паѓањето на стратешки многу важниот Клефтис, што и тој, Кикицас, не само жалеше, туку го сметаше за почеток на крајот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Затоа, токму затоа, сметам дека таквите укажувања што ми се упатуваат крајно се несериозни, а одлуката на Главниот штаб јас да не командувам со текот на операцијата, туку прв да го напуштам Грамос и да заминам за Вичо, во најмала рака, другари, е навредлива и потценувачка...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Проповедаше артифициелност а правеше нешто сосема спротивно.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Дерида го претпочита терминот “регулирана трансформација” наместо преведување, бидејќи тој смета дека ние никогаш не ќе имаме транспорт на чисти означени од еден јазик на друг: Разликата никогаш не е чиста, ниту пак такво е преведувањето, и наместо поимот за преведување ние треба да го супституираме поимот за трансформација: една регулирана трнсформација на еден јазик со друг, на еден текст со друг.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Жилберт&Џорџ: Сметаме дека естетичкото движење тврди едно а прави друго.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Дерида смета дека Бенјаминовиот предговор - бидејќи “Задачата на преведувачот” е предговор кон Бенјаминовите преводи на Бодлеровите Tab- leaux parisiens (Париски слики) од 1923 год.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
А.А., веројатно откако утврди дека во нас доволно не се впиле ударните пораки на Атеистичкиот музеј како што очекуваше, сметаше дека беше дојден вистинскиот момент и тој да стапи на сцена со своите аргументи од втор степен на влијание.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Има една одлична сцена кога ги даваш оние Христијани што ги прелажуваат девојките во подземната. ВГ: Не е јасно дали тие ќе ги измамат или само ќе се обидат да им утрапат некои ужасни памфлети или слично.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Многу луѓе мислат дека Неуроромансер е мрачна книга, но јас сметам дека е оптимистична. ТЛ: И јас исто така. ВГ: Мислам дека иднината всушност ќе биде подосадна.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Мислам дека некој вид Фалвелијанска иднина веројатно би била мојата идеја за најлошото нешто што може да се случи. ТЛ: Да. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 66
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не сум размислувал што значи тој, зашто сум сметал дека тоа е еден нормален вид општење меѓу луѓето, составка на секојдневниот живот.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Овие птици се вистински штетници, знаат да уништат цела нива со пченка, знаат да исколваат цела градина со цреши, па така сметавме дека имаме право да ги уништуваме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Сигурно сметал дека еден туѓинец како него па уште и школуван можеби би можел да му каже нешто.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Јас поради тоа сметав дека сум излишен овде во ЈугоМак и дека ми се готват да ме избркаат од работа, а малку да ми покачеа плата, колку да се смирам, ни несреќата ќе се случеше ниту пак јас ќе бев нервно поболен и позависен од алкохолот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сега сигурно ја гушка мајка си и ѝ ги брише солзите сметајќи дека на тој начин ѝ ја смалува болката во срцето. До вечерта денот уште голем.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Мајката Роса е разговорлива жена, исто толку е и внимателна слушателка, ама сега смета дека претерала во сѐ па затоа стана и извинувајќи се што толку многу се задржале, тргна на кај вратата, а по неа, зацрвенета во лицето и Деспина.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тетка Перса смета дека нема ништо во животот на Пелагија за што би требало да биде накажана со таква сурова казна низ која има поминато, Ќе се молиме, златна Пелагијо, ќе се молиме сите три од недела во недела, од ден во ден, да му ги отвориме очите не само на дедо Господ, туку и на мајката Богородица, за неправдата шти ти е направена!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
— Јас не можам да судам за други партии, вели Апостол Макаровски, иако сметам дека она што ѝ се припишува на југословенската партија е чиста клевета.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Најмалку заинтерсирани за тоа биле гемиџиите, кои сметале дека секој инцидент или заострување на ситуацијата во Солун можел штетно да се одрази, односно делумно да го провали нивниот план за акција.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Гемиџиите сметале дека ослободувањето на Македонија можело да се постигне само со шумни дела, со динамитни напади врз претпријатијата во кои бил вложен западен капитал, какви што биле банките, железниците и друго.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој, всушност, сметал дека постапката на Татарчев и Матов во Бугарија ја компромитирала самостојноста на македонското движење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Изразувајќи недоверба во можноста на Револуционерната организација да дигне општо востание и да постигне некакви резултати, гемиџиите редовно ги истакнувале тешките последици за населението од предизвикувањето на едно недоволно подготвено востание, сметајќи дека со нивната лична саможртва и без учество на широките народни маси ќе се постигне повеќе.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие оделе дотаму што сметале дека, ако од политички причини не можеле да се отстранат членовите на ЦК, барем требало да се направи неможен нивниот опстанок во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Гемиџиите сметале дека тие, како индивидуалисти, како револуционери коишто се готови да се саможртвуваат без притоа да имаат потреба од ангажирање на широките народни маси, ќе можат секој момент да ги реализираат своите планови, само ако имаат доволно парични средства.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Италијанскиот генерален конзул Ди Ривел, во својот извештај до министерот за надворешни работи адмирал Морин, сметал дека убиените биле помалку од 100, веројатно 70-80.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие сметале дека пропаѓањето на занаетчиството и трговијата, чифлигарството и ограбувањето на селаните, со еден збор сите неволји од било каков карактер, се должат на фактот дека земјата се наоѓала под османското владеење.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тој не сакал по својата смрт ниту помен да остане од него, бидејќи сметал дека како индивидуалист се бори и ќе умре за своите идеи, но со тоа не требало да се занимаваат ниту неговите блиски ниту другите.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Некои од љубопитната публика сметаа дека ние сме необични луѓе, а други веројатно претпоставуваа дека ние ќе се натажиме, дури и ќе почнеме да плачеме и молиме за милост поради смртната пресуда која за нас беше повеќе спас отколку казна, зашто затворската самица е толку жестока казна што смртта се јаува како спасение“186.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Бугарскиот дипломат сметал дека “регистрирањето“ на куќите се вршело во рамките на подготовките за масакри, а според францускиот вицеконзул Готје, “анкетите“ биле вршени за да се олесни следењето на сомнителните лица.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Сметајќи дека во Македонија во моментот немало услови да се организира некаква покрупна акција, Мерџановата група се вратила во Софија и се поврзала со претседателот на Врховниот комитет Б. Сарафов.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие сметале дека тоа што не ќе биде способна да го постигне Македонската револуционерна организација со десетици илјади жртви ќе го постигнат самите со своите животи.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Грчкиот конзул сметал дека атентаторите, од некакви причини, во акција стапиле предвреме, што имало за последица нивните планови да се осуетат.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Имено Мечев во хотелот “Вардар“, каде што отседнал Даме, отворено му рекол дека Гемиџискиот кружок бил против масовно востание, затоа што сметал дека тоа не можело добро да се организира при тие услови и затоа што резултатите од едно такво движење ќе бидат такви што населението горко ќе настрада.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Наспроти тоа што грчкото население во цела Македонија претставувало една осмина од вкупното население (македонското било повеќе од една половина), грчките владејачки кругови сметале дека имале право да претендираат на цела, или речиси на цела Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Основна причина што Орце, Коста, Мечето, Илија и Владо инсистирале да се гине по секоја цена била таа што тие сметале дека со својата смрт ќе ја афирмираат повеќе борбата за слобода на својата татковина отколку што тоа би го направиле со уривањето на згради и фрлањето на динамитни бомби по солунските улици и убивањето на непријателски војници.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Признава дека можел да слезе во Велес, меѓутоа, сметал дека како странски поданик би ѝ дал повод на полицијата да го следи, а со тоа би ги изложил на опасност другарите со кои би се сретнал во Велес.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Сметајќи дека немањето пари е главна пречка за реализирањето на ослободителните планови Герџиков и Манџуков решиле до такви да дојдат по секоја цена.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Неговото однесување беше колку енергично толку и коректно и јавното мислење смета дека, ако големото зло е одбегнато, тоа се должи на неговото лично влијание и на личите примери на храброст и ладнокрвност, што го покажа обиколувајќи ги безброј пати во отворени коли разбунтуваните квартови.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Груев сметал дека било “доцна за расудување“83.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Сметаме дека нема потреба овде да ги истакнуваме недоследностите во материјалите на МТРК и во в. „Отмъщение“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Паробродот бил запален претходниот ден околу 11 часот претпладне, но граѓаните, сметајќи дека тоа било резултат на дефект на машинското одделение, не биле вознемирени.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Бидејќи немале и не сакале да имаат врска со ЦК во Солун, бидејќи не се мешале во работите на Организацијата и не се обидувале да ја шират својата идеологија и својот начин на борба меѓу обесправеното население, гемиџиите сметале дека Иван Гарванов нема никакво право и основа да им се наложува.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Младинците сметале дека тој амблем - гемија на суво - најмногу одговара на нивната определба и разбирање: лица кои што мислат дека патот што го следеле сите обични луѓе стремејќи се кон егзистенција, бил несигурен, зашто на крајот, при постојните општествено-економски услови во Македонија, тој пат водел кон неуспех.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Гоце сметал дека четите на Организацијата требале да почнат напади против аскерот и со „атентати од страна на решителни момчиња по железнички линии, исто и против државни установи...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Мечев сметал дека парите, еднаш излезени од негово ќесе (тој бил еден вид благајник на Кружокот), тешко ќе можат да се вратат и ќе треба да се сметаат дури и за изгубени за гемиџиите токму тогаш кога најмногу им се потребни.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Едно утро, кога Мегалон веќе сметаше дека бербата привршува и дека децата ќе се вратат по своите домови, дотрчаа слугите избезумени.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Значи, малку нека се подзамислат ако сметаат дека кичот е добар.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Оти таа, и покрај казните, се однесува секогаш на ист начин, како што нејзе во моментот ѝ одговара, а потоа ќе ја издржи казната и пак по старо.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Во нејзината насмевка тогаш ми се виде дека има нешто што таа одвај чека да ми го соопшти, ама се воздржува оти смета дека не е сè уште време.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Него го нервира само кога не знам нешто што тој смета дека би морало на моја возраст да се знае.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А и онаа тетка ми Ана, што се замислува таа, дека е уметничко дело на природата?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Таа мисла ме направи да летам од радост, небаре конечно сум дознала за која среда станува збор.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Мила смета дека нивните казни не се којзнае колку паметна работа, а јас сметам дека воопшто не се.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)