сме (гл.) - буден (прид.)

Зборовите негови ми светкаат во мракот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Некој ми зборува дека сум пораснат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не, лицето не му го гледам.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не знам зошто, но повторно, и пак повторно… доаѓа сонот, потоа она што го викаме живот; или сонот веќе е крај нас а ние и вистински сметаме дека сме будни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)