Се смалуваше и несигурно стоеше на нозе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А кога започнаа првите умирања во егзил, започна да се смалува и нашиот облак на небото.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се смалува и го снемува. Гледам јас по него и си мислам: овдека нешто не е чисто. Со отсуството негово.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ние со Наталија само се смалуваме и се собираме онака настрана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Студот само те смалува и со мраз ти го врзува лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се смалуваше секојдневно по малку, опколена од драки, како шагринска кожа, сува и згрчена, и како што таа се смалуваше, се смалуваше и животот на татка.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Очите не го испуштаа живеењето на ова слабо пламенче што плаховито се виткаше, се смалуваше и наеднаш подрипнуваше како да се покајало за својата минутна слабост.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Оној другион се мени во зелена боја. И се смалува, се смалува и тој е веќе една обична блатска жаба.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)