Приказната што ја слушнав потоа беше повеќе од невистинита.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Јас сум, Стефан, слушнав потоа. Сетив како викам само да, да, да, колку да не се случи да затвори. И вистина, беше син ми Стефан.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)