слуша (гл.) - предавање (имн.)

Внимателно ги слушаше предавањата, грижливо запишуваше, но никогаш не креваше рака за да прашува или одговара.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Луција знаеше без потреба да се фати за косата и со раката да помине низ неа, токму пред мојот нос; знаеше да повлече со палецот замислена линија по својот грб, токму на ‘рбетот, иако за тоа немаше никаква посебна причина; знаеше, исто така, да се налакти во полупрофил, и со моливот да го потпре носето, небаре заинтересирано го слуша предавањето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)