Набрзо во 1834 година, кога се распадна военоспахискиот поредок во империјата, и по 1839-та кога со Џалханскиот Хатишериф беше гарантирана личната безбедност, имотот и вероисповедта, а со тоа создадени и можности за преселување на луѓето од едно место во друго, од селата во градовите и од помалите градови во поголемите, во Потковицата се случија некои промени кои, подоцна, имаа големо влијание врз севкупниот живот во неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Додека за мене такво патување звучеше премногу неостварливо, зошто по принцип ретко имав таква луда среќа да ми се случи некое чудо како патување во странство, иако за некои луѓе тоа претставува секојдневие.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Нешто од инает, нешто од завист, ама нешто и од уплав да не остане сам и да не се случи некоја тепачка, па грнците да летаат на сите страни како јаболка на свадба, или како црпки по река.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Досега не се случило некој гавран да си го искрши клунот на камено јајце.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
- Немој ти мене убиства! Пак онаа Снеже ти ја полнела главата, признај! Така ли е или не!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А и во болница, во Интензивна нега се јави, да не случајно таму те однеле, што знам поради каква несреќа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дури и во полиција се јавуваше да прашува дали се случила некоја сообраќајка.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Бато – продолжив да испитувам, - а, ако твоите луѓе се послаби од оние во паркот? Ако се случи некое убиство!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се случуваше некоја и да експлодира да го фрли неколку метра од дупката, да го затрупа со земја или да му зделне од раката, од нозете, го носеа во болница, го лечеа, а потоа пак го тераа да вади бомби и гранати.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Дури и двапати свика: „Еј, зарем не ви се чини дека горната страна е многу истранета“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Изгледа премногу е зафатен со помислата да не се случи некоја незгода.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или ако бевме спомнати како сведоци кои сметаат дека е најумно да го заборават она што го слушнале?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А таму, зад темнината во моите очи, Господ со гласот на исушените лисја продолжуваше да размислува: - Замисли си што ќе се случеше некој од командантите да се впуштеше да им го опишува на другарите сѐ она што се случуваше она пладне, а во тој исцрпен опис да нѐ спомнеше и нас двајцата како сеирџии.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Веќе ако се случи некое чудо па да преживее, ама тогаш тоа ќе биде ужасна слика. За изложба, Аритоне Јаковлески.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Едноставно не сака ни да поверува дека би можело да се случи некоја ноќ и да заспие.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Се случуваше некое од овие деца да замине на летување во некое летувалиште на Црвениот крст, а зад тоа стоеше секогаш Мајка, дискретно криејќи ја својата добрина.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)