„Веднаш, тато“ – рече синот, го облече палтото и слезе низ скалите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Бојан ја домами кучката и таа послушно слезе низ скалите, подлавнувајќи повремено, па послушно легна до нозете на својот стопан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)