скрши (гл.) - глас (имн.)

Инаетливо ги расфрлува грутките, удира по нив, ги дроби, ги растура.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се скрши гласот на Кире.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Рамената му затреперија, болна издишка му скрши глас и зениците му се замаглија...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во грлото му се скрши гласот и од старечкото око потече солза - лута, горчлива, болна, густа, распалена, жешка, срдечна и тажна, во која потона зеницата и само за миг го снема ридот зад кој е големата вода, па планините, па пак големата вода и преку неа...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)