Попусто кучето како бесно и подивено напинаше да го скине синџирот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Затоа, реши да ги скине синџирите на моралните норми и запали табуата кои ѝ висеа како дамалков меч; реши да му се препушти на мигот во кој се спојуваат небото и земјата и пред кои и строгите богови затвораат очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ако пак не можеше да го скине синџирот, тогаш душата ни ја вадеше од завивање, од пискање: сон немавме никој.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Па ли за бој, ех, подигнат од страден народ прок’лнат, ели за дните престари кога е скинал синџири?
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)