скаменува (гл.) - се (зам.)

Клекна крај една голема оморика, под грмушки, токму како жив човек; се смири.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Одеднаш, однекаде се појави самоубиецот; скаменувајќи се, гледаше во мртовецот што се празнеше.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)