си (гл.) - готов (прид.)

Телото се распаѓа, останува другото со вечното траење: - Да верувам ли дека ти си готов да ме избегнуваш само заради другото?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ако застанеш на трапезот и мислиш на техниката со која треба да полеташ кон упатениот трапез од другата страна, ти си готов; услов да преживееш беше да ја заборавиш техниката, а таа пак, во тие моменти, кога ја забораваш, функционира беспрекорно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)