си (гл.) - кум (имн.)

И сам сум си кум. Името ми е бес. Моите заби во коренот чуваат отров.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кој прв, тој кум. Ти си прв, ти си кум.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)