си (гл.) - тој (зам.)

Всушност самиот ти си тој што треба да ѝ ја погодиш мелодијата за да можеш да ја чуеш.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Ти ли си тој што ја напиша таа погана книга за умрените на Балканот!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Молчи. И молчи велам, ти снебиден веќе за туѓи очи, молчи, над својата малечкост питома заспи и мисли лош сон си сонил, лош глас си чул, ти не си тој што може друг да си и да не се плаши.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
И Лир ко тебе мислел па немир сеел кај идел Мислиш дека ти си Тој – Големиот лидер?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Лажливо нишанејќи со темниот поглед, изрони низ носот: - Значи, ти си тој!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- О, - вели, - ти ли си тој Зоки, а? Та ние за тебе чувме многу нешта.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
- Ти ли си тој пеливан? - рече цивилот. - Ние тебе ќе те научиме!
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Луман не му даде ни да се прибере: - Ти ли си тој што не плати! – му свика.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ти си тај, му вели, што пропагираш да je Македонија Бугарска, а?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)