Земајќи парче од располовеното јаболко,таа го гризна, и предадена во прегратката на момчето, за прв пат го сети вкусот на хазардот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Оваа ноќ остани во прегратките, да го слушнеш ритамот на моето срце, да го сетиш вкусот на мојата искрена љубов...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Татко, загледан, задлабочен во книгите, речиси без да го сети вкусот на вечерата, ја испи чашата вода. Ја погледна Мајка.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Беше едно мирно срнче во неговата одајка, а тоа траеше сè додека таа тупаница живот не го сети вкусот на солта. Тогаш тоа скокна.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)