сети (гл.) - се (зам.)

Сетете се за светскиот победител, за светската слава на Македонија великиот Александар Македонски; сетете се за храбриот цар Самуил, македонскиот великан, за прекрасниот Марко Крале општословенска слава, – дека во нив течела македонска крв; тие од небесните височини бдеат и го благословуваат нашето започнато дело.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сетете се на нашите момци на Малабарскиот фронт! И на морнарите на Пловечката тврдина!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И ако за момент заборавите кои сте, кога ќе ги затворите очите сетете се на оние чисти кадри и инсерти кои со брзина на светлината ви се отсликуваат во умот, моментите кога ја чувствувавте среќата и радоста во вашето срце без обврски, оправдувања и должности.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Сетете се на искрите, моментите, сликите, спомените што ве обземаа со радост, сетете се на некои топли очи полни надеж, на некои меки усни полни разбирање, сетете се на едни прегратки кои ве чуваа цврсто до себе, на едно срце кое ве сака до небо и чека да се вратите за да ви ја покаже љубовта, таа бескрајна вселена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Зошто да го комплицираме животот, ако ти недостасува некој јави му се, кажи му дека денот со него ти е поубав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Поздрав за сите светски чувари на благото и поздрав за сите глутници што талкаат и душкаат наоколу, со ококорени очи: Сети се... илустрација: Perry Kulper okno.mk | Margina #4-5 [1994] 5
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сети се кој си, кој е твојот интерфејс, кои се твоите динамички инпути и аутпути што те одржуваат!
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сети се кои се твоите динамички инпути и аутпути!
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сетете се на комерцијалните спонзорирани ТВ програми за училиштата, на новата белетристика која колеџ-студентите ја сакаат бидејќи повеќе наликува на мрежа од слики отколку на прозен текст. 74 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Во извесна смисла, личноста на Џоан Фонтејн беше досадна, бидејќи главната хероина никогаш не се бранеше, просто дозволуваше госпоѓата Денверс да ја гази.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сети се кој ти ги знаеше шарките на петите, лузните на табаните и глуждовите твои, возбудените удари на срцето твое?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сети се на топлите денови. Спарни тешки денови кога ги милуваме телата со малку зборови на испотените усни . . . или, се сеќаваш ли како ја креваше главата кон Северот, чекајќи го студениот бран.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Сети се, Никола, јас сакам да се сетиш. Се сетив тогаш.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Не знам, Марија, реков. Не можам да се сетам. Сети се, ме молеше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сети се како сѐ беше чисто душата твоја недопрена цела, само лисје под стапалата боси...
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сетете се: јас сум уметник, ништо не умеам.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
13. ТИ ВЕЛАМ ЌЕРКО, СЕТИ СЕ СНАО - море, вели што ќе велиш - никој не те слуша, туку појди си во аптека со лекарскиов наод барај лек за неосетливоста што ни дојде до гуша...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
- Како се најде пушката во твои раце? Молчел.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сонот го влечел кон прекрасните длабочини на несуштествувањето. - Расони се, оче, сети се.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И сети се на онаа народната: бадијала работи, бадијала не седи.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Не сум ти раскажувал таква бајка.“ „Сети се,“ реков. „Ми раскажуваше.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Таква бајка не постои,“ рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кога се одбила нечујно од небото на јастребот верна и на безмерноста та си можел да ја чувствуваш одсекаде а да не ја најдеш. На тој неземен миг сети се.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)