се (гл.) - слеп (прид.)

Да, рече, вистина е тоа што го вели, а луѓето се слепи за таквата вистина и за фините знаци на природата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Тие се слепи за златестата боја на нејзините кадри.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ништо. Очите се слепи од црвена врелина.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Организацијата беше и е завиена во тајна, така што долните нејзини членови се слепи орудија за исполнување само на работи диктирани од горни причини и интерес.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)