се (гл.) - празен (прид.)

Борис Калпак му ја подаде пушката на Чучук-Андреј. „Заповедај, синдраку, да си ги измериме гробовите. Рацеве ми се празни.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од појасот му ѕиркаше змиулест сор, алатец силен и за гранки и за човечки жили. И на неговите шепи им тежеше крвта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во рацете ништо не држи, на рамена ништо не носи, под мишките ништо нема, џебовите му се празни.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А во Писмото се вели дека идолите и нивните кипови се празни и шупливи, без значење сосем.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во празните усти и зборовите се празни, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кината и театри одамна се празни, а даските што живот значат мирисаат на мувла.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Зад нив, два реда се празни.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)