се (гл.) - нејзин (прид.)

Дури кога во влезот стивнаа гласовите на децата на Пена заедно се нејзиниот и кога веќе не се слушаше бубтењето на Танаско, Пелагија стана свесна за отсутноста на Милка на Роса, иако таа често го имаше нејзиното лице во своите мисли, насмеано, среќно.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Вкочанетите прсти одвај ја држат пушката, а нозете веќе како да не се нејзини.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие се нејзините очи, тргнати во мракот и оттаму блика мека светлина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)