се (гл.) - мек (прид.)

Убави се додека се меки. Но кога ќе се стврднат, само волчи вилици се за нив.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Црни топченца - како јадро црно монисто - може ѓердан да нанижеш додека се меки, откако ќе се потсушат - игла не ги дупи!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- А затоа Жабариве се меки како памук?! - Се насмеа Анѓеле.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)