ТЕОДОС: Па... Да седнеме... Ама... (На Поцко.) За дома збор повеќе да нема!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Со Хегел навистина заврши блескавата епоха на филозофскиот идеализам и сите филозофски идеалисти по него само се голи интерпретатори на она што е дадено од Кант до Хегел; филозофскиот идеализам по Хегел стана излишен и своето огромно филозофско наследство му го завешта на дијалектичкиот материјализам.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Потаму се гледа липата. Не останало веќе ништо од нејзината раскошна убавина. Гранките сосем ѝ се голи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Од трчање и влечење во шумата и ливадите, лактовите и стапалата им се голи, искинати фустаните.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Нејзините надворешни страни, падините на ридовите, се голи, рамни и благи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Зашто тие се голи и боси, туку и зли се како оси, ако ги разлутиш...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)