се (гл.) - без (предл.)

Околу шестотини партизани во моментот се без, повторувам, без опрема и уште повеќе се очекуваат наскоро.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сознание повеќе од себесознание зашто без одговор - решенијата се без оправдание. ***
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
- Ослободете го добитокот од јарем и потерајте го кон долон.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сите што се без пушки и без кубури ќе се засолнат таму.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нема запреги и нема маѓесници, русалки со коси од ѕвездени нишки, мислев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И мислев дека коските ми се без тежина, ветришта свират низ нив, ќе ме покријат, заспан и без соништа, без треви и без облаци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знам како „пасторални“ тој очекуваше да бидат, но кога ги виде огромните кравји глави - потполно розе на потполно жолта позадина - кои имав намера да ги претворам во тапети, замолче... но затоа после неколку моменти извика: „Тие се супер- пасторални! Тие се без врска!
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Некакви си дребнави дуќанчиња, тие постојани клубови за прислужниците и секаква челад, беа отворени, други пак што беа затворени, сепак пропуштаа долга шурка светлина долж целиот процеп на вратата, што значеше дека ни тие сѐ уште не се без друштво и веројатно, прислужничките и слугите сѐ уште си ги довршуваат своите расправи и разговори, доведувајќи ги своите господари во тотална недоумица околу тоа каде се наоѓаат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пијаниците се без скршен денар и се јавуваа сѐ додека не си ги потрошија кредитите.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Устите ги отворија, а јазиците, ако се без коски, не се движат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кралството живна. Луѓето толку се заморија од лагата, што само штом им дозволија, сите започнаа во ист глас да ја зборуваат вистината. Започнаа, а не можат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Откако занаетчиското посредување на енциклопедистите го заменија Џебните книги, видео касетите и банките на податоци, нема веќе материјални пречки за ширење на Просветеноста.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Традициите се без моќ, а истото важи и за културата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Секако: индивидуите не се лишени од осознавање; напротив: можеме да речеме дека првпат во историјата на Западот непосредно е на располагање целокупното духовно наследство на човештвото.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)