се (гл.) - пари (имн.)

Во врска со тоа, од кај им се парите на Јанческите, додека времето не ја донесе вистинската приказна, во две различни времиња во Потковицата заживеа една иста приказна, но во две варијанти и со две различни главни личности.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Сеедно, пари се пари, си мислеше Филип.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
А здравје? Зошто ти се пари без здравје, а?
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
ОСТОИЌ: Го покрил протојерејот и свештениците. Каде се парите?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
(Излегува Евто. Влегува Остоиќ.) ОСТОИЌ: Си бил еден поп, си имал едно куче, кучето му умрело, му направил споменик, на споменикот пишувало, си бил еден Киро, добил „благодејание”, бил српски учител, била српско-турска војна, Турците го затвориле, сега е турски џандар. Каде се парите за поправка на покривот?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Па за оној кај кого се парите, пред малку за него зборуваше со „Амбасадорите“, - му спомнав јас.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ау, дворската дама сакала вино со еполета, то ест со етикета. Нека ти биде, знаеш каде се парите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога го реков ова татко ти и вистиски зовре.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ако ја приредеше прославата, Иван Степанович, негде долу на корзото, да речеме во Кралска круна, или во некој друг таков локал, никој немаше да размислува за девојкине ниту пак за тоа од каде се парите за прославувањето!“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)