Првите гласови што ги имаме чуено се гласовите на нашите татковци и мајки, гласовите и зборовите на нивниот народен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Велеа дека тоа се гласови на смрзнатите ангели кои сакаа да ни помогнат, но не знаеја како.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Машки се гласовите, тврди, длабоки, сигурни и доаѓаат од соседниот ров.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)