свртува (гл.) - лице (имн.)

Потоа се издишува длабоко и бавно го свртува лицето кон мене.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Стојна остана вкочанета, свиткана како лак, лак што си го свртува лицето кон Радуле.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Вели: „Не, не беше сон! Навистина се случи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)