сврти (гл.) - и (сврз.)

Тој се сврти и дури сега забележа оти во најтемниот кат седеше една баба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кочо се сврте и го гледаше заинтересиран.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тој живо се сврте и отиде до касиерката, ја раздвижи малку, покажувајќи со рака: оваа, оваа, оваа. Касиерката бележеше.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мира се сврте и наеднаш ја преклопи устата со дланка.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се свртив и ја погледнав душичката со длабоко разбирање.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но, нели, самото превртување на колата без страшни последици, не спаѓа во трагичните настани?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И кога никој не го очекуваше тоа, чичко Никола ја запре колата среде реката, божем да ги пои воловите, а потоа наеднаш се сврте и силно извика: - Марш бре, магариња! - и замавна со пратот.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Погледнувајќи назад, тој забележа дека двајцата копачи го гледаат и почувствува дека тие гледаат во неговото колебање и затоа брзо се сврте и зачекори накај кулата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И се свртев и ја оставив. Тргнав кон скалите на кејот и ја оставив така: разголена и понижена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се сврте и, како да ме очекувал, ми даде знак да седнам.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не ни дозволија да ја преминеме границата. Свртивме и трчаница фативме пат за Пероо.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А потоа се свртев и излегов.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се свртев и се засмеав – за нозете му се имаа припиено тесните розеви панталони, кошулата беше во најразлични бои, а над сериозното лице со брада и наочари се издигаше капа со два портокалови израстока, кои завршуваа со зелени туфни.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Вистинска будалетинка сум, нели?“ Јас не одговарав, само се смеев.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Вртејќи ги корењата кон езерото, врбите ја свртеле и сета своја снага кон него: и стеблото и гранките; се извиле над него, ги спуштиле крошните што поблиску до него, до неговиот шум и плисок што им дава живот; сѐ што чинеле, чинеле додека биле млади: ги спуштале гранките како самовилските коси во него, ги киснеле, ги препуштале на ветерот да ги вее, на сонцето да ги суши.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Одненадеж таа се сврте и го драсна по левиот образ.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Тогаш се свртев и му се насмеав. Потоа се насмеа и Витомир. 74
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одиме нога за нога, кроце, како да демнеме арамија, па наеднаш ќе се свртиме и ќе речеме „здрув!“
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но тоа подзапре, се сврте и рече: - Па, нели сме Б’лгари?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нам ни е доволно да се свртиме и сѐ да заборавиме, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас свртев и легнав над реката Црна. Се потпирам на сите четири.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И таму запревме и Мирче се сврте и редум ги избаци децата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Бегај, малечок предавнику, не бутај ме во грев.“ Се свртев и појдов со морници под тилот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се свртев и се оддалечив од нив а ноќната треска, во која умирав заедно со старецот Неделко Шијак и не умрев, побрза од сето мое месо и од сите мои млади жили кон грлото: се склопчи таму, со притаеност на лутица чекајќи свој миг да пушти од себе и студени и врели боцки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ти реков, тргај ми се од очи“, со изменет глас ме помоли и јас знаев дека е пак оној вчерашниот Онисифор Мечкојад што не простува.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зелениот камен веќе лежеше врз домалиот прст на Калпаковата широка шепа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И навистина, еден коломенски позорникар со сопствени очи видел, како што се разјаснило, зад една куќа привидение; но бидејќи по својата природа бил слаб, така што еднаш обично повозрасно прасе, откако излетало од некоја си приватна куќа, го соборило наземи, на громка смеа на кочијаши што стоеле околу него и од коишто тој побарал по еден грош за тутун поради ваквиот подбив,  и така, бидејќи бил слаб тој не посмеал да го запре, туку така си одел по него низ мракот сѐ додека привидението наеднаш не се свртело и, застанувајќи, не прашало: „Сакаш нешто?“ – и му покажало таква тупаница, каква што тешко ќе најдеш меѓу живите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Меѓутоа, привидението било многу високо по раст, имало огромни мустаќи и упатувајќи се по сѐ изгледа кон Обуховскиот мост, наполно исчезнало во ноќниот мрак.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
По некое време, се сврте и му рече: „Овај мајски ден никогаш нема да го заборавам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И пред луѓето што го гледале тоа да се изначудат, да речат дека што го гледале тоа да се изначудат, да речат дека Питу Гули го научил да пие вино или дека имале заеднички сон, ист и во исто време, коњот полека ја кренал главата од бочвата и додека од коњските усни му капело вино, се свртил и, пак со галоп како што дошол, и се предал на темницата, бил ноќ во ноќта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој се сврте и избега по скалите, додека чоколадата му се лепеше во раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и сега му се чинеше сосем можно дека девојката, кога ќе се сврти и ќе го погледне, ќе се предомисли.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Застана, се сврте и притисна еден прекинувач на ѕидот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Направи еден полунапор да ја стигне, а потоа го забави чекорот, се сврте и тргна во спротивниот правец.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога застанаа, тој повторно се сврте и се соочи со Сајм.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога еднаш се најдоа во кругот од младите фиданки, таа се сврте и го погледна в лице.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како да си пливал против струјата која те враќала назад, независно од тоа колку силно да си се борел и потоа како да си свртел и си се препуштил на струјата, наместо да ѝ се противставуваш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Речиси се беа разминале, без секаков знак на распознавање, кога се сврте и тргна по неа, не премногу ревносно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се сврте и за миг речиси не ја препозна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сега слушнав крцкање на скалите зад мене, зад затворената врата. Се свртив и тргнав натаму.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Симон потоа се сврти и, на излегување, рече: Водата за миење е долу. Има нов сапун.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Во еден миг се свртив и видов дека вратата е подотворена и во неа, неодлучно дали да влезе, стоеше мачето.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Да се исклучиш, да се свртиш и слепо да се согласуваш?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Французинот внимателно слушаше и запишуваше. А Италијанецот пак се сврте и ја забележа сенката што се прикрадуваше зад ќошињата од црквата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Таа го виде неговиот мрак во огледалото, неговите сомневања, неговата непогрешливост; се сврте и му одговори на мракот во неговите очи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ненадејно зад него нешто шушна. Тој се сврте и погледна. Кај него идеа Горјан и Огнен.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
И кога стаса до крајот на животните и луѓето, се сврти и погледна во друг правец, гледаше како нешто да загубил и не знае каде да го пронајде.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Се свртија и тргнаа кон подземната куќа, со спуштени раце, а насмевките им исчезнаа од лицата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тогаш за првпат се сврти и го погледна; она што го чекаше ѝ се читаше во очите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тогаш, со насмевки на лицата, се свртија и излегоа од тунелот, токму кога се врати учителката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој ќе се свртеше и ќе тргнеше назад по шапката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Успеав нагло да свртам и во тој миг камионот удри во џипот, ама странично. Јас останав закован за воланот...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кире му стана близок и сега, кога не може да го види, неговата осаменост уште повеќе го мачи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Го акнав по глуждот оној што одеше пред мене, а тој ми се сврте и, држејќи се за удреното место, плачливо праша: - Копиле, зар не знаеш да маршираш, а?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Со дланките си ги стегаше ушите за да не ги слуша лелеците и викотниците.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И тргна возот. - Илјада и двесте доброволци - го слушнав гласот на Високиот - по два дена ќе имаме во Берковица30.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Прво тетка Перса се прекрсти и ја бакна Богородица, ја натера Пеличка да се прекрсти и кревајќи ја, да ја бакне во златното лице, дури потоа Пелагија застана пред Богородица и долго стоеше со подзамижани очи, со жесток прекор во срцето, мигум се сврте тркалото на нејзиниот живот од она попладне на нивното сретсело сѐ до разораната нива во бескрајната Војводина и сега ѝ се чини дека сѐ уште лежи со раширени нозе, и тоа трае, трае, Перса ја кренала Пелагичка и ја притиска силно на своите гради и чека кога Пелагија ќе се сврти и јурејќи ќе излета од црквата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ќе се свртам и — го нема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Мирко - Олга, Данче - Пеце, Ивана - Иван, Соња - Доне, Симон - Ѓоко“, па се сврте и продолжи: „Филип - Сашка, Мери - Јован, Орце - Сања, Наде - Ана, Зоки - Иван.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Без зборови се сврте и тргна да си оди.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Се свртија со грб. Останаа така толку, колку за да наберат воздух, се свртија и, држејќи се за раце, маченички влегуваа сѐ подлабоко во наметот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ја прибра левата, па десната нога. Се сврте и, коленичејќи, стана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Гледајќи ги децата како стојат нерешително крај патот, стариот селанец што се возеше во нив им се сврте и весело им довикна: На каде, дечиња.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Се свртев и се обидов да плукнам низ заби како што тоа го прави Абраш, ама плуканицата ми се исцеди низ брадата и јас набрзина, пред да ме забележи некој, ја избришав со рака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Сигурна ли си! - Марш да не те гледам, тргни ми се од пред очи! Се сврте и отиде.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)