свири (гл.) - во (предл.)

Висеше на жици, а лут ветар свиреше во твојата празна уста.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Лага или химна на сонуваниот ветар што свири во празна уста со недоречена песна. Песна, рече.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Никој не знае да свири во тамбура како што јас слушам.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Нешто ми свири во градиве, вели, овдека вака, ко петле кога пропејува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Фугата е слична на канонот дотолку што во најопшт случај се базира на една единствена тема која се свири во повеќе гласови и различни тоналитети, понекогаш со различни брзини, од горе надолу или наназад.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ќе ни пристигне утре - на полноќ, а утре претпладне ќе имаме приредба ќе имаме приредба во училиштето, ама само за нас, бабичке, ние сите првачиња, сме снегулки - во Новогодишната бајка, а Влатко свири во оркестарот...“ сè така нешто зборуваше, додека не заспа во скутот на баба си, а тато Петре ја крена и ја однесе во спалната.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Димитрие почнува да свири во свирчето. Произведува атонални, неврзани звуци.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Помислуваше дека не е дома и ја бараше на сите страни; се качуваше на брегот, гледаше кон полето, кон нејзината нива, но ја немаше; се враќаше кај нејзината куќа и продолжуваше да свири во бавчата и да фрла каменчиња на прозорецот од нејзината одаја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)