сака (гл.) - таа (зам.)

- Па, Исак, види, јас ќе морам да излезам, имам некои други работи да завршам, имам состаноци еден куп, не можам глава да кренам, види ти што сака таа жена, сослушај ја, запиши, направи да изгледа како да ѝ даваш некој совет, не објаснувај премногу со што се занимаваме, не ѝ давај ниту некаков конечен одговор ... но, знаеш ти како треба, веќе сто пати си го правел истото... биди нежен, ајде, умееш ти со жените, знаеш како да ја сослушаш, знаеш како да ја погледнеш и таа веднаш да се окуражи...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Какво има во моментот, такво ќе земеме. (Ахх, би сакал таа да се сетеше дека овој муабет до сега требаше да го правиме за дете, а не за куче).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Ја сакам таа работа и сакам да им дадам колку можам на тие јунаци кои избрале да бидеме „браќа по оружје”. Сите комплет сте браќа или има и копилиња?
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се трудам да го заслужам тој леб.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Па и откако ќе ја пресече душманот сакам таа да лежи во оваа земја што се напои овие дни со толку маченичка крв.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овчарот се изгуби, момчето што го донесе извештајот за амнестијата си ја нарами торбичката и си киниса, ветувајќи им на војводите дека нема да ги предаде на аскерот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А утредента, кога зората го покажуваше своето невестинско лице и петлите од четирите страни на селото го огласуваа раѓањето на новиот ден, Бојана ги колнеше и зората и денот, кои сакаа безмилосно да ѝ го грабнат љубениот маж. Ѝ се сакаше таа ноќ никогаш да не се сврши.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Непринудено, чисто и силно ме сакаше таа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Би сакала таа да пее за нас. Таа пееше кога ти влезе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тоа го стори токму затоа што тој ја сакаше таа песна.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
За да ги ожнее тие приноси, забележува Естер Њутн, „прикриениот хомосексуалец мора, всушност, да изигрува маж, односно, мора на „стрејт“-светот да му изгледа како да ги исполнува (или да не ги прекршува) сите задолжителности на машката улога онака како што се дефинирани од ‘стрејт’-светот“217А ако сака таа глума да му појде од рака, еден геј-маж најпрвин ќе мора самиот да се фати за сопствена ригорозна антрополошка теренска работа: ќе мора многу да внимава како се однесуваат припадниците на неговото сопствено општество.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Би сакал таа потреба да се храни од мистериозни чинки, од месечев допир.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Што сака таа? Зошто ми го кажува тоа сега, кога станува студено и мракот ги оддалечува предметите во собата од допирот на окото?
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Така сакаше таа Марјанти на која ѝ се чинеше дека сме пораснале за војници...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Така сакаше таа Марјанти. Во нејзиното уво секогаш мораше да удира само еден звук на чекорот во трчање, а тој звук мораше да звучи војнички. Крап – крап – крап! Крап-крап - крап!!!
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Нив ги измачува, ги боли таа празнина, тие очајнички сакаат таа празнина да ја исполнат, ама и ужасно се плашат од стварноста која може да ја исполни празнината, затоа што стварноста ја доживуваат како стравична закана, како нешто што ќе го поништи нивното празно Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие луѓе чекорат низ животот носејќи ја ужасната ледена пустош во градите, чекорат истоштени од доживувањето на таа ужасна празнотија, но во миговите кога ќе почувствуваат дека таму, наместо ледената пустош, може да има топлина и исполнетост, бегаат од она што може да ја донесе промената.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Никој, дури ни брат ми Зигмунд.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Целиот мој живот одеа една покрај друга, љубовта и болката; најсилно ме болеше омразата на мајка ми, и никој не ме сакаше како што ме сакаше таа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сакаше повеќе од неа, сакаше повеќе надвор од неа, сакаше таа да биде некоја друга, сакаше да бара и да најде некоја друга, а не неа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сите што се сведоци на убавата бела и дебела снежна покривка на градот, сакаат таа да потрае подолго време оти не само што го остава градот мирен и тивок, туку и чист.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во некој момент сигурно забележала, застанала молкум да ме набљудува како и самата нешто да очекува; веќе беше невозможно да не ме издаде напорот да го продолжам тоа затишје, да не го прифатам тоа пак да се вратат наспроти Мари-Клод, против Мари-Клод која не можеше да разбере, која молчешкум ме гледаше исчекувајќи; да се пие и пуши и да се зборува со неа, за до последниот момент да се одбрани слаткиот интеррегнум без пајаците; да се запознае нејзиниот едноставен живот работа-дома и сестра студентка и алергиите; да се сака, така да се посакува тој црн прамен што ѝ го чешла челото, да се сака таа како цел, како стварно последна станица на последниот метро во животот, а тогаш - бунар, тоа растојание од мојот стол до онаа клупа каде што можевме да се љубиме, кадешто мојата уста можеше да го испие првиот мирис на Мари-Клод пред во прегратка да ја однесам до нејзината куќа, пред да се качиме низ оние нејзини скали и најпосле соблекувајќи ја од себе толкавата облека и толкавото чекање.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И самиот праша кој сака таа да биде.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Судбината сакаше таа да заврши на последната точка на неговиот егзил!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Конечно неговата последна крива се најде на завршната точка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Би сакала таа книга да можам да ја прегледам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И ете, тука, една скриена мисла, најскриена мисла ја пронижуваше, како струја, право во срцето - зошто толку долго време, Хелвиг не сакаше таа да забремени?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Што ако тој не сака таа да го роди детето? Што ќе се случи меѓу нив?
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Толку ја сакаше таа маса што ја стави во количка - масата инаку беше огромна, приближно два метра со метар - и ја довлече низ Втората Авенија, полни триесет блока.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Затоа вели: нека ми а ариза и ваа нива да не ѝ се стори кедер на детето, — ја плашеше Стале Трна, бидејќи „Даги нива“ беше нива од осум товари семе пченичарка, од која Трна наоѓаше по 50—60 товари пченица, та „сајбијата“ сакаше таа пченичка да се тура во неговите амбари, а не во Трнините.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тие се изненадени како „софистицираниот” музичар од Њујорк ја сака таа музика на пониските класи наместо нивната префинета музика.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Значењата, сакаше таа да каже преправајќи се, беа здодевни; единствено важна беше виртуозноста.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Неговиот чир ќе исчезнеше.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ако отидеше во медицинското училиште, татко ѝ ќе можеше да верува дека конечно заборавила, да заклучи дека е здрава и цела, и тој ќе можеше да спие без пилули.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко ѝ сакаше таа да се запише во медицинско училиште.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Мене не ми текна што сака таа. Помислив дека сака да ја галам по бутините и слабините.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)