руши (гл.) - сѐ (прил.)

И тогаш, неочекувано, чиниш столетно стебло паѓа и руши сѐ на својот пат, решително тресна истрел како смрт.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Да знаеш, има само една година, а како фурија руши сѐ по станот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)