ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Среќна сум што сум се родила во такво рајско место, и по изгледот и по доблестите на мештаните тоа место навистина наликува на рај.

НИКОЛА КИРКОВ е роден во 1920 година во Велес, матурирал во Велес а студирал право во Белград и Скопје.

Бартелми е роден во Филаделфија 1931 г., пораснал во Тексас кадешто работел како новинар пред да се пресели во Њујорк.

Љубопитно ја изгледа, не ја доврши мислата што се роди во него за цената што ја платила за крзното, ја прегрна.

Да си роден во едно планинско село на Македонија и до твојата десетта година само да слушаш дека постојат и други села освен твоето и други луѓе освен оние што ги познаваш!

Роден во планинско место каде што живее племе Од смртници смешни: веруваат в Алах и Христа, мешано празници слават; и оџа, и поп на гробиштата заедно исти обреди свештени прават.

А има и цело множество геј-мажи, на различни возрасти, кои се длабоко опитни во машката геј-култура, кои изгледа се родиле во неа и кои го зборуваат јазикот на геј-сензибилитетот како да им е мајчин.

Се вљубила во свој врсник веднаш по завршувањето на гимназијата, се венчале неколку години подоцна.

Кажа дека се родила во Прага, татко ѝ бил трговец, мајка ѝ работела во заводот за заштита на работниците.

- Знам дека си роден во сиромашна куќа, во некој планински предел на Македонија, знам дека си го напуштил училиштето заради твоите идеи.

Мала дигресија, се роди во мај, умре во мај и во Битола биста МУ кренаа во мај! Е ај сега?

- Ете како се свршило пустото наречуање од наречниците - му рекла мајка му и си го грабнала за гуша, та си го избакнала и си го оженила, та је се стори цел домаќин на куќата.

- Лели ме прашаш, невесто, прао ќе ти кажам - му рекло момчето - јас сум од фиљан град, мајка и татко немам, чунки мене мајка ми беше ме родила во една ливада и беше ме остаила тамо, та беше ме нашол еден кираџија и ме зел тој, та ме изглеал до олкав маж и од многуто прекаруање на куќните момчиња ми се здодеа и избегав овдеа колку за пакос.

Тука се луѓето кои ја имаат моќта да го контролираат мојот живот, си помисли Александар, животот на родените и оние кои допрва ќе се родат во оваа малечка земја.

Ја префаќа кралицата, ја издигнува во височината на челото и очите и мене ми кажува: кај најдов да се родам во ова проклето време.

„Да“, рече Дипен; „и кога го прашав момчето на кој начин го постигнува тоа целосно идентификување, во што и се состоеше неговиот успех, го добив следниов одговор: ’кога сакам да погодам колку е некој мудар, колку е глупав, или колку е добар или лош, или пак што мисли во даден миг, го сообразувам изразот на лицето што е можно поверно со изразот на неговото лице и тогаш очекувам какви мисли или чувства ќе ми се родат во главата и срцето, слични или соодветни на тој израз.’

И вртат со муцките под опашката, се касаат, го бараат редот.

Самиот Duchamp во една прилика ми рече дека би избрал да биде саламандер кога повторно би можел да се роди во облик на животно.

Обете тие идеи содржани се во симболичкото значење на саламандерот, митолошкото бесмртно суштество.

Борот го посади дедо му Аврам кога тој се роди во негова чест и спомен, радосен што му се роди машко внуче - да расте висок и снажен како бор.

Но Татко остана цврсто на поставеното прашање и одговори: Познато е дека исламот се роди во пустина. Во песочен лавиринт.

Тоа што се роди во мене таа ноќ беше нешто најсветло, најубаво.

Па тате, нели последното дете што се роди во Сопот го викавте Ѓорѓе, кога умре го ставивте во ковче.

Дете на родители од Внатрешната партија теоретски не е родено во Внатрешната партија.

Му изгледаше понижувачки неговото прво дете да се роди во хотелска соба.

Се обиде да му помогне: - Детето е родено во Германија.

И низ песни прескокнуваа цели епохи Од Самол па до наши дни Што има Македонците да се плеткаат Во подемот и пропаѓањата на сите империи Одвреме навреме во песната на Македонците Ќе им влеташе по некое клето Турче И тогаш ќе се сепнеа и ќе си речеа колку ќе се изрезилеја Ако го скокнеа времето на Отоманската империја Баш во тоа време се збрани сите македонски страдања Сите порази и загушени востанија Баш во тоа време на Македонците им се нанесоа најголемите неправдини И некако природно се прими што Отоманското царство Го урниса човек роден и учен во Македонија Природно беше што во тоа време Некои Македонци влегоа во Стамбол на бели коњи Иако беше сосема неприродно и уште понеправедно Што по по урнисувањето на Царската порта Македонија ја распарчија балканските орли И оттогаш наваму така распарчена се тетерави И во соништата за сите царштини Ја римски ја византиски ја турски биле Тадури и австро-унгарски И на Австро-унгарците Македонците им најдоа маана Да стасаше нивната царштина до Македонија И тука одамна ќе имаше филхармонии и универзитети А не само амами тек и чифте амами и секакви анови Одвреме навреме Македонците ќе запееја Под московски вечери Рабјинушка Калинка и такви песни Знаеја многу такви песни како да не знаеја И од порано беа начуле по некоја Ама особено научија да пеат по руски Откако се најдоа во црвеното царство Неоти знаеја како се најдоа во црвеното царство А отпосле дознаа дека баш во времето На црвениот император Јосиф Висарионович Сталин Се стави печат на старите делби на Македонија За сега Македонците севезден да се прашуваат Има ли во историјата печати што бледнеат Има ли печати на кои им истекува рокот на траење Ако има такви печати тогаш сетики ќе дојде денот Кога на најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Македонците ќе ја качат најубавата им мома Угул гола ќе ја седнат врз знамето со шеснаесеткракото сонце Префрлено наместо седло преку грбот На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Во наизменичен патриотски кас и галоп Да го обиколи сиот свет И да ја разнесе насекаде славата и гордоста на Македонците Секако ќе има и такви кои ќе се противат на ова И ќе велат дека тоа ја навредува честа на Македонците И особено честа на Македонките А Македонките се рамноправни со Македонците Ако не од времето на Роза Луксембург Тогаш барем од времето на Валентина Терешкова Македонките уште пред да се родат знаат дека се рамноправни Македонците нека си мислат дека се порамноправни Впрочем какви и да се Македонците никогаш не се сложиле за ништо Па нема да се сложат ни за голата мома гордо јавната На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Оти сите Македонци знаат дека жена гола ако видат Голема кавга ќе се роди во тие што ќе ја видат и сонуваат А во кавгаџиско настроение се заборават без исклучок Сите соништа од циклусот за пропаднатите империи.

Бубуш се роди во 1916 година, пет години помлад од Ервехе.

Се роди сираче на грчко-албанската граница, се роди во време на балканските војни, се роди со измешани исто­чни и западни корења.

Но Мајка имаше и своја „грчка љубов” која се роди во душата во раните години на нејзиниот живот и која содржеше лични тајни кои беа често во расчекор со Татковото поимање на балканската историја...

„Имаш право, таа се роди во свет на разлики, ќе живее во свет на уште поголеми разлики.

Штом те роди во смрт води, Низ пламенот, до горот и изгорот, До целта низ пепелта, до каменот Преку вратот, до висината, низ Бесилката, низ нишанот на челото, Од песната, до опелото. Твое.

Инаку како да се објасни и самата помисла да се излезе низ отворен прозорец и тоа од трети кат?

Сомнението што се роди во мене во врска со однесувањето на човекон од приказната кого го повикувал гласот на жена му ме поттикна да напоменам дека несреќникот веројатно заскитал во оној напореден свет воден од прилично сериозен привид?

По секое мерило (ако го отфрлиме неговото искривено, бизарно чувство за хумор), тој е американски уметник барем исто толку колку и Чаплин (Chaplin), и покрај фактот што е роден во Англија.

Секоја моја солза е дел од морето, ќе се роди во форма на прекрасен бисер, а од нив прстен за некоја друга љубена.

Ако е искрена таа ќе го пронајде зракот светлина и повторно ќе се роди во срцата кои знаат да страдаат.

Секој мој крик на болка е молитва за некои на кои им е потребно само малку светлина.

Тие што страдаат тие ја знаат и силата на љубовта.

„Да не веруваш какво дете! Како да е родено во механичарска работилница“ раскажуваше механичарот Ратко.

Дончо ( Тета Чана го викаше Доне) не изгледаше дека е роден во иста година со неа, дури и во ист месец, ама не и во ист ден (само близнаци можеле да се родат во иста година, во ист месец и во ист ден), оти тој беше уште еден нејзин бој повисок, два пати поширок во грбот, а за главата и да не се зборува - тетка Чана му велеше дека има шиник глава!

Богородица ме исчува тогаш тетко Персо, ама мојата сестра Добра подоцна, во оваа Македонија, го роди своето црно семе, едно убаво моме што го завикаме Ленче, а така и го крстивме! и продолжи дека Евгенија се родила во село Долнени, прилепско, а на школо заодило во Гаково, во рамната Војводина, онде каде што биле, оти од разни каришта, една малечка, малечка егејска Македонија, каде што таа, Пелагија, била стигната од судбината што се случила на ден Богородица, а се реализирала во рамната земја, во плодните ниви на селото Гаково, и молкнувајќи неколку мига, продолжува со тапа болка во зборовите Во мојата плодна нива дури таму, во рамната земја, ми фрлија црно семе!

Уште се чудам како не го родив во снегот. Детето.