роди (гл.) - челад (имн.)

- Оти луѓе сме, затоа луѓе сме - му рекле - а за штркои што се праиме, си имаме од деда - предеда клетва да се прајме, чунки тука ние, Силјане, не е чаре да родиме челад според една клетва што ни е остаена од деда - предеда, како што ти кажав уште од понапре.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
– „Оти луѓе сме, затоа луѓе сме, му рекле, а за штркови што се правиме, си имаме од деда прадеда клетва да се правиме, чунки тука ние, Силјане, не е чаре да родиме челад според една клетва што ни е оставена од деда прадеда како што ти кажав уште од понапре“.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Ами не е чаре, стрико, да ми кажош каква била клетвата од дедои ви за да не раѓате челад? - му рекол Силјан.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)