Зашто шарената топка почна да расте и да ги покрива белите ѕидови.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Не ми се верува дека и сега е така во Македонија Ако има божја правда не би требало да е така Зошто инаку би ми кажувале сите дека Македонија Е европска земја во изградба А самите Македонци едно време далдисани Од братството и единството и затрчани по ударнички значки Самите Македонци значи велеа Дека додека трае обновата и изградбата нема одмор А богами начув дека и во последно време Чекореле преродебенички и надградено Иако не разбирам баш точно што е тоа вели Папата Сепак верувам дека еден ден ќе здивне и тој народ Иако никогаш не си начисто со народите чиишто водачи Немаат поумна работа па катаден повторуваат Дека имаат библиски корени Бетер се од папагалите какаду некои водачи на Македонците На кои јазиците им се одамна отечени од извикување празни пароли Ако продолжат така на некои водачи на Македонците Можеби ќе им паралдисаат и очите Од непрестајно гледање во огледалцето од приказните Коешто вешто ја мамело грдата сопственичка Дека најубава на светот е баш таа Така непредвидено ни скршна муабетот со Папата На македонски теми а јас не му кажав ништо за тоа Ни а ни б не реков иако од порано бев чул во близина Некои доселеници како на глас викаат Македонија на Македонците Викаа нешто и за земјата на земјоделците Од што разбрав дека Македонија е земјоделска земја Викаа нешто и за Солун дека бил нивни Ама едни други доселеници викаа уште понаглас
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
- Ништо, - реков иако ми се плачеше. - Ништо.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Но, како што веќе реков иако тие ја исфрлија и морам повторно да ги натерам да ја вратат, “Мојата желба да ја илустрирам Дивата забава израсна од нешто повеќе од очајничката желба за невиниот хедонизам на дваесеттите, иако признавам, чувствувам огромна носталгија за сите децении кои му претходат на моето раѓање.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)